Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

ўзимизни бахтиёр ва хуррам топар,хуллас,бахт тушунчаси бир-
биримизнингисмимизгаайланибулгурганэди.
Уўзиниолижанобвамард,оқилйигитсифатиданамоёнэтар,
бебош туйғуларни жиловлай оларди. Неча бор ёлғиз қолдик,
кимсасиз хиёбонларни кездик,аммо у бирор марта билагимни
ушламади,одамийистакларгаэркбермади.Фақатбирмарта.
.
.ҳа,
майли,буҳақдакейинроқ.
.
.
Кўчадаистироҳатқилсак,бирқадам олдиндаюрар,шутахлит
менинг кўзимга ҳазрат Румийнинг чодиридан чиққану,адашиб
бизнингкунларгакелибқолганмуршидикомилдайкўринарди.Унинг
бор-
йўқ “
беадаблиги” – ҳали туғилмаган болаларимизга исм
танлаганиэди:бирўғил,бирқизбўлар,ўғилунга,қизменгаўхшар,
болага Ўктам деб,қизалоққа Севинч деб от қўярди.Чунки бу
исмлардаҳаморзу-
умид-
тилакбор,янабуномларсофўзбекча.
.
.Мен
розиэдим.
Баъзан хаёлимда уларни эркалаб ўпардим, ҳидлаб-
ҳидлаб
тўймасдим,бешикларинитебратиб,аллаларайтибухлабқолардим.
.
.
Ўғлимқуйибқўйгандекунгаўхшар,қизимиккимизиккитомчибулоқ
сувидекэдик.Фақатуларкичик,жудакичик.
.
.жудабеғуборэди.
***
7сентябрь
Бирйилшутариқаширинтушкабиўтди.
.
.
Биринчи курсни тугатиб,сессияни ёпибуй-
уйимизгақайтдик.
.
.
Қишлоқдаиккиҳафтасовчиларданбезиб,ота-
онамгатурли-
туман
важ-
корсонлар топиб тоза зериккан чоғим Шоира опам қўнғироқ
қилиб,эри хитойликлар билан пиллани қайтаишлайдиган қўшма
корхона ишга тушираётгани,менинг кўмагим зарурлигини айтиб
чақириб олди.Мен уч ой “
пиллачилик”қилиб,маошимга кийим-
бошимнитўғрилаболдим.
.
.
Иккинчикурсбошланди.
Янапахта.
.
.янаўқиш.
.
.
Ҳаёт жуда ширин ва завқли эди. Бу шавқ ким билан

---

29
боғлиқлигинияхшисезибтурибсиз,албатта.
***
Биркуниодатдагидек,қишлоққақайтишучунавтобусгаўтирдим.
Жамоатуловидаюришнингҳамўзигаярашагаштибўлади,а?
Автобусдеразасиданқарабкетсанг.
.
.
Йироққочибкетарташвишлар.
.
.
*
Эсингиздами?
Бекатдануйгачауччақиримчапиёдаюришгатўғрикеларди.Бир
ўзим йўл четидакетаётсам,оқ “
Жигули”келиб тўхтади.Қарасам,
акамнингсинфдошиЮсуфака.
–Танибқолибмашинанисақладим,–дедиуёнбошлабэшикни
очаркан.
Сўрашибуловигаминдим,суҳбатлашибуйгачакелдик.Акамга,
дадамга салом айтиб қўйишимни тайинлади. Тушаётганимда
тўхтатиб,қачоншаҳаргақайтишимнисўраб:
¬–Душанбаэрталабшуергакелибтўхта,олибкетаман,–деди.
Хўпдеб,хайр-
хўшлашибуйгакирдим.
Душанбакунидорилфунунгакелтирибқўйди.
Кейинҳаркункеладиганодатчиқарди.
Ууйланган,лекинкўнгилсизбўлибми,учойгақолмайхотинига
жавоб бериб юборганини эшитгандим. Ўзи “
Жаҳон бозори”да
дўкондор,топиш-
тутиши яхши,хушбичим йигитбўлса-
да,негадир
тенгқурлариқаторгақўшмас,сабабиниМирхондакамдансўрасам,“Э,
удевона,инс-
жинсларбилангаплашибюради”,дебкулганди.
Азбаройи акамнинг ўртоғи, ҳамқишлоқ деб хуш муомала
қилардим.
Мениолибкетишучунҳовлимизгададилкириб,уйдагиларбилан