Gulchehra izbullaeva pedagogika nazariyasi

Qissasi Solih Yalovoch alayhis-salom 
Aql anub kelgil,eshit,Solih yalovoch qissasin, 
Bulguluk boshdin oyoqg’a aytayin men jumlasin. 
Haq risolat berdi ersa tuz tegurdi qavmig’a, 
Yuridi tun, kunduzin oldi Samudning zumrasin. 
Qildi imon da’vatini, qo’ldilar bir mo’jiza, 
Qo’ldi haqdin,chiqdi ingan yordi tog’ning sahrosin. 
Bo’ta tug’ildi barcha tuzin ani tingla ko’rdilar, 
Kun keziklab suv ulashdi ichti kendu hissasin. 
Tondilar haqdin qamug’i,qildilar ko’p ma’siyat, 
Uqmadin Solih so’zin ham ushbu ingan qissasin. 
Keldi yugurib ikki bo’zchi bir azoqin kestilar, 
Bo’tasi ingrab qayitti ostilar uch sahbasin, 
Uch kun ichra bo’ldilar sarig’, qizil ham qop-qaro, 
Qudrati birla ug’on qodir emurdi barchasin. 
Qissasi Ibrohim alayhis-salom maa namrud alayhil-la’na 
Evda tug’g’an, ernak emgan, tog’da turg’an Ibrohim, 
Yulduz anglab, oyni tonglab, ko’kka ing’an Ibrohim. 
Aydi bir kun: «Ey ona, aytg’il maning Tengrim kim ul», 
Aydi: «Manman» kul «sening kim?» teyu so’rg’an Ibrohim. 
«O’sh otang ul»,tedi. Aytur: «Kim otamning tengrisi?» 
Aydi. «Namurd Tengrisi kim?» teyu so’rg’an Ibrohim. 
Yetti yeru ko’kning hijobin ochdi mavlomiz, anga, 
Ostun-ustun Arsh, Sarog’a tegru ko’rgan Ibrohim. 
Uy, teva, qo’ylar bo’g’uzlab to qiypmatg’a tegi, 
Bu qo’nuq tutmoq to’rasin xalqqa qo’zg’an Ibrohim. 
O’g’lini qurbon qilurda ko’kda o’tlab semirgan, 
Quch fidosin Jabroildan erda bulg’an Ibrohim. 

---

83 
Qissasi Ismoil alayhis-salom 
Sodiq ul-va’d atanibon va’dasin qildi vafo, 
Tepti erga ikki azoqin, topti erda bir quzug’, 
Buldi zam-zamning suvini, bo’ldi illatg’a shifo. 
Ka’baning toshin tashib qurbon qilg’an ul Zabih, 
Tegrasinda tog’ tanuqlar Marva erdi ham Safo. 
Xalq aro ortuq bag’irsoq erdi mavlog’a muti’ 
O’zgalarga vofiy erkan, o’ziga tegdi jafo. 
Tug’maduq erdi onadin tug’di yolg’iz bir o’g’ul 
Tug’madi andin yalavoch yolg’iz erdi Mustafo.