Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

ҳам,дорилфунундаҳам биринчиқаторданжойолардим.Бугунэнг
охиргиўриндиқбирўзимганасибқилди.

---

94
Учкундарсгақатнадим.“Сувгаботмаганўпка”,дейишармиди,
шунгаўхшабўзимнижудабеҳузурҳисқилдим.
Дарсдан кейин собиқ курсдошларимга қўшилиб кутубхонага
бордим,лекиннегадируларгаҳамэликаолмадим.
Йўғимдадеканимизмажлисўтказиб,мениёлғизқўймасликни,бу
касалликюқумлиэмаслигиниваҳарқандайбеморгаруҳийёрдам
кераклигиниуқтирибди.
Танангдаоғриқҳисэтсанг,демаккисентирикжонсан,
Ўзгалароғриғинсезсанг,демак,инсонсан,инсонсан!
Бирданҳаммаўзгарди,атрофдагиларнингмуомаласиилиди.Мен
ҳамаста-
астакиришибкетдим.
Аввалгидек“
аъло”бўлмасаҳам,“ўғилболабаҳо”биланўқишни
тугатиб,дипломниқўлгакиритдим.
***
17январь
Биринчикурслигимдададамраҳматлидорилфунундомлаларини
бирма-
бир санаб, Баҳрулло Аҳмад ҳақиқий аллома, этагидан
ушласангодамбўласан,деганэди.Шу-
шу,домлагағойибонамеҳрим
тушибқолганэди.
Аксигаолиб,укишибизгадарсбермасэкан.
.
.Сўраб-
суриштириб
топдим.“Менишогирдликкаолинг”,дебикки-
учёнигабордим.“
Нега
айнанмен?”дебсўраганидададамнинггаплариниайтдим.“Ундасени
эмас,отангнишогирдликкаоламан”,дебқайирганэдиўшанда.Қовун
тушириб қўйганим учун кечирим сўраб, яна келавердим.
Тақиллатилганэшикочилмасданқолмайдидеганларидек,бир-
икки
суҳбатдан кейин менга китоб беришни бошлади, фикрлашиб,
баҳслашиб-
тортишибустозбиланяқинбўлибкетдик.
Иккинчикурсдадарсгакирабошлагач,янаҳам меҳрим ошди.
Ҳақиқатанриёгабегона,тақводоринсон,энгмуҳими,камдан-
кам
учрайдиганҳодиса–имонлиолимэди.
ЎшадаврлардаОлмосбиланшаҳарайланиш одатимизбўларди.
Биркунисуҳбатлаша-
суҳбатлашаМинораиКалонгакелибқолибмиз.

---

95
ЭсдаликучунаввалмениОлмосўзтелефонигасуратгатуширди.Мен
униминорасоясидарасмгаолаётсам,негадирхижолаттортибер
чизибқолди,қарасам,Баҳруллоустозшундоқёнгинамдажилмайиб
турибди.Жиноятустидақўлгаолинганҳаваскорўғридайтангутор
аҳволгатушибқолдим.Қўрқа-
писасаломбергандим,овозимбўлиниб
-
бўлинибчиқди.
– Эйаҳлиушшоқ!Ишқдайридасайрэтиб,дунёвийсабоқлар
сабилқолмасинтағин,–дедидомлаёлғонпўписабилан.
Барибирайбдоронабошэгдим.
Маълумбўлдики,устозОлмосгаҳамдарсберарэкан.Унгақараб:
“
Ҳа,толиби ишқ,“
шифо тилаб борсам табибим бемор”,дегандай,
мудом ҳардамхаёлсиз, десам, кўнгил шаҳбозининг човути
дорилфунунандалибиқасдидаэкан-
да”,дебсўрашганиқўлчўзди.
Кейин қош чимириб,“
Муносабатларинг жиддийми?” деб қадим
лисониданўзимизнингдавртилигаўтди.Иккаламизҳам ийманиб
боширғабтасдиқишорасинибердик.
– Унутманг,муҳаббатли оила инсоннинголий бахтидир,уни
Аллоҳўзитанлаган,муносибкўрганбандаларигаберади,–деди.–
Аммо бировнингқалбини,ҳис-
туйғуларини топташ,эрмак қилиш,
бозоргасолиш гуноҳиазим,муҳаббатсаройидасадоқатваишонч
сизларгапосбонбўлғай,– дебқиблагақарабдуоқилиб,юзларига
фотиҳатортди.
Бизҳамустозгақўшилибюзимизгакафтсурдик.
Шундан сўнгдомла қачон дарсга кирса,“Синолардан салом
сизга”,дебсабоқнибошлайдиганбўлди.
Бошқаталабалар:
–Устоз,негаҳарсафаршугапниайтибхонагакирасиз?–деб