Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

заргарга бериб,худди ўшандай узук ясатиб,тақиб олгандим.
Кейинчаликсизбармоғимниушлаб,“Узукқисмаяптими,Бонужон?”
дебқайта-
қайтасўраганингиздаҳамшубҳагабормаганман.
.
.Чункиу
пайтлар мени самимий севганингизга гумоним йўқ эди,балки,
чиндан ҳам яхши кўргандирсиз,эҳтимол,кейинчалик қора муҳит
сизнингқалбингизниэгаллаб,қаллобгаайлантиргандир.
.
.
”
У:
“Бону, ҳозиргина ҳушимга келдим, наҳотки менга
ишонмасангиз?Буқуруқтуҳмат.Мендаям душманларбор.Ўшалар

---

287
кўролмасдануюштирган.
.
.
”
Мен: “
Албатта, кимсан Эйнштейннинг хатосини тўғрилаган
алломада шу нуфузга яраша душман бўлади-
да. Устига-
устак,
саховатли тадбиркор-
фермер,ҳожатбарор адвокат бўлиб қанча
инсонларни ёруғликкаолибчиққан бўлсангиз.Бозустига,ўликни
тирилтирадиган ҳозиқ табиб ҳам ўзингиз,давоси йўқ дардга
чалинганрамақижонкасалҳамсизсиз.Балки,саратонгадавотопиш
учун фидойилик кўрсатиб,атай ўзингизга юқтириб,тажриба олиб
бораётгандирсиз.
.
.
”
У:
“Бону,бирвақтларменидебурганюрагингизгақулоқсолинг.
Менгаишонинг!
”
Мен:
“Сизнинг“ижодийпортретингизчизгилари”габилдирилган
ўнлаб муносабатлар-
чи?Йўл-
йўлакай “тўр”га тушган лақмалар-
чи?
Ҳаммасиўзманзилини,исми-
насабини,воқеасодирбўлганкунни
аниқёзибтурибди-
ку.Ҳайфсизга!
”
У:
“Хўп,нимадейсиз?Менсизданқўлимбиланпулолмаганман.
Исботқилолмайсиз!Рози бўлибўзингизбергансиз,хайрия,эҳсон
дегансиз. Шу қилган савобингизни жанжал кўтариб гуноҳга
айлантирмоқчимисиз?
Мен:“
Менгасизданҳечнарсакеракмас.Сарф-
харажатларимга
розиман.Яхшиямки,Икром ака“операция”сидан наопамнинг,на
акамнингхабари бор.“Ғофилликбандасинингбахти”,дегандингиз
бирпайтлар.Буҳикматнибугунанглатдингиз.Акам насибқилган
куни чиқиб қолар.
.
.Фақатсизга битта саволим бор,шунга тўғри
жавобберсангизбўлди.
У:
“Худоданқўрқмайсизми,демоқчисиз-
да?”
Мен:
“Саратонгачалинмагансиз-
а?”
У:
“Йўқ,худосақласин!
”
Мен:
“Хайрият.
.
.
”
***
– Бир йигитни дараги чиқдию униям йўқ қилдингшекилли,
қизижон?Қизболагабошпаноҳкерак,ёбошқакўзтутганингборми?
–Йўқ,она.
.
.
– Эсим қурсин,ҳар сафар айтаман деб унутаман,даданг

---

288
раҳматлиқизингэргатегса,бобосидантўёна,васиятқилибкетган,
деббирқулоғисинганкўзачаберибэди.Ажабодамлар,сенэски-
тускигақизиққанинггажавон-
павонгақўйибқўядидебўйлаганми,
худобилади.Бўғзиданқарасам,ичидапахтами,латтамиборэди.
–Қайда?!Қайгақўйгансиз?!
– Оғилдагияламатузтурадигантокчагаташлаб,устигасомон
босибқўювдим.
Югуриб кирдим:токча шип-
шийдам,туз ҳам,сомон ҳам йўқ.
Ҳаммаёқниағдар-
тўнтарқилдим.
Бирвақтлартўсинигачилвирташлаганим устунгасуянибузоқ
йиғладим:бобом,дадам,“Ҳувайдо”бобомва.
.
.Олмосниёдлаб.