Зиѐвуддин Раҳим, Одилхон қори Юнусхон ўғли

“Эй Анас, 
агар бирон ишни ният қилсанг, Парвардигорингга бу борада етти марта истихора қил. Кейин 
қалбингга устун келган нарсага қара. Зеро, яхшилик ўшандадир”,
дедилар” (Ибн Сунний “Амалул явми 
вал-лайла”да ривоят қилган. Ривоят санади заиф). 
Истихора намози ѐки дуоси етти мартагача ўқилади. Кейин Аллоҳ дуони ижобат қилиши сабр билан 
кутилади. 
Истихорадан кейин қалб очилиши, иккиланиш кетиши истихора қабул бўлгани аломатидир. 
ИШИ ОҒИРЛАШГАН КИШИ ДУОСИ 
َأ َّلل
ُه َّم
َلا 
َس ْه
َل ِإ
َّلا
َما
َج َ 
ْل َت ُو
َس ْه
ًل 
َو َأ ْن
َت
َْتِ َ 
ُل 
ََْا ْ
ز َف
َس ْه
ًل 
ِإ َذ
ِش ا
ْئ
َت
.
Дуо ўқилиши: 
“Аллоҳумма лаа саҳла иллаа маа жаъалтаҳув саҳлаа, ва анта тажъалул ҳазна саҳлан 
изаа шиът”. 
Дуо маъноси: 
“Ё Аллоҳ, фақат Сен осон қилган нарсагина осондир. Агар хоҳласанг, 
машаққатни енгил қиласан”. 
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинишича, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам 
“Аллоҳумма лаа саҳла иллаа маа жаъалтаҳув саҳлаа, ва анта тажъалул ҳазна саҳлан изаа шиът”, деб дуо 
қилганлар (Ибн Ҳиббон ривояти. Ривоят санади саҳиҳ). 
МУСИБАТГА УЧРАГАН ОДАМ ЎҚИЙДИГАН ДУО 
Мусибатга учраган банда дунѐ ўткинчилигини, вақти келиб Аллоҳ ҳузурига қайтишни эслаши 
маҳбуб амаллардандир. Бу, истиржоъ айтиш дейилади. Қуръони каримда, ҳадиси шарифларда мусибат 
етганда истиржоъ айтиш фазилати баѐн қилинган. 
Истиржо қуйидагича айтилади: 
ِإ َّنا
ِلله
َو ِإ
َّنا
ِإ َل
ْي ِو 
َر
ِجا
ُ 
َفو
.
َّمُهَّللا
َأ
ِج
َو ِ َبيِصُم ِفِ ِنِْر
َأ
ِلْخ
اَهْػنِم اًرْػيَخ ِلِ ْف
.
Ўқилиши: 
“Иннаа лиллааҳи ва иннаа илайҳи рожиъувн. Аллоҳумма ажирний фий мусибатий, ва 
ахлиф лий хойром-минҳаа”. 
Таржимаси: