Зиѐвуддин Раҳим, Одилхон қори Юнусхон ўғли

 ْندِم َْاَردَُ ِأدْيَلَع َّردَخَف يد نيَطْرُع ُلدِلَتْغَدط ُبادُّطََ يدَنْديَدب
 ُأُّبَز ُ اَْيَنَدف ِأِبْاَدُ يِف يِثَتْحَط ُباُّطََ َلَعَجَف بَهَذ
 :
 َليَه َرَدر يَََّع َكُتْيَدنْغََ ْنَََُ ْمَلََ ُباُّطََ يَط
: 
 َكِرَّزِعَو ىَلَدب
 
 َلا ْنِءَلَو
 
 يِب ىَنِغ
 َكِتَََرَدب ْنَع
 
َخُبْلا ُهاَوَر
ُّيِرا
َػبْلاَو
ُّيِقَهْػي
.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади:
“Айюб бир 
куни яланғоч чўмилаѐтганида устига олтин чигирткалар шатирлаб ѐғила кетди. Айюб уларни териб 
кўйлагига сола бошлади. Шунда Парвардигори унга нидо қилди: “Эй Айюб, Мен сени кўриб турган 
нарсаларингдан беҳожат қилмаганмидим?” У: “Ҳа 
(эй Раббим, шундай қилгансан)
. Иззатингга 
қасамки, лекин Сенинг баракангдан беҳожат эмасман”, деди”
(Бухорий, Байҳақий ривояти). 
Айюб алайҳиссалом пайғамбарлардан биридир. Унинг насаби Исҳоқ ибн Иброҳим алайҳиссаломга 
бориб тақалади. Аллоҳ таоло Айюб алайҳиссаломга жуда кўп мол-дунѐ, фарзандлар берганди. Аллоҳ унинг 
молига, аҳлига, танасига мусибат юбориб, қаттиқ синади. Айюб бу мусибатларга чиройли сабр қилди. 
Бунинг мукофотига Аллоҳ унинг дуосини қабул этди, аввалги мол-дунѐсини, бола-чақаларини кўпайтириб 
қайтариб берди. 
37
Байҳақий буни “Шуабул имон”да ривоят қилган, “Санади заиф”, деган (Жалолиддин Суютий, “Жамъул жавомеъ”). 
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

62 
Бу ҳадисда Айюб алайҳиссалом ҳаѐтида содир бўлган кичик ҳодиса тилга олинмоқда. Кунларнинг 
бирида Айюб чўмилаѐтганида устига олтин чигирткалар бирдан ѐғила бошлабди. Буни кўргач, уларни тез-
тез териб, қўйнига солибди. Шунда Аллоҳ таоло унга: “Эй Айюб, Мен сени бу нарсалардан беҳожат қилиб 
қўймаганмидим?” Яъни, ахир сени бой-бадавлат қилиб қўйган бўлсам, яна нега ўзингни бунга уряпсан, – 
деб хитоб қилибди. Бунга жавобан Айюб алайҳиссалом: “Эй Раббим, шак-шубҳасиз мени беҳожат қилиб 
қўйгансан. Лекин, Сен осмондан туширган файз-баракангдан беҳожат эмасман”, деб жавоб берибди. 
Ибн Ҳажар ҳадис шарҳида шундай деган: “Мазкур ҳадис ҳақини, шукрини адо қила оладиган банда 
учун ҳалол йўл билан бойлик орттириш жоизлигини кўрсатади. Бу ерда “мол-дунѐ” маъноси “барака” сўзи 
билан ифодаланиб, шукрли, тақволи бой афзаллиги ҳам таъкидланмоқда”. 
ْنػػػَعَو
ِرػػػََْع
ِنػػػْب و
ِصاػػػَ ْلا
َر
ػػػِض
َي 
ُللها
َع
ػػػْن ُو 
: َؿاػػػَق
ُللها ىَّلػػػَص ِللها ُؿوػػػُسَر ََّلِِإ َثػػػَ َػب
َؿاػػػَقَػف َمَّلػػػَسَو ِوػػػْيَلَع 
: