Hayrat ul-Abror (I- qism) Alisher Navoiy

Hayrat ul-Abror (III- qism) 
Alisher Navoiy 
55 
http://ziyonet.uz/ 
Kelgan xalq xaj qilishning asosiy qoidalarini toʻla bajarib, tavof qilish orqali yaxshi-
yomon murshid soliklar, hatto kelolmaganlar oʻrnida farishtalar ham oliy maqomlarga 
erishdilar. (Tasavvuf yoʻlini tutgan) foniylar ham, qolgan amaldorlar ham oʻz tilaklarini 
bildirishib, Alloh qoshida ularning barcha tilaklari mustajob boʻldi. 
Xalqning (koʻnglidagi) iltijolarini ado etish va barcha kelganlarni duo qilishlik uchun 
shuncha odamlarning ichidan munosib bir kishini izlashar ekan, Xoja Porsoga yozma 
ishora boʻldi. Bu vazifani bajarish Xoja Porso ustida toʻxtar ekan, u esa Xoja Abu Nasrga 
murojaat qildi va dedi: 
— U mendan ustun! Bu yuqori vazifaga menga qaraganda u loyiqroqdir! (Haj) yoʻlida 
kimning biron raxbari boʻlmas ekan, har (xil) qoʻlga qarab adashish mumkin. Bu safarda 
menga biron raxnamo yoʻq edi. Tangri uni menga raxnamo qildi. Oldin mening ishim uni 
parvarish qilish boʻlgan edi. Mening tarbiyamga qarab ish tutadigan boʻldi. Yoʻl 
mashaqqatlari meni vaximaga solgan edi. Yoʻl qiyinchiligini (Alloh) unga oson qildi. 
Yoʻldagi notinchliklar menga zarar keltirsa, unga bu tariqat yoʻlida rohat va xuzur 
bagʻishladi. Men (yoʻl-yoʻlakay) oʻzim uchun, uning uchun tashvish chekkan boʻlsam, u 
oʻzini ham, meni ham Allohga topshirib, barcha tashvishlardan xoli boʻldi. 
U shunday deb, oʻgʻlini koʻrsatar ekan, unga qarshi uzr aytishga imkoniyat qolmagan edi. 
Otasi sham’ singari koʻzidan yoshlar toʻkib, ichidan yonayotgan (qari) chinordek duoga 
qoʻlini ochdi, rahmat aytib, odatga koʻra kechirishlariga istak bildirdi. Xoja esa koʻzida 
yosh bilan omin qildi. Uning soʻnggi duosi shunday boʻldi: 
— Ey Xudo, seni panoh qilib, uyatga qolgan xolda deyman: «Men qanday tilak bildirish 
rasmini oʻrniga qoʻya olmagan boʻlsam, uning qilgan ominini zoe’ etmasang boʻlgani!» 
Ota deyishga loyiq kishining sa’y-harakati bilan oʻgʻlining ishi shu darajaga yetdi. 
Ey Xudo, oʻsha qilgan omin va duolaring hurmati hamda Ota va Oʻgʻilning hurmati! Sen 
bu ota bilan oʻgʻilni doim davlat va din taxtida uzoq tutgaysen! Uning boshqa oʻgʻillarini, 
uning oʻgʻillari buning inilarini ham hurmatga sazovor etgaysen! Butun olam ularning 
ixtiyorida boʻlib, olam xalqi ichida shayxu shaxriyor ham shulardir. 
Shohni duo qilish bilan soʻz ham tugadi. Endi Navoiyning tilagi sharobdir. 
Soqiy, qadahda bodani olib kel, uni menga xoh shoh tutsin, xoh shahzoda, farqi yoʻq. 
Ertayu kech mast boʻlay. Qachongacha riyo bilan porso boʻlaman! 
LXII 
Ojizlik va siniqlik tuprogʻlarining sariq rang somoniga peshona terini toʻkib, somonli loy 
tayyorlab, bu faqirlik kulbasini yuz oh va oʻrtanish bilan suvab tamomlamoq; kiprikning 
siniq ignasiga koʻz yoshining uzun ipini oʻtkazib, yuz teshik va tikik bilan yamashni 
tugallamoq; bunday tuzatuvchilikdan xijolat boʻlib, uzr hujrasiga kirmoq, bu tikuvchilik 
uchun uzr soʻrab, xijolat yoqasiga yashirinmoq, Tangrining obodonlik ehsonidan afv 
maskanini tilamoq va marhamati xazinasidan muruvvat sarposini istamoq 

---