Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

қопланган.Бошимайланибкетди.Айланаверди,айланаверди.Менга

---

243
қўшилиб бутун олам, коинот айланишга тушди. Атрофимдан
сайёралар ҳандалакдай бўлиб доира чизиб ўтаверди.Юлдузлар
бошимдан мушакдай сочилаверди. Қулоғимга эринчоқ, сокин
жарангдортовушларурилаверди:“
ғу-
анг-
нг”,“
ғу-
анг-
нг”.
.
.
***
Кўзимни очиб қарасам,қорақайин япроғига ўхшаган кулранг
шарпаларсузибюрибди.Бирдануларорасидададам бирзамонлар
менгасовғақилганқўғирчоқ пайдобўлди.Унисочтолаларигача,
киприкларигача, лаъли жужунчасигача тиниқ-
равшан кўрдим.
Қўлимничўзсам,чирпирабнарикетдию ҳувдўконёнидабечораҳол
турганмушфиқонанингбозоргасолинганхушбўйчақалоғигаайланиб,
катта-
каттакўзларинименданузмайтураверди.Ажаб,болачанинг
билагидаги кўзмунчоқ ўрнидақоп-
қораилон билагузукдекўралиб
олганэди.
.
.
Кимдир қўлимни оҳиста ушлади.Қарасам,дадам.Энгашиб
манглайимданўпди:“Шошилма,қизим,ҳечқаёққашошма!
”
***
Бусафар атрофимдабир галаиттилини осилтириб иржайиб
ўтирганиникўрдим.Орасидаменитишлаганкўппакҳамборэди.
.
.
***
25апрель
Кечагидай эсимда:сувчечак аломатбергач,бобомникидан ўз
уйимизгаолибкетганидадамкелди.
Сочимни силаб,бобом билан бирпас суҳбатлашиб ўтирди.
Гаплариасосанқўшниқизчаларданюққанмуборакдардҳақида,бу
касалликни ҳар ким албатта бошидан ўтказиши шартлиги,йўқса
ҳатто қабргатушганидан кейин ҳам суягигатошиши ҳақидаэтни
жунжиктирадиган мавзуда бўлди.Шу пайт ўймакор ёнғоқ эшик
ғийқиллаб қияладию акамнингтақир қирилган калласи кўринди.
Бобом“
Оббо,бунингХурушшовдаюсниўзибўпти-
ку”,дебкулди.

---

244
Ҳовлимизгаетишгаўн-
ўнбеш одим қолганда,ерданчиқдими,
кўкдантушдими,жунларикигизгаўхшаббитибкетгансариқитпайдо
бўлиб,бизгаташланибқолди.Салорқароқдакелаётгандадам етиб
келгунчабизака-
сингилнидеворгатираб,қуруқваваҳшатлиовозда
тинмай ҳовуллаб турди.Кейинги воқеа кўзолдимда икир-
чикири
билан сақланиб қолган:дадам раҳматли катта-
катта одим отиш
давомидаэгнидагитўқ кўкчопониниечиб,қимирласактишлашга
шай турган кўппакнинг боши аралаш
елкасига ташлаб,
курашчилардайбороғирлигибиланбосиб,думалатди.Кейинтўнга
ўроғлиқ ит бўйнини тирсаги билан эзиб, жондорнинг сўнгги
нафасигачақимирлашигақўймади.Фақатжонталашаётганбечора
“
хирқ-
хирқ”деганбўғиқтовуш чиқарганча,иккиорқаоёғидастлаб
тез-
тез,сўнгборгансарисекинсилкиниб,охирдаоҳистаертирнаб,
қалтираб,ниҳоятбўшашиб,текқотди.
Чопиб чиққан онам яна қайтиб уйга кириб,бир коса юзида
қоракуясузибюргансуволибчиқди-
да,аввалакамга,кейинменга
ичириб,юзимизга,бўйнимизгабармоқларибилансачратибсепди.
Ҳансирабелкасиданнафасолаётган,қоратергатушгандадам
чопониниажратиболаркан,“Мен-
чи?Менгаямсувингданбер”,деди.
Косанингтагидақолгансувниўзбошиданқуйиб,акамгақаради:
¬–Мирхонд,ҳўллабқўймадингми?
Акам жавобўрнигаитнингиршайибқолганбошигатепибуйга
қочди.Дадамменгаюзланди:
–Ҳа,Бонужон,юрагингтушдими?И-
е,негаэ-
эндийиғлаяпсан?