Хазрати Умар ибн Хаттобнинг (р а.) қабрларига рўбарў келинади ва салом берилади

Кейинги айланишларни бошлаганда ҳам бундай дейди:
“Субҳаналлоҳи, валхамду лиллааҳи, валаа илааҳа иллаллоҳу, валлоҳу акбар, валвв хавла валаа қуввата иллаа биллааҳ”
Тавофни бошлашда бундай деб дуо уқийди:
“Субҳаналлоҳи валҳамду лиллаҳи, валаа илааҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар, валаа ҳавла ва лаа қуввата иллаа биллааҳ”
Таржимаси:
“Аллоҳим- хар қандан айбу нуқсонлардан покдир. Барча мақтовлар- Аллоҳгадир. Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ ва Аллоҳ буюкдир, гуноҳдан тийилиш ва ибодатга қувват- Аллоҳ мадади биландир”

“Бисмиллааҳи, валлоху акбар, Аллохумма ийманан бика ва тасдиқон бикитабика, ва вафоан биъаҳдика ва иттибоъан лисуннати набиййика саллаллоҳу алайҳи васаллам”

Яъни:
“Аллоҳнинг номи билан ва Аллоҳ буюкдир, эй Аллоҳим, Узинггагина иймон келтирган ҳолда ва Сенга берган аҳдимга вафо қилган холда ва Пайғамбаринг (с.а.в.) суннатларига эргашган ҳолда бошлайман”