Hayrat ul-Abror (I- qism) Alisher Navoiy

Hayrat ul-Abror (II- qism) 
Alisher Navoiy 
 
34 
http://ziyonet.uz/ 
yashiringan. Lekin bir dehqon boʻlmasa, uning oʻz-oʻzidan koʻkarib turishi mumkin 
emas. 
Bu hayrat uning a’zoyi badaniga hayqiriq soldi va shu hayrat ichida turganda xushxabar 
yetkazuvchi farishta: «Bunday foydasi yoʻq hayratning kimga keragi bor? Oʻzingga ham 
bu hayratdan foyda yoʻq. Haqiqat sirridan bahramand boʻlib sen, yaxshisi, hammasiga 
koʻngul koʻzi bilan boq!» - dedi. 
Bu soʻzlar uning qulogʻiga dur boʻlib yetgach, haqiqat nuridan koʻzini ochdi. Togʻ 
kaptaridan, qumridan tortib bulbulgacha, daraxtlarning yaprogʻidan tortib har bir 
gulgacha hammasi oʻz Yaratganini eslar va har biri unga shukr aytar, undan minnatdor 
boʻlar edi. Shamol ham, suv ham oʻzicha kuy kuylarkan, Yaratgan ularning har biriga 
oʻziga mos bir sirni xos etgan. 
Shu hayrat ichida u shunday oʻtli bir hayqiriq soldiki, shundan keyin bor narsalarning 
bari biyron-biyron gapirsa ham, u xomush boʻlib qoldi. Bu xomushlik uning dimogʻiga - 
oh-voh bulutlari bilan ta’sir etib, uni behush etib qoʻydi. 
Ey soqiy, yana badanimda issiq bor, may suvidan yuzimga gulob sep. Toki men yana 
xushimga kelib, gapimni oʻnglab olay; soʻng soʻz chamanida bir kuy kuylay. 
XIX - Ikkinchi Hayrat 
Sharaf qanotli ul qush (koʻngul)ning narsalar olami gulistonidan farishtalar olami 
shabistoniga uchib, u keng manzilning sham va mash’allarining soʻzlovchi tili bilan asl 
Yaratuvchi yodiga mashgʻul ekanini bilib, hayratdan bu olamdan boshqa bir olamga 
borgani va bu hayrat yana uni behush qilgani 
Xoʻtan goʻzali oʻz zebo jamolini yopgach, shamol shabadasi yer yuziga qora mushk 
sepishga kirishdi . Anbar hidli nafasni shabada dimoqqa olib kela boshladi. Nargis hidini 
beruvchi varaqlarni shamol yopdi. Jahon gullarining shoxlaridan sariq barglar toʻkilishi 
bilan falak bogʻchasidagi oq gullar ochila boshladi. 
Ha, quyosh Chin qoʻgʻirchogʻiday yuzini oʻgirib olib, endi sochini yoyib, qora mushk 
socha boshladi. Yezilgan mushkning yoqimli hididan tun yulduzlarining dimogʻi qaqradi. 
Bu qaqrash unga shunday ta’sir etdiki, koʻzlarini yumib, uyquga ketdi. Bulduruq qush 
egnini qisib, parda yopinganday oʻltirib oldi: koʻrshapalaklar parda qanotlarini ochib, 
ucha boshladilar. Osmonga qarab yoʻl olgan boyqush doira shaklidagi oyni oʻziga 
childirma qilib oldi. Koʻk oʻlanlar atrofida rang-barang atirgullar yulduzlardan tizilgan 
lojuvard doiraga oʻxshardi. 
Bu kecha ham Xoja yuz xil mashaqqatlar chekdi; bu qiyinchiliklarning biri ikkinchisidan 
qiziq edi. Nayrangbozlikni oʻziga kasb qilib olgan falak har nafasda bir yangi tilsim 

---