M. T. Ahmedova tdpu pedagogika kafedrasi dotsenti, pedagogika fanlari nomzodi

(1795-1881)

adimda donishmandlar yig‘ilishib, bir masala ustida bahslashib qolishibdi. Bahsga sabab bo‘lgan masala esa – “Bu dunyoda kim baxtli hayot kechiradi?” degan savolga javob topish ekan. Hammalarining fikrlari bir nuqtaga borib taqalibdi. “Kimki xushmuomalali, shirin so‘zli va so‘zlarni qaerda va qanday ishlata bilsa o‘sha odam baxtli hayot kechiradi”, degan qarorga kelishibdi. Bunday o‘ylab qarasak, atrofimizdagi ba’zi odamlar hayoti misolida buni yaqqol ko‘rish mumkin. Xalqimizda “Birni ko‘rib fikr qil, mingni ko‘rib shukur qil” degan maqol bor. Bu maqol zamirida katta falsafa yotibdi. Hamma o‘zining turmush tarzi haqida o‘ylaydi, qayg‘uradi. O‘zidan to‘qroq odamni ko‘rsa, fikr qilib uning yo‘lidan borishga harakat qiladi. Lekin ko‘plar hasad ham qiladi – bu yomon odat. Havas qilish kerak va mehnat mashaqqatidan qochmaslik lozimligini anglamog‘i darkor. O‘zidan pastroq yoki o‘ta past ta’minlangan odamlarni ko‘rsa, fikrida, tafakkurida o‘ylab ko‘rib shukur qiladi. Agar aql-idroki shunga yetsa, bo‘lmasa unaqalar odamlarni pisand qilmaslik yo‘lidan boradi. Ba’zan qiynalib yurgan paytlarda kimningdir bir og‘iz so‘zi sizga katta yo‘lga chiqishingizga, biror muammoingizning oson hal bo‘lishiga sababchi ham bo‘lishi mumkin.