Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

кўринди.
.
. Бундай меҳрибончилик ота ёки она ҳали оғзини
тополмайдиганболачагақилсаёкиёшинияшаб,умринингохирида
қўлларибўйсунмайқўйганқарияларгакўрсатилсаярашади.
.
.
Шиша бўшади.
.
. Бу манзарадан мен уларнинг ҳисобидан
хижолатдаман.
.
.Менингборлигимни “
Лайли-
Мажнун”лар батамом
унутишди.
.
.
ГапорасидаМуҳиддинюртгаборибкелмоқчилигиниайтди.Бу
хабарданДилбарнингсочларитикбўлиб,қайлиғинибўғибқўйишига
салқолди:
– Ҳа,хотинчангизни олдигами? Ҳеч қаёққа кетмайсиз!Ёки
соғиндингизмимомишингизни?–дедииккиқўлинистолгатираганча
чақчайиб.
Бирданҳушёртортдим.Назаримда,ҳозирМуҳиддинДилбарга
тескари шапалоқ тортиб юборадигандек туюлди.Аммо жавобан
Муҳиддинжилмайганча:
–Ғизиллаббориб,ғизиллабқайтаман,–деди.
–Ҳа,менмомишингизнисоғингансиздебўйлабман,–Дилбар
янаатайтаъкидлади.
–Жим тур!Опанотўғритушунмасинлартағин,–Муҳиддиннинг
эсигаментушибқолдим.
Дилбароғзинитўлдирибгапиракетди:
–Биттачирпитихотинибор,жойиниҳўллабқўяди,ўшандаямбу
кишимгатўтиё.
.
.Тавбақилдим,эркакзотигаанжирбиланолмани
фарқийўқ,есабўлди.
.
.
Муҳиддинҳам унингфикринибош ирғабмаъқуллашдан,ўзини

---

192
жабрдийдакўрсатишданнаригаўтмади.Менянахаёлдарёсигағарқ
бўлдим.Дилбарқаерданбиладиунингхотиникасаллигини?Уйининг
камчилигини,оиласиринибировларгаайтганэркакэркакбўлдими
энди?!
Бир пайтлар амаким қўшни қишлоққа совчиликка бориб
келайлик,дебдадам ваонамниундабуйгакелганиэсимгатушди.
Қайтганларидан кейин опаларим қиз ҳақида сўрашганида онам:
“
Шаванда,чиройли,ақллиқиз”,дебтаъриф бераётиб,гапиохирига
етмайдадамгақараб:
–Менгақаранг,салкамшармандақилдингиз-
ку,бўлажакқудага
шунақаям савол берадими? Нимаймиш, янгамни хафа қилган
пайтингизукишикўчагачопадиларми,уйгами?Шунақаямқўполгап
бўладими? Яхшики,уй эгалари “
Дарвозани қулфлаб олиб,кейин
уришамиз”,дебҳазилгаолибқўяқолишди,–дедичимрилиб.Шунда
дадам:
–Ҳа,онаси,давлатбошиданкўраоилабошигақийин.Мамлакатни
бошқаришданрўзғорниэплаш оғир.Кўрибтурибмиз-
ку,– деббир
томоқ қириболиб,– энди-
и,яхши қизмаҳрам гапни ҳарқандай
ҳолатда кўчага олиб чиқмайди,оила сирини бегоналар билан
бўлишмайди.Ҳуснфақаттўйда,ақлҳаркуникерак,–дебўзсаволига
шарҳберганди.
Опаларимиддаоқилиб:
–Э-
э,қайсиотақизинитўйданолдинбегонаэркаккаурдириб
қўяди?–дейишганда:
–Бубирхалқонаҳикмат,асосийгапмағзида,қолганивосита,
холос,–дебкулибқўяқолганэди.
.
.
Бўлажак келинга шунча талаб қўйилса,оила султони бўлган
эркаккақандайвазифақўйиларэкан?Ёкиҳаммамасъулиятфақат
аёлнингзиммасидами?.
.
Дилбарнингчакагитикувмошиндайтинмасди.Гоҳликопни,гоҳ
бўшшишаниасабийуёқданбуёққазардабилансуриб:
–Сизнименодамқилдим!Юргандингизэгасизитдайсакиллаб.
Хизматингизни қилган мен, едириб-
ичирган мен! Тумшуғингиз
итялоқда-
ю,хаёлингизсарёғда!Менбиланишингизнибитириб,унинг
ғамини ейсиз!Уни ғамини егунча.
.
.Ҳа!Нега уфлаяпсиз? Нима
ваъдалар бергандингиз менга? Эркакмисиз? Бўлмаса,“