Зиѐвуддин Раҳим, Одилхон қори Юнусхон ўғли

3-КАЛИТ. ТОАТ-ИБОДАТ, СОЛИҲ АМАЛЛАР 
ٍكِلاَم ِنْب ِسَنَأ ْنَع
َر
ِض
َي 
ُللها
َع ْن
ُو 
َثَّدَح ُوَّنَأ
َمَّلَسَو ِوْيَلَع ُللها ىَّلَص ِللها ِؿوُسَر ْنَع
: 
 َمدِعْ َُ ةَندَلَح َلدََِع اَذِإ َرِفيدَءْلا َّنِإ
 ْؤَُْلا يَّمَََو يَيْدنَُّلا ْنِم ةََْعُ يَهِب
 َللها َّنََِف ُنِم
 
 ِأدِتَعيَ ىدَلَع يَيْدنَُّدلا يدِف يد هْزِز ُأدُبِقْعُدطَو ِةَردِخَا يدِف ِأِريَندَلَح ُأدَل ُرِخََّدَط
 
ٌمِلػْنُم ُهاَوَر
َو
َّطلا
َػب َر
ُِّنِا
َو ْلا
َػب َّز
ُرا.
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ҳадис ривоят қилади:
“Кофир биронта яхшилик қилса, бунинг эвазига дунѐда унга ризқ берилади. Аммо Аллоҳ мўминнинг 
10
Ҳайсамий “Мажмауз завоид”да айтишича, ривоят санадида Исмоил ибн Ражо Ҳисний бор. Дорақутний уни заиф ровий 
санаган. 
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

18 
яхшиликларини 
(яъни, савобларини)
охиратга захира қилиб қолдиради, дунѐда тоатига яраша ризқ 
беради” 
(Муслим, Табароний, Баззор ривоят қилган). 
Агар Аллоҳга, охират кунига ишонмайдиган кимса яхшилик қилса, масалан, қариндошлари билан 
силаи раҳмни боғласа, садақа берса, қул озод қилса, сувга чўкаѐтган одамни қутқариб қолса, зиѐфат 
уюштирса, кимнингдир оғирини енгил қилса, бунинг эвазига дунѐда ризқлантирилади, амаллари 
мукофотини шу ерда тўлиқ олади. Охиратда эса ажр-савобсиз, мукофотсиз қолади. Лекин мўмин банда 
хайрли иш қилса, унинг савоби охиратга захира қилиб олиб қўйилади. Шу билан бирга эзгу амали сабаб 
дунѐда унга ризқ-насиба берилади. Демак, кофир фақат шу ўткинчи дунѐда бор улушини олади. Мўмин 
киши амали орқасидан дунѐда ҳам, охиратда ҳам тақдирланади. 
َو َع
ْن
َأ َن
ِس
ْب
ِن 
َم ِلا
ٍك
ُوػْنَع ُللها َيِضَر
ػَق
َؿا
: 
ػَق
َؿا
َر
ػُس
ُؿو
ِللها
ػَص َّل
ُللها ى
َع َل
ػْي ِو 
َوػَس
َّل َم
: