Глобаллашувнинг фалсафий муаммолари

пировард натижада инсоннинг табиатни ўзгартирувчи

имкониятлари ва унинг атроф муҳит билан муносабатини

бутунлай ўзгартирди.

• Фундаментал глобаллашув

• Глобаллашувнинг навбатдаги
• босқичи дунё
• миқёсидаги алоқалар, тузилмалар ва
• муносабатлар юзага келиши билан
• боғлиқ. Мазкур жараёнлар
• натижасида дунё ўзининг
• деярли барча жиҳатларида яхлит бир
• бутун организм сифатида узил-кесил
• шаклланди. Фундаментал деб
• номланувчи бундай глобаллашувнинг
• илк аломатлари XIX асрнинг иккинчи
• ярмида пайдо бўлди,
• XX аср ўрталарига келиб эса у тўла
• даражада борлиққа айланди.

• Айни шу даврда дунёни иқтисодий
• бўлиб олиш
• якунланди ва бунинг натижасида турли
• мамлакатлар ва халқларнинг кучайиб бораёт-
• ган ўзаро боғлиқлигидан келиб чиқадиган
• мутлақо янгича тусдаги кескин халқаро
• муаммолар юзага келди. Бу жараёнлар нафа-
• қат иқтисодиёт, сиёсат ва ижтимоий ҳаётни,
• балки алоқа ва коммуникация воситаларини,
• шунингдек маънавий жабҳа – маданият, фан
• ва фалсафани ҳам қамраб олди. Турли-туман
• халқаро ташкилотлар, форумлар, съездлар,
• конгресслар вужудга кела бошладики,
• бунга ўша даврда алоқа ва оммавий
• Коммуникация воситаларининг фаол
• ривожланиши ҳам имконият
• яратди.

• Глобаллашувнинг
• серқирралиги

• 1970-йиллардан глобаллашув ўз ривожланишининг янги босқичига
• кўтарилди ва серқирра тус олди. Дунё миқёсидаги таҳдидлар ва
• глобаллашув жараёнларини аҳолининг кенг қатламлари англаб
• етиши, шунингдек жаҳон ҳамжамияти ва унга мос келувчи қадрият-
• ларга муносабат, маданият, турмуш тарзининг шаклланиши мазкур
• босқичга хос хусусият ҳисобланади.

• Глобаллашувнинг серқирралиги жаҳон бозорини сезиларли даражада
• ўзгартирди,жаҳон хўжалиги ўзига хос хусусиятларини намоён этиб,
• миллий хўжаликлардан кучлироқ ва муҳимроқ тус олишига имконият яратди.

• Глобаллашув серқирралигининг хусусиятлари

•