Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

бирпарча қогозга ўглпмга Холдорбек деб псм бррганмап.
82
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

деган ёзувни ёзиб, болам, энди сеня Худога топширднм, 
дея кўз ёши тўкиб, эй золим вазир, кел, ўлдира кол дея 
саҳрога чидиб кетибди.
Алқисса ш у атрофда бпр 
қишлод бўлиб, бошдалар 
қатори бир кампир ҳам яшаркан. Биттаю битта согип 
эчкиси бўлиб, элнинг подасига қўшиб саҳрога ҳайдаб 
тураркан. Бир куни эчкпсининг эмчагида сут йўқ бўлпб 
қолибди. Вой ўлмасам, эчкиэмар эмдимикан, деб ўйлаб- 
ди кампир. Эртасига ҳам, индинига ҳам шу ҳол такрор- 
ланаверибди. Кампир эчкисинпнг орқасидан пойлаб яй- 
ловга борибди. Ка)раб турса, бир чордеворхонага маъраб 
кириб кетаётган эмиш. Орқасидан борса, э тавба, эчкп 
энгашиб йўргакда ётган чақалоқни 
эмизаётган эмиш. 
Чақалоқ шоҳи-кимхобларга ўралган 
эмишу ёнпда та- 
лайгина олтин тақинчоқлар ҳам турганмиш. Ҳай, бир фа- 
локат юз бергандир, деб кампир чақалоқни уйига кел- 
тириб, ювиб-тараб,. қайтадан йўргаклаб атала пишириб 
берса ичмасмиш, сиги|рни сутини берса ичмасмиш, эчки- 
сини соғиб берса, қулт-қулт қилиб ютармиш. Тўрт ёшга 
етгунча қишлоқда қанча эчки бўлса ҳаммасининг сутпни 
шу чақалоқ ичибди. Етти ёшга еттанда кампир уни ёни- 
га ўтқазиб, болам, сенга бор ҳақиқатни айтишим керак, 
деб бўлган воқеани сўйлаб, мана бу узук онангдан ёд- 
горлик, онанг сенга 
Холдорбек 
деб исм бериб кетган 
экан, лекин ме|п сени саҳродан топиб олганим учун Саҳ- 
робек деб атаб юрибман, дебди.
К у н ботибди, ой чиқибди, ой ботибди, кун чиқибди» 
шу йўсин кунлар бир-бирини қувлаб ўтаверибди. Саҳро-