Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

мен ўлганим йўқ, бўйим ҳам ҳамманикидан баланд, ме- 
вамни еганлар мени дуо қилишяпти, деётгандай.
— Бобожон, йиғламанг, жон бобожон, — деб ёлвор- 
дим, — мана мен ўлганим йўқ-ку, ёнингизда турибман-ку, 
богбон бўламан дедим-ку.
Ў1рнимдан туриб бобожошимни ачомлаб, бетларидан, 
ооқолларидаи ўпа бошладим. Энам кўп йиғлайдию. уни 
юпатишим ооон бўлади, бўйнига осилиб, озгина ёлвор- 
сам, юнанади-қолади. Бобожонимнинг бўлса йиғлагани- 
ни кам кўрганман. Шунинг учун қаидай 
юпатишниям 
билмайман. Нима қилсам экан, мана соқолиниям тараяп- 
ман, сочи йўқ бошиниям силаяпман, бўйпиларидан ҳам 
ўпаяпман.
— Бобожон, мен ҳам қизиқ-қизиқ 
парсалар айтиб 
берайми? — деб сўрадим охири бетини ҳовучимга олиб, 
кўзини ўзимга қаратиб.
— Айт, ўғлим, айт,— деди бобом хўрсиниб.
— Утган йили дарахтлар гуллаганда боғни айланти- 
риб айтувдингиз-ку, ҳаммаси эсимда турибди.
— Қани айт-чи, ўғлим.
— Мана бодом ҳамма дарахтдан олдин гул. чиқариб, 
нейин барг чиқаради. Эсимдамикан?
— Ҳ а , эсингда экан, ўғлим.
— Бодомдан кейин гилос гуллайди. У я м олдин гул- 
лаб кейин барг чиқаради. Гули билан барги баробар 
чиқса, меваси майда бўп қолади. Оқ ўрик эрта гуллай- 
ди. Кеч пшпар ўрик бир вақтда ҳам барг чиқаради, ҳам 
гул чиқаради. Биларканманми?
— Баракалла, ўғлим, баракалла.
— Беҳи билан анор олдин барг чиқариб, гулга нав-
120
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

батшг кейин беради. Улар кеч пишади-да. Шунинг учун 
ҳеч шошмайди. Ь[айси мева 
эрта
пншса, ўнганинг гули