167
Ayni zamonda, mavjud konstitutsiyaviy hokimiyatni kuch bilan ag„darishni
maqsad qilib olgan partiya va harakatlar, shuni aniq aytishimiz kerak, taqiqlab
qo„yilishi kerak. Respublika chegaralari daxlsizligi va xavfsizligiga qarshi
kurashuvchi, fashizm, irqchilik, zo„ravonlik, milliy va diniy nizolarni targ„ib
etuvchi, demokratik erkinliklar va xalq ma‟naviyati asoslariga tajovuz etuvchi
har qanday partiya va jamoat harakatlari qonunga xilof deb e‟lon qilinishi
shart»
.
Bu O„zbekiston hukumatining mustaqillikning eng tahlikali kunlarida tutgan qat‟iy
siyosiy yo„li, strategik qarashlari edi. Ayni ana shunday qat‟iyat, jur‟at, ichki va tashqi
g„animlarimiz zo„r berib O„zbekistonda barqarorlikni yo„q qilishga, fuqarolar urushini
keltirib chiqarishga urinayotgan bir paytda uning sobitqadamligidan, har qanday
ig„vogarliklarga yo„l qo„ymaslik choralarini ko„rayotganligidan dalolat beradi.
«Erk» demokratik partiyasi vakillari va ularning homiylari mamlakatda vujudga
kelgan qiyinchiliklarni ro„kach qilib, har qanday yo„l bilan hokimiyat tepasiga chiqib
olish uchun ochiqdan-ochiq kurash boshladilar. Ular ko„cha-ko„ylarda mitinglar
uyushtirib, ommaviy noroziliklarni keltirib chiqarishga harakat qildilar. Xalq saylagan
deputatlarga ishonchsizlik bildirib, ularning iste‟foga chiqishlarini talab qilishdi. Ayni
Tojikiston voqealarini takrorlashga intilishdi. Demak, oldin shiorbozlik, mitingbozlik,
keyin katta maydonlarda va hukumat binolari oldida ochlik e‟lon qilishlar, undan
so„ng esa qurolni ishga solib qonuniy parlamentni barbod etish va nihoyat davlat
to„ntarishini amalga oshirish...
Balki hukumat boshqaruv jilovini ozgina bo„shashtirganida, ikkilanish yoki
sarosimaga tushganida Tojikistondagi voqealardan ham dahshatlirog„i yuz berishi
mumkin edi. Lekin unday bo„lmadi. O„zbekiston hukumati qanchalik ta‟na-
dashnomlar yomg„iri tagida qolmasin demokratiya kushandasi, diktatura hokimiyati
degan malomatlarni eshitmasin, o„z yo„lida qat‟iy turdi, ikkilanmadi.
«Erk» demokratik partiyasining tajovuzkorona harakatlari va siyosiy
qo„poruvchilik faoliyati, ayniqsa, 1991-yil 29-dekabrdagi Prezident saylovlari
kunlarida yuqori cho„qqiga chiqdi. Partiya vakillari saylovchilar bilan uchrashuvlarda,
partiya yig„ilishlarida ehtirosga berilishlar, qonuniy hukumatni ochiqdan-ochiq
badnom qilish va zo„ravonlik harakatlarini yaqqol namoyish qildilar. To„g„ridan-
to„g„ri hukumat rahbarlariga turli yo„llar bilan g„oyaviy, siyosiy va ma‟naviy zarba
berishga harakat qildilar.
Prezident saylovlarida M.Solihning yetarli ovoz ololmasligi aniq edi. Buni uning
o„zi ham, tarafdorlari ham yaxshi bilishar edi. Albatta, M.Solihning saylovda g„alaba
qozonolmasligining o„ziga xos asoslari bor edi:
Do'stlaringiz bilan baham: