Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

–Бўлмасасизҳамбурнингизнисуқманг!Ўзизўрғатоқатқилиб
турибман.
– Қийналиб пул топаётганингизга айтаман-
да,опа.Нимага
тушунмайсиз,топганақчангизгаиккиўрамҳожатқоғозиямбермайди
-
ку.
–Дилбарой,қадамингизкатта-
ю,қаричингизкалта!–дедимяна
феълимайниб.
***
Мен орзиқиб кутган воқеа содир бўлди:учинчи уринишимда
Володяамакителефоняшилтугмасинибосди.
–Салом,бумен,Бонуман,–деярлиқичқирибюбордим.
Кейиналоқаузилибқолишиданқўрқиб,шоша-
пишаСветабилан
бўлганҳодисаниҳикояқилабошладим.
.
.“Айиқполвон”бошиоғриб,
хунобиошиб,кимданаламиниолишнибилмайтурганэканмиёқизи
ўзқилмишинибошқачашарҳлабтушунтирганми,нимабўлгандаҳам,
етганжойимшубўлдики,уланж,бўғиқовозда:
– Жонга тегдингбаринг!Жин урсин ҳаммангни!Бор,йўқол
сенам!
.
.–дедиюқизилтугманибосибқўйди.
***
10апрель
Йиқилаётган одам тиланчинингтаёғига тирмашади,чўкаётган
эса хасга.
.
. Мени ҳаёт уриб-
суриб тор кўчага тиқиб қўйди.
Истайманми,йўқмишукўчаданкетишга,ҳамроҳтанлаш имконини
қидирмай,боригакўнибмутеларчайўлбосишгамаҳкумман.Букўча
мени каттайўлгаолиб чиқадими ёки қашқапешонам янабориб
деворгауриладими–фақатЎзигагинааён.
.
.
Албатта,эскижойгақайтиш умидиузилганиниДилбаргаайтиб
ўтирмадим.Уруҳиятимдагисиниқликнипайқадичоғи,шаҳдамкелиб

---

206
қўлимдагикитобниолиб,ёпди-
да:
–Опа,сизбирчўмилибчиқинг.Менкечкиовқаттайёрлайман,–
дедиишчанруҳда.
Чўмилиб чиқиб,телевизўр кўриб ўтирган эдим,упланшетдан
интернетга уланди.Бир муддатдан сўнг бизиллаган телефонини
кўтариб ошхонага кириб кетди. Мен бекорчиликдан унинг
планшетинитомошақилишгаўтдим.Биттапрофилдагиочиққолган
хабар остида суратимни кўриб қолдим.
“Бу опа ўзимиздан.Сал
довдирроғ-
у,тарбияласа одам бўлади”,деб ёзилган изоҳни ўқиб
иситма чиқиб кетди.Алам қилгани “
ўзимиздан” дегани бўлди.
Наҳоткимендилбарларқаторигатушибқолганбўлсам?Ҳа,шеригинг
олақарғабўлса,емишинггўнгбўлади!Аммомен ноиложликдан у
биланбиргатурибман,лекиншерикбўлганимйўқ-
ку!
Профильэгасидан жавобкелмаган ёки ёзган бўлсаям ўчириб
ташланган.
.
.Эй худо,нима қилиш керак? Қаерга борай? Бўлди,
эртагаёқуйтопибкўчибкетаман!Озарбойжонларгаайтибкўраман,
бирортаниш-
панишибўлса,сўрабберишар.
.
.
Планшетиниотибюбордим.
Бош чангаллаб ўтирсам, эшик тақиллаб қолди. Юрагим
типирчилаб, бесаранжом бўлиб кетди.
.
. Ишқилиб, бир балони
бошламадимибуманжалақи,дебхаёлимданўтказдим.
Инсоннинг ички сезгиси камдан-
кам панд беради. Дилбар
ошиқиб эшикни очди,икки эркак узун-
қисқа бўлиб кириб келди.
Биттасинитанидим,“
биринчиэрим”дебаталганнусха.Ёнидагикўзи
олмакесак тераётган мўйловли йигитни “жияним Собир” деб
тантанавортаништирди.
Дилбар чой дамлади,йигитлар келтирган сомса,шашлик ва
ароқнидастурхонгақўйди.
.
.“
Биринчиэр”ароқниочиб,қадаҳларга
тўлдираётганда Дилбар,менга коньяк олиб келмабсизлар,деб
аразлабтумшайиболди.
.
.Меҳмонларунгаортиқчапарвоқилмасдан,
бир-