Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

қамни силаб, — дучоғимга сиғмаяпсан-а.
— Мен, буви, намозларниям биламан,— деб шпвпр- 
ладим яна ҳам хурсанд килмоқчи бўлиб,— ажиналарни 
цочирадиган дуоларпи 
ҳам ўрганиб олганман. Кейин, 
ўйипчоцларим ҳам кўп, кўрсатанми?
— Йўқ, эрталаб кўрармиз.
— Еттпта чўян содкам бор, ёнғокқа алмаштириб ол- 
гаиман, хўп денг, кўрсата қолай, қоронғп бўлсаям кўрп- 
наверади.
— Асалнм, ҳаммасипи эрталаб кўрамиз.
— Кетмасангиз, 
ўйинчоқларимнп 
ҳаммасини сизга 
берардим.
— Вой, шириним-ей, раҳматлп отангга ўхшаб сен ҳам 
бирам меҳрибонсанки, тплларинг ҳам бпрам ширпнки...
— Раҳматли отам меҳрибонмпдп?
— Жудаям.
— Нега бўлмаса ўлиб қолган?
— Аж алп етган-да, ўғлим.
— Аж алн етганда одам ўладими?
— Ҳ а , ўлади.
— Буви, отамни қулоқ қплишганми? Уйнаганимпзда 
болалар нуқул қулоқиинг боласи, қулоқнпнг боласи, деб 
масхара қилпшади. Ростдан ҳам отамнинг қулоги жуда 
катта бўлгапми?
— Йўқ, ўғлим, қулоги катта бўлгани учунмас, бои- 
лигимиз кўп бўлгани учун қулоқ қилпшган.
— Кенин қулогидан чўзишганми?
— Ким билади, ўглим.
— Бувижон, отам ҳақида гапириб беринг. Бобомдан 
еўрасам, катта бўлганингда биласан, ў золимлар, ў зо- 
лим залюла, деб осмонга қараб мана бупдай уҳ тортаве- 
ради. Ж оп бувижон, айта қолинг, ахир, мен кагта бўп
69
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

қолдим-ку. Ўрнимдаи туриб бўйпмни кўрсатайми?
— Қўй, ўғлим, юрагимни эзма.
— Нега юрагингиз эзилади?
— Ачинаман-да, ўғлим.
— Айта қолинг, айтмасангиз, сочингиздан тортаман.