Hibat-ul haqoyiq

Chig‘ayliq teb ayma azuq yoqlug‘i.

(Boylik, kambag‘allik yemish — ozuq (bor) yo‘qligidir,

(Aslida) oziq (mol-mulk) yo‘qligini qashshoqlik deb aytma)

Achun kulchirar baz alin qash chetar,


Bir elkin tutub shahd biri zahr qatar.

(Dunyo aldab kuldirur, yana qosh va manglayi bilan xo‘mrayadi,

Bir qo‘li bilan bol tutsa, ikkinchi qo‘li bilan zahar tutadi)

Suchun tatin ersa achiqqa anun,


Birin kelsa rahat kelur ranj onun.

(Shirinlik tatisang, achiqqa yo‘y,

kishiga bir yo‘l rohat kelsa, orqasidan o‘nlab qiyinchilik keladi)

Bu achun kor erga korumluk tashi,


Valekin ichinda hazar naxushi.
(Bu dunyo sirtdan ko‘ruvchi kishiga juda ko‘rkamdir,
Ichki tomoni esa mingdab yoqimsiz narsalardan iborat)

Axi erni oggil ogar ersa sen,


Baxilg‘a qatig‘ ya oqun kizlagil.

(Maqtasang, saxiy kishining madhini qil,

Baxil kishiga qattiq yoy o‘qini (yashirib) saqlab qo‘ygin)

Eliklarda qutlug‘ berigli elik,


Alib bermagan el elik qutsizi.

[Qo‘llar ichida in’om beruvchisi baxtli (qutlisi)dir,

O‘zi olib, boshqalarga bermagan (qo‘l) qo‘llarning qutsizidir.]

Jafa qildachingg‘a yanut qil vafa,


Arimas necha yuvsa qan birla qan.

(Jafo qiluvchiga sen vafo bilan javob qil,

qonni qon bilan qancha yuvsa ham u arimaydi)

Esiz qilg‘an erga sen ezgu qil-a,


Karamning bashi bu erur kez bil-a.

(Yomonlik qilgan kishiga sen yaxshilik qil,

Bu karam -shafqatning boshlanishidir, buni yaxshi angla)
Ko‘rib turganimizdek asarda shoir o‘z fikrlarini ifodalashda tashbih va tazodlardan keng va o‘rinli foydalangan. Ushbu san’atlar asarning qimmatini,baytlar , mislaralar go‘zalligini yanada oshirishga xizmat qilgan. Ahmad Yugnakiy boshqalarnikiga o‘xshamas , takrorlanmas tashbihlar- u tazodlardan foydalangan desak, yanglishmagan bo‘lamiz.