шаънини,ўзбекаёлидеганномнибулғашниистамайман!Бошқаларга
эрмакбўлишданўзингасра.
.
.Тамом!Бошқаичмайман!Ҳечқачон,ҳеч
қаерда!Итбўлайқайтибичсам!
.
.
”
Хонамдануринганжункўрпаниолибюгурганчасоҳилгабордим-
у,
кўприккаоёққўяр-
қўймасўзимнитўхтатдим.Наригисоҳилгаёндош
йўлдаусти ёпиқ панжарали юкмашинаси гуриллабтурар,иккита
барзангибеҳушжувоннибироёқбирқўлиданушлабсудрабборарди.
Хонамгақайтиб,совуқсувдачўмилибчиқдим.Кечагигуноҳим,
иродасизлигимучунўзимниўзимшундайжазоладим.
Кейин ҳамма жойни супуриб-
сидириб, полни ювиб, эшик-
деразаларни ланг очиб,хонани шамоллатдим.Овқатни иситиб,
лагангасузиб,эндиўтирамандебтурганимдателефонимқисқазанг
урди–хаткелди.Очибқарасам:“
Янгийилбилан!Орзуларушалсин,
армонқолмасин!Ким ватаннисевса,ватанҳаммажойдаубилан!
Алишер.P.
S.
:Кеча Тошкент вақти билан янги йил кираётганда
қўнғироққилдим,олмадингиз.Байрам базмиқуюқбўлдишекилли.
Янабирборчиндилданқутлайман!
”деганёзув.
Ичкилик асорати гаранг қилган калламга дабдурустдан хат
муаллифи кимлиги келавермади.Рақамига қараб эсладим,мени
вокзалдан олиб келиб қўйган таксистнинг ташрифномасига кўз
ташлаб,сонлартартибиНавоийнингтуғилганкуни,ойивайилига
тўғрикелганиданбушунчакитасодифмиканёатайисмигамослаб
танлаганмидебкўнглимданўтказгандим.
Қизиқйигитэкан-
даўзи.Менданимаишибор?Россиядаюрган
ўзбек қизлари анқога шафемаски,мен унга тансиқ кўринсам.
.
.
Ўзимданқоларгапйўқ,чирой-
уҳуснтўғрисидасўзортиқча.
.
.
Ўйланиб ўтирсам,эшикдан қорбободек бўлиб Володя амаки
кирибкелди.Қўлидагиқоғозхалтанитутқазиб:
–Ҳаммасинидастурхонгақўй,–деббуюрди.
Иккихилсалат,мева-
чева,торт,пицца,шоколадваяна.
.
.Шампан
виноси.
.
.
– Кеча кечқурун соатбонгурганда эсимга тушдинг,келаман
десам Светкайўқдебоёқтираболди.Ёлғизкутдингми?– сўради
пишиллабкурсигачўкаркан.
–Ҳа,уйқудабирўзимкутдим,–дедим.
–Негабизникигабормадинг,биргакутардик,–дебвиногақўл
182
чўзди.
–Буўзбекларнибайрамиэмас.БиздаЯнгийилйигирмабиринчи
мартдакиради,Наврўзда,–дедим.
–Шунингучунбизнибайрамнинишонламадингми?
– Сизларга ўхшаб нишонладим, лекин вақтлироқ ухлаб
қолимман.
–Сеничмайсан-
а?–дедиамакиқўлидавинонисалмоқлаб.
–Умуманичмасдим,шукечаичдим.
Володяамакикўзлариникатта-
каттаочиб,менгаишонқирамай
қаради:
–Сеничмайсан,алдама,кўпкузатганмансени,ҳаттопивоҳам
ичмайсан.Ҳаммаболалардансўрабчиққанман.Ичмайсан-
ку,а?–
деб сўради қайтадан.– Кеча келиб сендан хабар ололмадим,–
кечиримсўраганбўлдиу.
–Менхафабўлганимйўқ,узрсўрайдиганишҳамбўлмади,–деб
кулдим.
Унгаҳамкечагикабобвадўлмаданолибкелдим.Халтадаароқ
ҳамборэкан.Очиб:
–Бугунмумкин–байрам,озгинаич,–дебқадаҳтутди.
– Умуманичмайман,амаки,сизҳам ичмасдингиз-
ку.Болалар
Володяамакиичмайдиҳам,ичганиҳам қўймайди,дебайтишган,–
дедим.
–Сенгақойилман,иродангмустаҳкам.Бирйиляшадингмишу
ерда,ҳа,бирярим йил.
.
.бирорбиркамчилигингникўрмадим,–деб
мақтадиамакибиринчиқадаҳдансўнг.–Агаршувақтгачаичмаган
Do'stlaringiz bilan baham: |