|
Тўртинчи қадам.
Қуйидагилар устида фикр юри-
тинг: дунёда сиз билан бирга бўлишни, сиз улаша
оладиган нарсаларни баҳам кўришни истайдиган минг-
лаб одамлар бор. Тасвирий образларингиз, истак ва
интуициянгиз керакли кучларни ишга туширади ва
улар идеал жуфт билан учрашишингизга имкон ярата-
ди. Унутманг, ўша инсон ҳам сизга ўхшаган жуфтни
излаётган бўлади.
Амалий муносабатлар қандай ўрнатилади:
Биринчи қадам.
Қандай одам билан ишламоқчи
эканлигингиэни, у қандай имкониятларга, қобилият
ёки ахборотларга, билимга эга бўлиши кераклигини
тасаввур қилинг. Сизга япон тилида амаллаб гапира
оладиган дур ундирувчи керакми? Уни кўз олдингизга
келтиринг. Агар штатсиз журналист бўлишни иста-
сангиз, қўлида сиз тушунадиган ёки сиз қизиқадиган
'А
Қ
О
Д
И
Г
соҳага боғлиқ топшириқ турган муҳаррирни тасав-
вур қилинг. Бу одам билан ишлаб, ўзаро муносабат-
лардан, доимий тушунишдан ва ўзаро ҳурматдан завқ
олаётганлигингизни кўз олдингизга келтиринг.
И ккинчи қадам.
Бу одамга нима таклиф қила оли-
шингизни, қандай қобилият, маҳсулот, тажрибага эга
эканлигингизни ўйланг. Фақат сиз уларга муҳтож
эмассиз, улар ҳам сизга ва сиз таклиф қиладиган нар-
саларга эҳтиёж сезадилар.
Учинчи қадам.
Кўринмас шеригингиз шуурин-
гиздан ёрдам олинг. Ундан шундай одамни қандай қи-
либ учратишингиз мумкинлигини сўранг. Интуиция
ҳақидаги бобни ўқиб чиқинг ва шуурингиз айтадиган
кўрсатмалар ва ғояларга эргашинг.
Тўртинчи қадам.
Қуйидагилар устида фикр юри-
тинг: дунёда сизнинг таклифингизни жон деб қабул
қиладиган минглаб амалий имкониятлар ва инсонлар
бор. Сизнинг тасвирий образларингиз, истак ва ин-
туициянгиз энергия ва қудратни ҳаракатга келтиради,
улар мана шундай одамлар билан учрашувингизга им-
коният яратади.
Кўпроқ мижозлар ёки харидорларни жалб қил-
моқчимисиз? Келтирилган машқларни бажаринг, қан-
дай мижозлар сизга кераклигига ва уларга нимани
таклиф эта олишингизга эътиборни жамланг. Бундай
ҳолатларда “Мен идеал мижозларни ва вазиятларни
жалб қиламан”, деган тушунча қўл келади.
Б О Ш Қ А Л А Р Г А КУЧ ВА Д А Д И Л Л И К
Сиз озгина ҳаракат қилиб, бошқаларга куч ва да-
диллик инъом эта оласиз. Натижада иккалангиз ҳам
Б Е Р И Н Г
кучга эга бўласиз. Инсонларга куч ва дадиллик ба-
ғишлаш — бошқалар ҳаётига дахлдорликнинг ўзига
хос усулидир.
Бир кун, Нью-Иоркдаги Жон Кеннеди аэропор-
тида турганимда, рейс бекор қилингани ва йўловчи-
ларнинг 7-пештахта ёнига келишлари эълон қилинди.
Мен 7 -пепггахта олдига келганимда у ерда анча одам
тўпланганди. Навбатим келишини кутар эканман, де-
ярли ҳамма кассадаги хизматчига ўз норозиликларини
билдираётганларини кўрдим. Одамлар режалари бу-
зилганидан ташвишга тушишган ва ранжиган эдилар,
“Энди нима қиламиз?” — деб сўрардилар. Аэропорт
ходимаси чарчаган, эзилган кўринишда эди, у вази-
ятни тушунтиришга уринарди ва ҳар бир навбатдаги
мурожаатдан кейин елкаси тобора қисилиб, ўзи сўниб
бораётгандек эди. Навбатим етиб келганида мен ун-
га далда беришга I
қадрлайман, — дедг
вазият ҳақиқатан м
ни қиляпсиз. Одам
сабрли бўлаётганин
бекор қилиниши —
биламан”. У кимдир
дек, хўрсиниб қўйд!
миннатдорчилик би
қилаётганингизни, )
кинлигини айтмоқчи
“Раҳмат, — дед»
керак иш бўлди”.
Ундан тегишли
кетдим. Ортимга ўг
[А
Р
С
А
Г
А
Қ
О
Д
И
Р
У
У
Р
Ҳ
А
Р
Н
А
Р
С
А
Г
А
Қ
О
Д
Н
Р
суҳбатлашаётган экан. Яна аввалгидек қаддини тик
тутиб, дадил гапираётганлигини кўрдим. Мен унга
бир оз энергия улашдим, унга шу керак эди. Узим-
нинг эътирофимни унга етказишим мендан ҳеч қандай
ортиқча куч талаб қилмайди ва шу билан бирга, бу иш
у учун жуда катта аҳамиятга эга эди.
Сиз одамларга бир жуфт сўз билан куч ва энергия
тақдим эта оласизми? Албатта, қила оласиз! Ҳамма-
га ёрдам бера оласиз, фақат истасангиз бўлди. Сиз
официанткага, такси ҳайдовчисига, почтачига, ўз фар-
зандларингиз ва дўстларингизга далда бериб, уларга
ижобий энергия улашишингиз мумкин.
“Бизга кўрсатган ажойиб хизматингизни қадрлай-
миз. Сиз тушлигимизни ҳақиқий роҳатга айлантирдин-
гиз. Сиз ажойиб официант экансиз”.
“Сиз менинг севимли кассиримсиз. Менга хизмат
кўрсатаётганингизда доим маза қиламан. Кунингиз
қандай ўтди?”
“Сизга катта раҳмат!”
“Эгнингиздаги хизмат формаси ўзингизга жуда
ярашибди”.
Шунчаки “Кунингиз хайрли ўтсин!” дейишнинг ўзи
ҳам, агар у чин дилдан ва самимийлик билан айтилган
бўлса, ҳар кимга куч ва дадиллик бахш этади.
Сиз одамга ҳеч нарса демай, хаёлан ҳам ёрдам
бера оласиз. Бир дўстим кўчада сайр қилиб юриб,
ҳар бир йўлиққан одамга ичида эзгу тилаклар билди-
риб боришни ёқтиради. Муваффақиятли бизнесменга
айланган бир танишим ўзи учратган ҳар бир одамга
бахт ва омад тилайди.
Меҳр-муҳаббат ҳақидаги ўй-фикрлар одамларга
эркинлик беради. Эзгу сўзлар ва қўллаб-қувватлаш
уларни руҳлантиради. Эътироф одамларни кучлироқ
қилади. Агар одамларни уларнинг ўзига хос, севимли
ва сизга керакли эканликларига ишонтирсангиз, бу
уларни рағбатлантиради ва уларга дадиллик беради.
Мана шундай арзимас ҳаракат одамга чуқур та-ьсир
кўрсатади, у неча кунлар, ҳатто бир умрга татиши
мумкин.
КУЧ ВА Д А Д И Л Л И К К А С Б Э Т И Ш Й Ў Л И
Баъзида биз энг яқин муносабатларимиз — ўзимиз
билан муносабатларимиз эканлигини унутиб қўямиз.
Ўзингизга нисбатан яхши муомалада бўлинг; жудаям
талабчан бўлиш ярамайди. Унутманг, сиз бошқалар
каби ўзига хос, такрорланмас инсонсиз ва ҳурматга
лойиқсиз.
Бизга ўз яқинингни ўзинг каби сев, дейишганда
нуқул ургуни “ўз яқинингни сев” қисмига берадилар.
Лекин ўз яқинимизни севишимиз лозим бўлса, авва-
ламбор ўзимизни севишни ўрганишимиз керак.
Do'stlaringiz bilan baham: | 
