Tarbiyainstituti m illiy va harakatli

Ming qadamdan  tanga pulni  urganga,
Men  tegaman shul qarchig ‘ay merganga.
Mahmud  Koshg‘ariyning  “Devonu  lug‘atit  turk»  asarida  o‘q- 
yoy  bilan  bog‘Uq bo'lgan  “atim,  atim  er”  —  o‘q  otishga  usta  odam, 
“mergan”  degan so'zlar uchraydi.
Zayniddin  Vosifiyning  hikoya  qilishicha,  “Navro‘z  Axmad 
kamondorlikda  shu  darajaga yetdiki,  birorta  pahlavon ham uningdek 
kamon  tortolmasdi”.  Uning  yoy o‘qi dushman ko‘ziga  borib  yetmay 
tinchimasdi;  kamon  tortgan  vaqtida  falak  qavs  chillaxonasidan  turib 
tahsinga  og‘iz  ochardi  0 ‘qi  otilgan  vaqtda  burchaklardan  “Ofarin” 
ovozi ko‘tarilardi...5
Zahiriddin  Bobuming  ijodiy  merosi  “Bobumoma”da  tirandoz- 
likka  doir voqealar berilgan:  “...0 ‘qni  o‘rta  chog‘Uq otar edi,  bisyor 
zarb  mushtibor  edi,  aning  mushtindin  yiqilmagan  yo'qtur...  Xasan 
Ya’qubbek  mardona  kishi  edi.  0 ‘qni  yaxshi  otar  edi...  Yana  bir 
Fariddin  Husayn  mirzo  ed i  Yoyni  kuchluk  tortib,  o‘qi  qirq botmon 
ekandur...”
“Yana  Islim  barlos  edi...  0 ‘ttuz-qirq  botmon  yoy  kuch  birla 
otib,  taxtadin  o‘tkazur  edi.  Qaboq  maydonida  maydon  boshidan 
chopib,  yoyni  tushurib  ko‘rub,  otib  qaboqni  urar  edi.  Yana  zixgimi 
bir  kari-bir  yarim  kari  rishtaga  bog‘lab,  rishtaning  yana  bir  uchini 
bir  yig‘ochga  bog‘lab,  evrulur  edi.  Evmlur  holatda  o‘qni  otib, 
zixgurdin 
0
‘tkarar edi.  Mundoq g‘arib ishlari xeyU bor edi...”.6
Bobur  Mirzoning  o‘zi  ham  chapdast  tirandoz  bo‘lgan.  Xalq 
yozuvchisi  Pirimqul  Qodirovning  “YulduzU tunlar”  romanida  uning 
merganligini  shunday  tasvirlaydi:  “Chorbog*  ichida  o‘n  ikki  yoshU 
Bobur  Mirzo  chavandozlik  mashqlarini  o‘tkazmoqda.  U  chorbog4 
chetidagi  yalanglikdan  bo‘z  otni  choptirib  chiqdi-yu,  birdan jilovini