Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

шамчаликҳароратийўқ.
Ҳовлидан элликодимчанаридаги сайҳонликдаЛарисабилан
Замира қизчаларни сайр қилдириб юришибди.Иссиқ кийимлар
кийганиданэгизаклартўлпоқпингвинларниэслатади.
Ларисаменикўриббош ирғабсаломлашганбўлди,Замираэса
ўзиникичкинтойларбилантиллашаётгандайтутиб,орқаўгириболди.
Халталарниташлашим биланқайдандирбиржуфтдайдипайдо
бўлдию ментомонҳовлиқибкелабошлади.Бирқарашдабиттаси
Ленагаўхшабкетди,четланиб,размсолсам,хайрият,бошқаэкан.
Шоввозлар ҳовузга калла ташлагандай ўзини ахлатқутисига
урди.
Яна бир марта истиғфор айтиб қайтарканман,чўнтагимдан
телефонимниолиб,Шоираопамгақўнғироққилдим.Уёқданқизи
Дилдораолди.
–Онангқани,Дилдор?
–Қўшниникигачиқувдилар,чақирибкелайми?
–Ҳай,майли,ўқишингяхшими?Онангяхшимилар?Укангқалай?
–Яхши,ҳаммасияхши.
.
.
–Нимақиляпсизлар?
–Укамбилантушликқиляпмиз.
–Ҳа,нимаеяпсизлар?
–Шу.
.
.нон.
.
.
Бўғзимгатошдекнимадиртиқилди.Ўксибкетдиму“
Кейиняна
қиламан”,дебтелефонимниўчирдим.
Ҳали ўзимга келиб улгурмай, чиқиндихона ортидаги
сайҳонликдан итнинг дарғазаб ҳургани, боланинг чинқириғи
эшитилди.Жонҳалпидаўшатомонюгурдим.
Бирушоққинаболанингетовидагипахмоқкўппаколдоёқларини
кўтарганчасилтаниб,вовуллабэгизакларгадафқилар,Ларисаердан
тошқидирганбўлиб“Йўқол!Ўлдираман!Ҳойбола,маҳкамушла!
”деб
бақириб-
чақирарди.Замирахоним эсайўл четидаги дарахтортига
бекиниболибдағ-
дағқалтираб,“
худойим”лабтурибди.
Менборкучимбиланэгизаклартарафчопдим.Етибборишимга

---

242
итнингзанжириболанингқўлиданчиқибкетди.Бошқачабўлишиҳам
мумкинэмасди.Хирсдайкўппакнихипчиндекболагаишониббериб
бўладими?
Иттўппа-
тўғриқизалоқларустигаташланди.Менунингйўлига
ғовбўлиб,телефонимникафтимгақисганча,тумшуғиаралаш жон-
жаҳдим билантуширдим.У“
инғ”дегантовуш чиқазиб,чапгаоғдию
“
ғарч”этказибболдиримдантишлабтортди.Ермузлама–сирғаниб
елкамбилантушдим.
Кўппакучун энди мен асосий нишонгаайланган,мени ғажиб
ташлашданбошқамуддаосийўқэди.Ётганжойимдабирлаҳзанажот
истабатрофгабоқдим,Ларисаболалариникўтарибқочибборяпти,
икки-
учўспиринтиржайганчатомошақилибтурибди.
Кўппак бўйнимдан олмоқчи бўлиб оёқларини жуфтлаганча
ташланганэди,тирсагим биланҳимояланибқолдим.Унингсўйлоқ
тишлари кўз олдимдан чақмоқдай ярақлаб ўтди,юзимга илиқ,
шилимшиқсўлагисачраганинисезгандайбўлдим,бирнафасдансўнг
ириллаб,елкамнитишлаб,силталайбошлади.Хаёлимданўтганоний
фикршубўлди:“
Мана,Бонужон,ажалингқаердаэкан.
.
.мана,кунинг
битди.
.
.
”
***
24апрель
Кўзимниочамандесам,кучиметмади,қабоғимоғирликқилди.
.
.
Ўзим узу-
ун қувурми,қуюнми ичида буралиб-
буралиб учиб
боряпман.Шиддатзўриданкўзларимниюмиболганман,бироқҳув
олдинда бобом, дадам, “Ҳувайдо” бобо бир нималар деб
гапираётганини жудаям аниқ-
таниқ кўриб турибман, фақат
овозлариниилғаёлмаяпман.
Бобом кулиб,қўли билан имлаб,“Келавер,келавер”,деб ўзи
қаёққадирғойиббўлди.
.
.
***
Кўзимниочдим:ҳаммаёққор,еруосмонсутрангтуманбилан