442. Xoja Abdulxoliq G‘ijduvoniy q. t. r;
Ularning ravishi tariqatda hujjatdur. Barcha foruqning maqbulidurlar. Hamisha sidqu safo yo‘lida va
Mustafo s. a. v. shar’u sunnati mutobaatida va bid’atu havo muxolafatida qadam urubdurlar va pok
ravishlarin ag‘‘yor ko‘zidin yashurubdurlar. Alarg‘a ko‘ngul zikri. sabaqi yigitlikda Xoja Xizr a. s. din
bo‘lubdur va ul sabaqqa muvozabat ko‘rguzubdurlar va Xoja alardin farzandliq qabul qilibdurlar va
buyurubdurlarki, havzlug‘ suvg‘a kirib, g‘o‘ta ur va ko‘nglungda [«lo iloha illallohu Muhammadur
rasulolloh»]
1
degil. Alar Xoja buyurg‘ondek qilibdurlar va ishga mashg‘ul bo‘lubdurlar va kushodlar
topibdurlar va avvaldin oxirg‘acha alarning ro‘zgori barcha xalq qoshida maqbul va mahmud ekandur.
So‘ngra shayx ush-shuyux olimu orifi rabboniy Xoja imom Abu Ya’qub Yusuf Hamadoniy q. r.
Buxorog‘a kelibdurlar va Xoja Abdulxoliq alar suhbatig‘a yetibdurlar va ma’lum qilibdurlarki, alarda
ham ko‘ngil zikri bor. Alar suhbatida bo‘lur ermishlar va ma’lum qilibdurlarki, to alar Buxoroda
ermishlar, debdurlarki, Xoja alarning sabaqi va zikri piridurlar va Xoja Yusuf suhbat va xirqalari piri.
Xoja Yusufdin so‘ngra alar riyozatqa mashg‘ul bo‘ldilar va ahvollarin maxfiy tutar erdilar va alarning
valoyati ul yerga yettiki, har vaqt namozda Ka’bag‘a borurlar erdi. Alarning valoyati ko‘p erdi va
Shomda alarg‘a ko‘p muridlar paydo bo‘ldilar va xonaqoh va ostona zohir bo‘ldi. Ashuro ayyomida
jamoati kasir alar xizmatida o‘lturub erdilar va alar ma’rifatda so‘z aytadur erdilar. Nogoh bir yigit
kirdi. Zohidlar suratida, egnida xirqa va kiftida sajjoda va bir go‘shada o‘lturdi. Hazrat Xoja anga nazar
qildilar. Ul yigit dediki, Hazrat Risolat s. a. v. debdurlarki, [Mo‘minning farosatidin qo‘rqing! Chunki
u ulug‘ va qudratli Alloh nuri bilan boqadi]
2
. Bu hadisning sirri nedur? Alar dedilarki, bu hadisning
sirri budurki, xirqang ostidag‘i zunnoringni kesib, iymon keturgoysen. Ul yigit filhol zunnorin kesti va
iymon kelturdi va Hazrat Xoja ashobg‘a boqib dedilarki, ey yoronlar, kelingki, andoqki zohir zunnorin
kesib, bu navahd yigit iymon kelturdi, biz ham botin zunnorinki iborati ujbdindur qat’ qilib, iymon
kelturali, to andoqki, ul omurzida bo‘ldi, biz dog‘i omurzida bo‘lali! Ajab holate ashobg‘a zohir bo‘ldi.
Xojaning oyog‘ig‘a tusharlar erdi va tavbalarin toza qilurlar erdi.
Bir kun alar xizmatida bir darvesh der erdiki, agar Alloh taolo mani behisht bila do‘zax orasida
muxayyar qilsa, men do‘zaxni ixtiyor qilurmen. Nevchunki, hargiz nafsim murodi bila zist
qilmaydurmen. Bu holda behisht nafs murodidur va do‘zax haq murodi.
Hazrat Xoja ul so‘zni rad qildilar va dedilarki, bandag‘a ixtiyor bila ne ish, har qayon desa bor,
borurbiz va qayon desa bo‘l, bo‘lurbiz, bandaliq budur! Yo‘q, ulki, sen aytasan. Ul darvesh so‘rdiki,
shaytong‘a haq yo‘lining soliklarig‘a dast bo‘lg‘ay?
Xoja buyurdilarki, har solikki, nafs fanosi sarhadig‘a yetmagan bo‘lsa! Chunki anga g‘azab dast
bergay. Shayton anga dast topqay. Chun nafs fanosi hosil qilmish bo‘lsa, anga g‘azab bo‘lmas, g‘ayrat
bo‘lur va shayton g‘ayratdin qochar. Bu sifat birovga musallamdurki, yuzi haq yo‘lig‘a bo‘lg‘ay va
«Kitobulloh»ni o‘ng ilkiga tutqoy va Rasul s. a. v. sunnatin so‘l ilkiga va bu ikki yorug‘luq orosida
yo‘l suluki qilg‘ay.
Bir niyozmand dediki, Xoja bizga iymon duosi bila madad qilsalar bo‘lg‘ayki, bu shayton domgohidin
salomat jon eltgaybiz. Alar buyurdilarki, va’da andoqdurki, faroyiz adosidin so‘ngra duo mustajob
bo‘lur. Sen ishda bo‘l va bizni xayr duosi bila yod qil! Faroyiz adosidin so‘ngra biz ham seni yod
qilali. Bo‘lg‘ayki, bu orada ijobat asari zohir bo‘lg‘ay ham sening haqingg‘a, ham bizing haqimizga!
Do'stlaringiz bilan baham: |