Ichki migratsiyani to'sib qo'yish orqali O'zbekiston qashshoqlikni saqlab qolmoqda

Paxta: O'ZBEKISTONDA KASBALIKNING ENG KATTA SABABLARIDAN BIRI

"Oq oltin", shuningdek, paxta deb nomlanuvchi, bugungi kunda O'zbekistonning eksport daromadlarining ulkan 60 foizini tashkil etadi. Bu Sovet hukumatining 1940 yillardagi harakatlaridan kelib chiqqan. Paxta juda suv talab qiladigan ekin ekan, Sovet Ittifoqi Orol dengizidan suvni O'zbekistonning paxta dalalariga yo'naltirish uchun kanallar qurdi. Endi Orol dengizi asl hajmining 15 foizigacha qisqargan va Orol dengizi atrofidagi sobiq portlar arvohlar shaharlari sifatida qolgan. Ushbu portlarning yo'qolishi O'zbekistondagi qashshoqlikning yana bir sababi bo'ldi.

Bu, shuningdek, O'zbekiston iqtisodiyoti turlicha bo'lib qolishini anglatardi. O'zbekistonning amaldagi hukumati iqtisodiyotning aksariyat jabhalarini qattiq nazorat ostiga olganligi sababli, dehqonlar paxta kvotalarini qondirish uchun bosim o'tkazmoqda va boshqa fermerlar boshqa o'sishi mumkin emas. Bu mamlakatning oziq-ovqat ta'minotiga putur etkazdi.

Vaziyatni yomonlashtiradigan narsa shundaki, hukumatdagi korruptsiya fermerlarning paxta etishtirishdan olgan daromadlarini kamaytiradi. Buyuk Britaniyaning "Atrof-muhitni muhofaza qilish bo'yicha adolat fondi" xayriya tashkiloti "fermerlarning paxta evaziga oladigan rasmiy narxi uning haqiqiy qiymatining atigi uchdan bir qismini tashkil etadi. Ammo haqiqiy dunyoqarashi ancha xira. Fermerlar hatto rasmiy xarid narxini ololmayotganliklari haqida xabar berishdi ”.

Shu sababli, "oq oltin" yoki paxtani zabt etish O'zbekistonda qashshoqlikning asosiy sabablaridan biri bo'ldi. Agar yanada gullab-yashnayotgan iqtisodiyot haqidagi orzularni ro'yobga chiqarish zarur bo'lsa, iqtisodiyot paxtadan ko'proq narsani qamrab olishi kerak.

Bugungi kunda qashshoqlik muammosini O'zbekistondagi mehnat bozori siyosati va mehnatga haq to'lash siyosati takomillashtirilmasdan samarali hal etib bo'lmaydi. Aholiga manzilli ijtimoiy yordam dasturlarini ishlab chiqishning o'ta zarurligini anglagan holda shuni ta'kidlash kerakki, hozirgi sharoitda ushbu dasturlar ko'p jihatdan mehnatga qodir aholining aksariyat qismida qashshoqlik darajasi bilan kurashmoqda. Agar davlat tomonidan tartibga solish siyosati bandlikni oshirishga, yangi ish o'rinlarini tiklashga va mavjudlarini saqlab qolish uchun tashkiliy va moliyaviy asoslarni shakllantirishga qaratilgan bo'lsa, qashshoqlik darajasining haqiqiy pasayishiga erishiladi.