Кодекси Ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон

Моддаи 392. Муносибати хунукназарона ба хизмат 
1) Иҷро накардан ё иҷрои номатлуби вазифаҳои хизматии худ аз ҷониби сардор ё дигар 
шахси мансабдор дар натиҷаи муносибатҳои беэҳтиётона ё беинсофона ба онҳо, ки боиси 
расондани зарар ба миқдори калон ё дигар оқибатҳои вазнин гардида бошад,‐
бо маҳдуд кардан дар хизмати ҳарбӣ ба мўҳлати то панҷ сол ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба 
мўҳлати то ду сол ҷазо дода мешавад. 
2) Ҳамин кирдор, агар дар вазъияти ҷангӣ ё дар замони ҷанг содир шуда бошад,‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз панҷ то даҳ сол ҷазо дода мешавад. 
Моддаи 393. Тасарруфи яроқи оташфишон, лавозимоти ҷангӣ ва техникаи ҷангӣ 
1) Тасарруфи яроқи оташфишон, лавозимоти ҷангӣ, техникаи ҷангӣ, моддаҳои тарканда ё 
дигар 
молу мулк
и ҷангӣ, ки дар анборҳои ҳарбӣ ё дигар анборҳо, дар истифодаи хизматӣ ё дар 
дасти дигар хизматчиён маҳфузанд,‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз се то ҳафт сол ҷазо дода мешавад.
2 ) Тасарруфе, ки:
а) такроран;
б) аз ҷониби гурўҳи 
шахсон
бо маслиҳати пешакӣ;
в) бо истифодаи зўроварӣ, ки ба ҳаёт ва саломатӣ хавфнок нест ё таҳдиди чунин зўроварӣ
содир гардидааст; 
г) ба миқдори калон ё боиси оқибатҳои вазнин гардидааст, ‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз ҳафт то дувоздаҳ сол бо мусодираи 
молу мулк
ё 
бидуни он ҷазо дода мешавад. 
3) ) Тасарруфе, ки: 
а) аз ҷониби гурўҳи муташаккил; 
б) ба миқдори махсусан калон; 
в) бо истифодаи зўроварии ба ҳаёт ва саломатӣ хавфнок ё бо таҳдиди истифодаи чунин 
зўроварӣ содир гардидааст, ‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз дувоздаҳ то бист сол бо  мусодираи  
молу мулк 
ҷазо дода мешавад. 
«моддаи 394. Хориҷ карда шудааст. (қҷт аз 02.12.02. № 64)»
Ф А С Л И XV
ҶИНОЯТҲО БА МУҚОБИЛИ СУЛҲУ АМНИЯТИ ИНСОНИЯТ