Inson va tuproq” kitobi “Jayron” ekologik markazi

Venera- Quyoshdan uzoqligi bo`yicha ikkinchi va Yerga eng yaqin sayyora. Venera Quyosh tizimidagi sayyoralar orasida ayol ismi bilan ataladigan yagona sayyora bolib, u qadimgi Rim xudosi Muhabbat ma'budasi sharafiga shunday atalgan. Venera insoniyatga qadimdan ma'lum. Uning fizik jihatdan yerga oxshashligi tufayli, Yerning singlisi deb ham ataladi. Sayyoraning atmosferasi mavjudligini, uning Quyosh diski boylab otish jarayonini kuzatgan M.Lomonosov 1761-yilda aniqlagan. Sayyora sirtidagi harorat +500 gacha qiziydi. Sayyora sirtini bizdan tosib turuvchi qalin bulutlar qatlami taxminan 49 – 68 km balandlikdagi yengil tuman korinishida bolib, ochiq koinotdan qaralganda uning ekvatoriga parallel qatlamlar tarzida korinadi. Ushbu bulutlarning tarkibi suvda erigan oltingugurt kislotasi tomchilaridan iborat deb taxmin qilinadi. Sayyora sirtining yoritilganligi, Yerdagi bulutli, quyoshsiz kunni eslatadi. Sayyoraning bulutlar balandligida 100 metr/soniya tezlikdagi doimiy shamollar esib turadi. Venera sirti Oy va Merkuriynikidan ko`ra ancha tekis. Unda 1500 km gacha cho`zilgan botiqliklar, tog` tizimlari, Vulqon va havzalar mavjud. Venera tabiiy yo`ldoshlarga ega emas.