Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

билантикқўйиб,тешачабиланоҳистаурасиз.Зарбшундаймаромда
бўлишиталабэтиладики,данакоғзи“
қирс”этганқисқатовуш билан
нимтабассум ёрилишига эришиш лозим.Акс ҳолда қўлингизда ё
мағизнингўзи,ёкимажақланганқолдиққолади.
Биз болаликдан бу ишнинг ҳадисини олганмиз.Ёз чилласи
кирганпайтлариаммамнингкаттагинаўрикзорбоғидауруғ-
аймоқлар
ҳашаргайиғилардик.
Йигитларчелаклаб-
челаклабсупагатиллатобўрикниуяверади,
бизоналаримизгаёндош ўтирибаввалўрикнингданагиниажратиб
чойшабга ташлайверамиз. Шилта данаклар оқар сувда обдон
ювилганиданкейинуч-
тўртсоатжавзоқуёшидаселгитилишикерак.
Анаундансўнгқўлимизгаярашатешачаолиб,“
чақ-
чуқ”нибошлаб
юборамиз.
Менуёқ-
буёқниахтариб,ўтганйилгиҳашардасандонликқилган
ғиштларданбиринитопардим,ундабошигатешаеганданаклардан
ўзигахосчуқурчаларбўларди.
Маза,қолипгасолинганданак“қочиб”кетолмайди.
Буҳашарнинггаштишундаки,аёлларўтган-
кетганданривоятлар
айтар,оқшомда ваҳимали ҳикоялар авж олар,эркаклар қозон-
товоққабаковул бўлиб,дошқозондаўрикқиём,ўртамиёнасидаош
пиширишарди.
Аммамнинг инжиқлиги сабаб шўрданак сархил чиқарди,
харидорикўпэди.Бизқизалоқларэсақариндошларбиржойдажам
бўлганиданхурсанд,ҳархилўйинуэрмакўйлабтопардик.
Буўйинлардатоғам Ботиршалайим даврамизгақўшилиболар,
оналаримизгашикоятқилиб,“
Самоварусамовар,самовардаҳамма
бор.ШунчақизнингичидаБотиржонганимабор?”дебуникулгига
олсак-
дақийшанглабтураверар,анчабетаъсирболаэди.
***

---

122
19февраль
БиркуникечқурунўшаБотиртоғам Москвадантелефонқилиб,
ҳол-
аҳволсўради.Онамунга:
–Ёнингдаиш бўлса,Бонуниҳамчақир,ҳавоалмаштириб,ишлаб
келсин,ҳарначалғийди,–деди“маъқулми”,дегандайментомонга
боширғаб.
Тоғам айни иш борлигини,зудлик билан учоққа минсам,
Москвадаўзикутиболишиниайтибқолди.
– Ҳа,менгақолса,тоғангниёнигаборганингдуруст.Қачондан
берисенисўрайди,тайинлиодам,қийналмасангкерак,–дедионам
менгасиновчанбоқиб.Онамданбундаймаслаҳатчиқишиникутмаган
эдим.Юзимдаги ифода ўзгаришини сезди шекилли,– кўряпсану,
биздамаошнингбаракаси йўқ.Тоғангойдабўлмаса,ой оралатиб
тузуккина пул жўнатяпти.Шупиёнистаки шунчалик жамғараётган
экан,сендай тишли-
тирноқли қиз рўзғоримизни оёққа қўйсанг
ажабмас.Тоғанг билан ишинг ўхшамаса,акангниям қўли тош
орасидамасдир,–дебқўшибқўйди.
–Кетсамсизгакимқарайди?
–Менўзкунимниўзимкўраман.Ҳечкимгаоғирлигимтушмайди.
Нафақам ўзимгаетади.Сенингмуаммоларингкўп.Жойингнитопиб
узатиб,тинчитмасам,икки кўзим орқамдакетади,– деди дарров
йиғламсираб.
–Менсизқийналибқоласиз,онажон,–дедим-
у,ичимдаонамҳақ
эканиниҳисқилдим.
–Йўқ,болам,опаларингхабаролибтуради,менданхавотиролма,
–онаменглариниқовоғигабосди.
Рост гап,бу ерларда хунук кўриниб юргандан кўра олисга,
бегоналарорасигакетганимаъло.
Очиғи,сизга ҳам таниш бўлиб қолган муҳитдан батамом
безиллаббўлгандим.
Кетай,“Ҳувайдо”бобомдайбошолибкетай,манглайдабўлсабир
кунимни кўрарман,бўлмаса пешонадан.
.
.Ҳечқурса,уч-
тўрт танга
топиб,онажонимнинг жонига ора кирарман,опаларимга,Шоира
опамгақарашарман.Уёғигахудопошшо.
.
.