Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Ушбу китобнинг ҳеч бир қисмидан муаллиф

44 / ПАРПИЕВНИНГ ЖИЯНИ

---

45 / ПАРПИЕВНИНГ ЖИЯНИ
сам, ҳамма бурнини суқиши шарт! Бунга чидолмас-
дим, шунинг учун Комил Алламжоновни бетгачопар, 
ўжар деб билишарди. Бир аҳмоқ ёки тантиқ бўлсам 
ҳам майли экан, аммо мен ишимни қойиллатиб бажа-
рардим! Ҳамма менинг «сурбетлигим» сабабини қи-
дира бошлади. 
Ҳатто ҳукуматдагилар ҳам ўйлашиб гаплашадиган, 
унча-мунчани яқинига йўлатмайдиган, камгап, ода-
мови Парпиев нима учун боласи тенги бу йигитча-
ни етаклаб юрганини ҳеч ким тушунмасди. Олдинига 
ФВВга ишга олди, кейин Божхона қўмитасига, ундан 
кейин Солиқ хизматига. Бу боланинг нимасига ишо-
нади? Қариндоши экани аниқ! Қарабсизки, бу бола ге-
нералнинг жияни экан, шунинг учун уни кўтар-кўтар 
қиляпти, деган миш-мишлар тарқалди. Бу гапларга 
михдай далил ҳам топилди, Парпиев — андижонлик, 
отаси Марғилондан. Менинг бобом ҳам асли фарғона-
лик. Демак, амаки-жиянмиз! Водийда ҳамма бир-би-
рига қариндош, бегонаси йўқ.
 Аслида генералнинг ишончига кирганимнинг сабаби 
оддий. У жуда қаттиққўл эди. Ёлғонни, хатони кечи-
риши қийин, сохталикни ёмон кўрарди. Менинг ада-
шишга ҳаққим йўқ эди. У на шахсий ҳаётим, на бўш 
вақтим бўлишини тан олар, ўзи ҳам тинимсиз ишлар, 
бошқаларни ҳам тиндирмасди. Мен ҳам худди шундай 
ишлардим. Қила олмайман, қўлимдан келмайди, чар-

---

46 / ПАРПИЕВНИНГ ЖИЯНИ
чадим, уйга, ойимнинг олдига боргим келяпти, дейи-
шим мумкин эмасди. Унинг ишончини оқлашим шарт 
эди. Буйруқларини сўзсиз бажарардим, эътироз бил-
дирмасдим, эринчоқлик қилмасдим. Ботир Раҳма-
тович профессионал ходимларнинг қадрига етарди. 
Шундай ишлаганим, доим унга ёқадиган натижани 
бера олганим учун ҳам мени бир ташкилотдан иккин-
чисига ўзи билан олиб юрар эди. Унга «жиян» эканим-
ни кейинроқ, «Узметроном»даги14 мақоладан билди. 
 Ишонч меҳнатнинг орқасидан, садоқат эса яхши 
ва адолатли муносабат туфайли келади. Лекин буни 
кўпчилик тушунмайди. Одамлар фақат қариндош- 
ларга орқа қилиш мумкин деб ўйлашади.

---