Garri Potter va falsafiy tosh
Joan Rouling
Ingliz tilidan Munira Mengliyeva tarjimasi
Garri junjikib ketdi. Unga janob Ollivander uncha yoqinqiramadi. Sehrli tayoqchasiga yeti galleon to`ladi, janob Ollivander ularni do`konidan tavoze bilan kuzatib qo`ydi.
Ikkovlon Diagon hiyobonidan, devor tuynugidan oshib bo`m-bo`sh “Teshik o`choq” qa qaytisharkan quyosh ufqqa bosh qo`yardi. Yo`l bo`yi Garri miq etmadi; metroda odamlar tizzasiga qo`ygan qafasdagi boyqushi-yu, paketlardagi g`alati narsalarga tikilishayotganini ham sezmadi. Eskalatorda Paddington bekatga ko`tarilishdi; Hagrid uning yelkasini qoqib qo`ygachgina Garri o`ziga keldi.
− Poyezd ketguncha ul-bul yeb olarmiz-a − dedi Hagrid.
U Garriga gamburger sotib oldi, tamaddi qilib olgani plastmassa stulga o`tirishdi. Garri hali ham atrofga alanglardi. Hamma narsa ko`ziga g`alati k`orindi.
− Hammasi joyidami, Garri? Nega jim bo`lib qolding? − so`radi Hagrid.
Garrining tili aylanmay qoldi. Bugun uning umridagi eng zo`r tug`ilgan kun bo`ldi − tiliga bir so`z kelmay gamburger chaynashda davom etdi.
− Hamma meni o`zgacha deb o`ylayapti − nihoyat og`iz juftladi Garri − “Teshik o`choq”dagi odamlar ham, professor Kuirrel, janob Ollivander ham… lekin men sehr –jodu haqida hech narsani bilmayman-ku. Qanday qilib ular mendan buyuk ishlar kutishadi? Mashhurman-u negaligini eslolmayman ham. Vol…, uzr, ota-onam vafot etgan kuni nima bo`lganini ham bilmayman.
Hagrid stolga egildi. Qo`qsigan soqol-u, qalin qo`sh orasida uning mehribon ko`zlari kulib turardi.
− Hech tashvishlanma, Garri. Tezda o`rganib olasan. Hogvardsda hamma boshidan boshlaydi. Zo`r bo`lib ketasan hali. Faqat o`zligingni yo`qotma. Bilaman bu mushkul. Sen tanlab olingansan, va bu doim qiyinchilik tug`diradi. Hogvardsda senga yaxshi bo`ladi, menga ham yaxshi bo`lgan… hozir ham shunday desam bo`ladi.
Hagrid Garrini Dursleylarnikiga qaytib olib boruvchi poyezdga o`tqazdi, qo`liga convert tutqazdi.
− Hogvardsga chiptang − dedi u − birinchi sentabr kuni, Qirol chorrahasida, hammasi xatda yozib qo`yilgan. Dursleylar bilan biror muammo chiqsa boyqushni jo`nat, u meni qayerdan topishni biladi… Tez orada ko`rishguncha, Garri
Poyezd qo`zg`aldi. Garri Hagridni ko`zdan uzoqlashgunicha kuzatmoqchi bo`lib o`rnidan turib oynaga yopishdi, lekin bir ko`z yumuvdi hamki, Hagrid g`oyib bo`ldi.
OLTICHI BOB
UCH CHORAK TO`QQIZINCHI PLATFORMA
Garrining Dursleylar bilan o`tkazgan ohirgi oyi quvnoq kechmadi. To`g`ri, Dudli Garridan qo`rqib hatto bir xonada o`tirmasdi, Petuniya xola va Vernon amaki ham uni yerto`lada qamamas, biror narsa qilishga majburlamas, umuman baqirishmasdi, aslida bolaga gapirmay ham qo`yishdi. Qo`rquv va jahl aralash Garri o`tirgan stulga ham e`tabor bermas edilar. Harqalay, bu yaxshi o`zgarish bo`lsada, biroz vaqt o`tgach asabga o`ynay boshladi.
Garri xonasida boyqushi bilan qamalib olardi. Boyqushiga “Sehr-jodu tarixi” kitobida o`qigan Xedvig degan nom berdi. Maktab darsliklari juda qiziq ekan. U karovatida yarim tungacha kitob o`qib yotardi. Xedvig ochiq derazadan uchib kirib chiqarkan rosa maza qilayotgandi. Yaxshihamki, Petuniya xola xona tozalashga kirmay qo`ydi, chunki Xedvig o`lik sichqonlar tashiy boshladi. Har oqshom, uxlashdan oldin Garri devorga osib qo`ygan qo`lbola taqvimidan bir kunni o`chirarkan, birinchi sentabr kelishini orziqib kutardi.
Avgustning so`ngi kuni harna, qarindoshlari bilan Qirol chorrahasi bekatiga boorish xususida gaplashib olishga qaror qildi, Garri mehmonxonaga tushdi, qarindoshlari boshqotirma ko`rsatuv tomosha qilishayotgan ekan. U kelganini bildirish uchun tomoq qirib qo`ydi, Dudli dodlab xonadan chiqib ketdi.
− Haligi… Vernon pochcha
Vernon amaki eshitayotganini ko`rsatish uchun bosh irg`idi.
− Haligi… Ertaga Hogvardsga ketish uchun Qirol Chorrahasiga borishim kerak − Vernon amaki yana bosh irg`idi − Meni olib borib qo`yolasizmi? − tag`in bosh irg`ib qo`ydi. Garri bu ha degani deb o`yladi.
− Rahmat
U endi tepaga qaytib chiqayotgandi hamki, Vernon amaki gap qotdi.
− Sehr-jodu maktabiga borishning kulgili yo`li bu poyezd. Uchar gilamlar qayerda qoldi, yo kirxonadami?
Garri mum tishlab turaverdi.
− O`sha maktab qayerda ekan o`zi?
− Bilmadim − dedi Garri o`zi ham endi anglab. Cho`ntagidan Hagrid bergan chptani chiqarib − Faqatgina uch chorak to`qqizinchi platformadan poyezdga o`tirarkanman − deb o`qidi.
− Nechanchi platforma deding? − olaydi Vernon amaki va Petuniya xola.
− Uch chorak to`qqizinchi
− Bekorchi gapni qo`ysangchi! Uch chorak to`qqizinchi platforma bo`lmaydi. − dedi Vernon amaki
− Chiptamda shunday yozilgan
− Be’manilik − dedi Vernon amaki − hammalari jinni, hammalari. Hali ko`rasan o`zing. Shoshmay tur. Yaxshi, olib borib qo`yamiz o`sha Qirol chorraxasiga. Baribir ertaga Londonga boramiz, bo`lmasa o`lay agar rozi bo`lmasdim
− Londonga nega boryapsizlar? − so`radi Garri suxbatni davom ettirish uchun.
− Dudlini kasalxonaga olib boramiz − vaysadi Vernon amaki − Smeltingsga bormasdan oldin anovi la`nati dumni oldirib tashlashimiz kerak.
Ertasi kuni Garri sahar soat beshda uyg`ondi. Hayajonlanib, biroz asabiylashib qayta ko`zi ilinmadi. O`rnidan turib jinsisini kiydi, sehrgarlar robesida vokzlgacha bormaydi-ku − keyin poyezdda almashtirib olar. Biror narsa qolib ketmaganiga amin bo`lish uchun Hogvard ro`yxatiga yana bir ko`z yugurtirdi, Xedvigning qafasi yopilganligini tekshib, Dursleylar qachon uyqudan turarkin deb xonasida u yerdan bu yerga borib keldi. Ikki soatdan so`ng Garrining katta jomadoni Dursleylarning mashinasiga yuklandi, Petuniya xola o`g`lini Garrining yonida o`tirishga ko`ndirgach yo`lga tushishdi.
Qirol chorrahasiga o`n yarimda yetib kelishdi. Vernon amaki Garrining jamadonini mashinadan aravaga joylab stansiya binosiga surib yubordi. Bolaga bu takallufdek ko`ringandi hamki, Vernon amaki platformalar tomonda turib olib kinoya bilan
− Mana yetib keldik, yigitcha. To`qqizinchi platforma… o`ninchi platforma. Sen aytgan uch chorak kasr to`qqizinchisi shularning o`rtasida bo`lishi kerak. Qara-ya hali qurishmabdi-ku! − deb kulib qo`ydi.
Albatta, u haq edi. Bir platforma ustida katta t`oqqiz raqami keyingisida esa o`n raqami osib qo`yilgandi, o`rtada hech vaqo yo`q.
− Yaxshi o`qi! − dedi Vernon amaki yanada achchiq kinoya bilan. Boshqa bir so`z demasdan uzoqlashdi. Garri o`grilib Dursleylar ketib borayotganini ko`rdi. Hammalarining kulgidan ichagi uzilayozgan. Garrining og`zi quridi. Endi nima qiladi? Xedvig tufayli hamma unga g`alati qaradi. Kimdandir so`rash kerak.
O`tib ketayotgan xizmatchini to`xtatdi, lekin uch chorak to`qqizinchi platforma haqida churq etolmadi. Xizmatchi Hogvards haqida ham eshitmagan ekan, Garri uning qayerdaligini ham ayta olmagach o`zini ahmoqlikka solyapti deb asabiylasha boshladi. Garri kayfiyati tushgancha o`n birda jo`naydigan poyezdni so`radi. Xizmatchi unaqa poyezd yo`qligini aytib vaqtni o`g`irlaydiganlar haqida vaysagancha nari ketdi. Endi Garri vaxima qilmaslikka tirishayotgandi. Tablo ustiga ilingan katta soat Hogvardsga poyezd o`n daqiqadan so`ng jo`nashini ko`rsatardi; bola vokzalning qoq o`rtasida, zo`rg`a sudray oladigan jamadon, katta boyqush, cho`ntagi to`la sehrgarlar puli bilan qaqqayib turib qoldi.
Hagrid nimadir qilishni tayinlashni yodidan chiqargan chog`i, Diagon hiyoboniga tushish uchun chapdan uchichi g`ishtga tegishdek huddi. Balk t`oqqizinchi va o`ninchi platformalar o`rtasidagi tekshiruvchilar ustuniga sehrli tayoqcha bilan urish kerakdir.
Shu pay tuning yonginasidan bir guruh odamlar o`tib ketdi, o`sha tarafdan uzuq-yuluq gaplar quloqqa chalindi: “…hamma yer Mugllar bilan to`lib toshgan, albatta…”
Garri atrofga alangladi. Bu gaplarni durkun bir ayol qizg`ish sochli to`rtta bolaga aytayotgandi. Har birlari Garrinikiga o`xshash arava sudrab borishardi, tag`in boyqushlari ham bor.
Garrining yuragi guppillab, ularning ketidan aravasini surdi. Ular to`xtadi, aytayotgan gaplarini eshita oladigan masofada Garri ham to`xtadi.
− Nechanchi platforma edi-ya? − soradi yigitlarning onasi.
− Uch chorak to`qqizinchi! − dedi kichkinagina qizcha. Unin ham sochlari qizg`ish, onasining qo`lidan ushlab olib − men ham boray… − deya harxasha qilardi.
− Yo`q, hali kichkinasan, Jini, tinch tur. Qani, Persi, sen birinchi bo`lasan − dedi ayol
Eng kattasi bo`lsa kerak bu bola, u to`qqizinchidan o`ninchi platformaga dadil yurib borardi. Garri hech narsani o`tqazib yubormaslik uchun ko`zlarini katta ochib oldi − lekin bola platformalarni ajratib turgan to`singa yetuvdihamki, bir guruh sayohatchilar o`ta boshladi, ohirgi yo`l halta o`tib ketguncha bola ko`zdan g`oyib bo`lgandi.
− Fred, keyingisi sen − dedi durkun ayol
− Men Fred emas Jorjman, − dedi bola − rostini ayting o`zi tug`ishgan onamizmisiz? Meni Jorj deyolasizmi?
− Kechirasan, Jorj, azizim
− Hazillashdim. Men Fredman − dedi-yu, yugura ketdi. Egiz ukasini ham ketidan shoshiltirdi. U ham shunday qilgan bo`lsa kerak, chunki bir soniyadan so`ng u g`oyib bo`ldi.
Bor yo`g`i shu.
− Ma`zur tuting − Garri ayolga murojaat qildi.
− Salom, azizim, − javob berdi u − Birinchi marta Hogvardsga boryapsanmi? Ron ham hali yangi.
Ayol ohirgi turgan, eng kenja o`g`liga ishora qildi. Bola baland bo`yli, ozg`in, beo`xshov, sepkilli, qo`l oyoqlari va burni uzun edi.
− Ha − javob berdi Garri − muammo shundaki… haligi… bilmadim qanday qilib…
− Platformaga qanday borishni bilmaysanmi? − so`radi ayol muloyimlik bilan, Garri bosh irg`idi.
− Tashvishlanma, − dedi u − To`qqizinchi va o`ninchi platformalar o`rtasidagi to`sindan o`tib olsang bo`ldi. To`xtama, qo`rqma bo`lmasa, urilib ketasan, bu juda muhim. Agar asabiylashsang, yugurib o`tganing ma`qul. Qani, Rondan oldin boraver.
− Haligi… bo`pti − dedi Garri
U aravasini itarib to`singa qarab qoldi. Chetdan juda ahmoqona ko`rinarkan.
U to`singa qarab yura boshladi. To`qqizinchi va o`ninchi platformaga shoshayotganlar unga urilib-urilib ketishdi. Garri qadamini tezlatdi. U to`singa urilishi mumkin, keyin ancha muammoga uchrashi mumkin … arava ustida yotsa-ya, yugura ketdi… to`sin tobora yaqinlashib kelardi… u to`xtay olmasdi… arava tamomila nazoratdan chiqqan… u bir qadam ortda… to`qnashuvga tayyor bo`lib ko`zlarini chirt yumib oldi…
To`qnashuv bo`lmadi… u yugurishda davom etardi… ko`zlarini ochdi. Odamlar bilan liq to`la platformada, qip-qizil paravoz turardi. Tepadagi peshtaxtada “Hogvards Ekspress, soat o`n bir” deb yozilgan. Garri orqasiga qarab to`sin o`rniga po`lat arkada uch chorak to`qqizinchi platforma deb yozilgan. U uddaladi!
Paravozdan chiqayotgan bug` shovqin-suron qilayotgan odamlar boshi uzra suza ketdi, har-xil rangdagi mushuklar oyoq ostida o`ralashgan, boyqushlar bir-biriga aravalar shovqini orasida uvillashardi.
Birinchi vagonlar allaqachon talabalar bilan to`lib toshgan, ba`zilari oilalari bilan xayrlashish uchun vagondan osilib olishgan, boshqalar joy ustida talashishayapto. Garri bo`sh joy qidirib aravasini platforma bo`ylab sudrab borardi. U “Buvajon, yana baqamni yo`qotib qo`ydim” − deyayotgan kulcha yuz bolaning yonidan o`tib ketdi.
− O, Nevill − keksa ayol qichqirdi.
Sandiqchali bir bolani kichkina to`da o`rab olibdi.
− Bir ko`rsat, Li, qani bo`laqol!
Bola sandiqning qopqog`ini ko`tarishi bilan hamma qichqirib, baqirib yubordi. Sandiqdan bir narsa uzun, junli panjasini chiqardi.
Garri amallab to`dani oralab borib, paravozning ohirrog`ida bo`sh joy topdi. Ichkariga birinchi Xedvigni kiritdi, keyin eshikdan zildan jomadonni kiritmoqchi bo`ldi. Zinadan olib o`tmoqchi bo`lib zo`rg`a ko`targanda jomadon naq ikki marta oyog`iga tushib ketdi, biram og`ridi-yey!
− Yordam kerakmi? − bu qizg`ish soch egizaklardan biri edi.
− Ha, iltimos − minnatdorchilik bildirdi Garri
− Hoy, Fred! Kel, yordamlashib yubor!
Egizaklarning yordami biloan Garrining jomadoni ahiyri kupe burchagiga joylandi.
− Rahmat − dedi Garri terdan suv bo`lib ketgan sochini ko`zidan yig`ishtirarkan
− Bu nima? − dedi to`satdan egizaklardan biri Garrining choqmoqday chandig`iga ishora qilib.
− Ey, xudo − dedi boshqasi − sen…
− U… − dedi akasi − sen… haligi… − dedi u Garriga
− Kim? − tushunmay so`radi Garri
− Garri Potter! − jo`r bo`lib aytdi aka-uka
− Haaa… u mi? Haligi, men o`sha demoqchiydim − kalovlandi Garri
Ikkovi Garriga tikilib qolgach, bola biroz qizardi. Yaxshiyamki, poyezd eshigi ochilib
− Fred, Jorj shu yerdamisizlar? − degan ovoz keldi
− Ketyapmiz, oyi.
Garriga ohirgi bora qarab egizaklar poyezdga sakrashdi.
Garri oyna oldidagi o`rindiqqa o`tirdi, yashirinib olib qizg`ish sochli oilani bemalol kuzatishi va gaplarini eshitishi mumkin edi. Ularning oyisi cho`ntagidan ro`molcha chiqarib:
− Ron, burningga nima qildi? − dedi.
Kenja o`g`il burnini olib qochishga urindi, lekin oyisi uning burni uchiga yopishib oldi.
− Oyi, qo`yvoring! − deya bir balo qilib qutildi.
− Vooy, sichqoncha Ronnining burniga nima qilibdi? − kinoya qildi egizaklardan biri.
− O`chir ovozingni! − jerkidi Ron
− Persi qayerda qoldi? − havotirga tushdi ayol
− Ana, kelyapti!
Ular tarafga viqor qadamlar tashlab to`ng`ich o`g`il yaqinlashibb kelardi. U allaqachon Hogvardsning katta, qop-qora robesini kiyib olibdi. Formaning ko`krak tarafiga “S” harfi bitilgandi.
− Ketishim kerak, oyi − dedi u − men old tarafda turaman, sardorlarga birvarakayiga ikkita kupe berishadi…
− Voy, hali sardorman degin, Persi − hayron qolgandek kesatiq bilan dedi egizaklardan biri − oldinroq aytmaysanmi, sal qolsa bexabar qolarkanmiz-a!
− Qo`ysangchi, eshitganday bo`luvdim. Bir martta oytgandiyov… − dedi yana biri.
− Balki ikki marta aytgandir…
− Bir daqiqa…
− Butun yoz…
− Bas qilinglar − dedi sardor Persi.
− Nima bo`lganda ham, Persi baribir yangi robes olarkan-da? − qo`shib qo`ydi bir egizak.
− Chunki u sardor − g`urur bilan aytdi oyisi − bo`pti, jonim, yaxshi o`qinglar, yetib borishingiz bilan boyqush jo`natingalr, xo`pmi?
− Endi, siz ikkita be`zori − shunday deya ayol egizaklarga qaradi − bu yil o`zingizni yaxshi tutinglar. Mobodo, biror boyqush kelib menga xojatxonani portlatib yuborganingiznimi… boshqa qilig`ingizni aytib kelsa bormi…
− Xojatxonani portlatish? Hech qachon bunday qilmaganmiz.
− Shunday bo`lsa ham yaxshi fikr, oyijon, raxmat!
− Hech kuladigan gap emas-da! Ronga qarab yuringlar.
− Havotir olmang, sichqoncha Ronni biz bilan havfsiz bo`ladi
− O`chir ovozingni! − qaytardi Ron. Uning bo`yi egizaklarga yetib qolgan, oyisi burnini ishqalaganidan hali ham qizarib turardi.
− Oyi, bir topingchi, topingchi hozirgina poyezdda kimni ko`rdik?
− Kimni?
− Garri Potterni!
Garri kichkina qizchaning ovozini eshitdi.
-
Oyijon, uni borib ko`ray. Jon oyijon, iltimos…
− Uni ko`rding, Jini, bechora bola zooparkdagi hayvon emas-ku, unga olaysang. Rostdan umi, Fred? Qayerdan bilasan?
− O`zidan so`radim. Chandig`ini ham ko`rdim. Rostdanam, rostdanam… chaqmoqqa o`xsharkan.
− Boyaqish… bir o`zi ekanidan ajablanmasa ham bo`larkan, men-chi hayron qolibman. U shunday muloyimlik bilan platforma qayerda ekanligini so`radiki…
− Ahamiyat bermang, sizningcha u O`zingiz bilasiz kim qanaqaligini eslarmikan?
Ayol birdaniga jiddiy tortdi
− Buni undan so`rashingizni taqiqlayman, Fred Hatto haddingiz ham sig`masin. Maktabning birinchi kunidan unga buni eslatishdan nima foyda.
− Mayli, mayli so`ramayman.
Paravozning hushtagi chalindi.
− Qani, shoshilinglar − dedi oyisi, uch bola paravozga chiqishdi, ketar chog`I o`pishib hayrlashish uchun derazadan osilishuvdihamki, singillari Jini yig`lay boshladi.
− Yig`lama Jini, senga bir dunyo boyqush jo`natamiz hali.
− Hogvardsdagi unitaz qopqig`idan ham jo`natamiz
− Jorj! − oyisining jahli chiqqandek bo`ldi
− Hazillashdim, faqat hazil, oyijon
Paravoz qo`zg`aldi. Garri ayolning qo`l silkiyotganini, singlisi kulgi yig`i aralash poyezd tezlashmagunicha ketidan yugurganini ko`rdi. Keyin qizcha yiqilib tushdi, qo`l silkigancha qolib ketdi.
Burilishdan keyin kuzatuvchilar k`ozga ko`rinmay ketishdi. Deraza ortida uylar g`ira-shira ko`zga tashlanardi. Garrining yuragida shirin hayajon uyg`ondi. U qayerga ketayotganini bilmasdi, qayer bo`lsa ham orqada qoldirgan joyidan durust bo`ladi.
Kupe eshigi qiya ochilib ichkariga qizg`ish soch bola bosh suqdi.
− Bu yerda biror kishi bormi? − dedi u Garrining ro`parasidagi joyga ishora qilib, − Hamma joy band ekan.
Garri ha degandek bosh irg`igach bola o`tirdi. U Garriga bir qarab darrov xuddi qaramagandek deraza tomonga o`grildi. Uning burnida hali ham qora dog` bor edi.
− Hoy, Ron − egizaklar qaytib kelishgandi − qara, biz poyezd o`rtasiga boryapmiz. Li Jordan ulkan tarantula olib kelibdi
− Yaxshi − ming`illadi Ron
− Garri, − dedi boshqa biri − o`zimizni tanishtirdikmi? Fred va Jorj Uesliy. Bu esa ukamiz Ron. Keyinroq yana ko`risharmiz
− Ko`rishguncha − dedi Garri va Ron javoban. Kupe eshigi egizaklar ketidan siljib yopildi.
− Rostdanam Garri Pottermisan-a? − bu gap Ronning og`zidan beixtiyor chiqib ketdi.
Garri bosh irg`ib qo`ydi.
− Men bo`lsa Fred bilan Jorjning navbatdagi hazilimikan debman. Rostdanam… peshonangda…
U Garrining peshonasiga ishora qildi.
Garri chaqmoq chandig`ini ko`rsatish uchun sochini ko`tardi. Ron angrayib qoldi.
− Mana shu yerga O`zingiz bilasiz kim…
− Ha, − dedi Garri − lekin rosti buni eslolmayman
− Hech narsani-ya? − qiziqdi Ron
− Ko`z oldimda och yashil nur paydo bo`ladi xolos
− Qoyil! − dedi Ron. U Garriga bir nacha soniya tikilib qoldi. Birdaniga nima qilayotganini payqab yana derazaga qarab qoldi.
− Sen ham sehrgarlar oilasidanmisan? − Garri ham Ronga qiziqib qolgandi.
− Haligi… shunday, menimcha. Onamning ikkinchi jiyani xisobchi ekan, lekin u haqda sira gaplashmaymiz
− Allaqachon bir dunyo sehr-joduni o`rgangandirsan-a?
Uesliylar Diagon hiyobonida rangpar bola aytgan sehrgarlar oilasidan ekanligi aniq.
− Aytishlaricha, Mugllar bilan yashanmishsan. Qanaqa ular o`zi?
− Juda yomon… hammasi emas albatta. Mening xolam, pochcham, xolavachcham shunaqa edi. Meniyam uchta sehrgar akam bo`lsaydi.
− Beshta − dedi Ron. Negadir u juda g`amgin tortdi − Men oilada oltinchi bo`lib Hogvardsga boryapman. Nimaga intilish bordir deb o`ylarsan menda. Bill va Charli allaqachon ketishgan… Bill to`ng`ich o`g`il, Charli Kviddich jamoasi kapitani bo`lgan. Endi Persi sardor bo`ldi. Fred bilan Jorj ko`p ishkal chiqarishadi, lekin baxolari a`lo, hamma ularni quvnoq deb biladi. Hamma meni akalaridek bo`ladi deb o`ylaydi, agar uddalasam ham bu katta ish emas-da, chunki ular bularni birinchi bo`lib qilishgan. Beshta akang bo`lsa hech qachon yangi narsa tegmaydi. Robesim ham Billning eskisi, sehrli tayoqcha ham Charlidan qolgan, kalamush Persiniki
Shunday deya Ron jaketi ichidan uxlab qolgan, kulrang, semiz kalamushni chiqardi.
− Uning laqabi Skabbers, umuman foydasiz, zorg`a uyg`onadi. Persi sardor bo`lgani chun otam unga boyqush berdi, shundan keyin ortiqcha chiqim… Menga Skabbersni berib qo`yishdi.
Ronning qulog`i biroz qizardi. U ko`p gapirib yubordim deb o`yladi shekilli, tag`in derazaga qadaldi.
Boyqush sotib olishga qurbi yetmaslikning uyatli joyi yo`q deb o`yladi Garri o`zicha. Butun hayotining ohirgi bir oygacha umuman qo`liga pul ushlamagan, Ronga ham shunday dedi, o`zi ham Dudlining eski-tuskisini kiyib, hech bir tug`ilgan kunida tayinli sovg`a olmagan-ku. Bular Ronnng ko`nglini biroz ko`tardi.
− … Hagrid aytmaguncha, sehrgarligimdan, ota-onamning kimligidan, Voldemortdan umuman bexabar edim.
Ron yarq etib Garriga qaradi.
− Nima? − ajablandi Garri
− Sen o`zingiz bilasiz kimning ismini aytding! − ham hayratlanib ham ta`sirlanib gabirardi Ron − Men seni, hamma odamlarni…
− Uning ismini aytib o`zimni jasur ko`rsatmoqchimasman, aslo. − dedi Garri − Aytmasligim kerakligini hech qachon bimaganman-da. Nima demochiligimni tushundingmi? Ko`p narsa o`rganishim kerak hali …… Garov bog`laymizmi, − u ancha paydan beri qo`rqayotgan narsani ilk bor birovga aytayotgndi − garov bog`laymizmi, men sinfdagi eng qoloq talaba bo`laman.
− Hechamda! Mugl oiladan chiqqan ko`plab talabalar bor, ular juda tez o`rganib ketishadi.
Gapplashib ketisharkan poyezd ularni Londondan olib chiqardi. Endi ular qo`y-qo`zilar o`tlab yurgan dalalardan o`tishayotgandi. Biroz jimib qolishdi, dalalar-u, so`qmoqlarga ko`z qadashdi.
Soat o`n ikki yarimlarda yo`lakda kulgichli, quvnoqqina ayol:
− Aravachadan biror narsa istaysizmi, bolajonlar − deb o`tib qoldi.
Nonushta qilmagan Garri birdaniga oyioqqa turdi. Ron tag`in quloqlari qizarib, yo`lga sendvich olganini aytib ming`irladi. Garri yo`lakka chiqdi.
Dursleylar bilan yashaganda shirinlikka umuman puli bo`lmasdi, endi esa cho`ntagi to`la oltin-u kumushlar, quchog`iga siqqancha Mars Bars oladi hozir − lekin ayolda Mars Bars yo`q ekan. Unda Berti Botning mazali yong`oqlari, Drublisning eng zo`r saqichi, shokaladli qurbaqalar, qovoqchalar, pirojniylar, Lakrik sehrli tayoqchalar va yana Garri nomini ilgari umuman eshitmagan shirinliklar bor ekan. Hech narsani qoldirishni istamay, hammasidan oz-ozdan olib, ayolga o`n bir kumush sikl va besh bronza nut to`ladi.
Garri kupega qaytib hamma-hamma shirinliklarni bo`sh o`rindiqqa ag`dararkan Ron hayratdan angrayib qoldi.
− Ochmisan?
− Ha, o`lguday ochman − dedi Garri qovoqchani katta tishlarkan
Ron semiz o`ramni yechdi. Ichida to`rtta sendvich bor edi. Bittasini olarkan:
− Doim dudlangan go`shtni yomon korishimni unitadilar − dedi norozi ohangda.
− Mana bulardan ol, − dedi Garri qovoqchani uzatarkan − olsangchi…
− Senga dudlangan go`sht yoqmaydi-da, shunaqa quruqki! − dedi Ron − onamnimning vaqti kam − qo`shib qo`ydi u − beshtamizku.
− Qani, qovoqchadan ol − dedi Garri, u umrida biror narsa ulashmagan, balki ulashadigan odami bo`lmagan desak to`g`ri bo`lar. Ron bilan o`tirib shirinliklarini yeyish ajoyib kechinma edi (sendvichlar sedan ham chiqib ketdi)
− Bular nima? − dedi Garri Shokolad qurbaqalardan bir o`ram ushlab − Ular tirik emas-a? − uni hech narsa endi hayron qoldira olamasligini seza boshladi.
− Yo`q − dedi Ron − lekin kartasi qanaqaligini ko`rchi, menga Agrippa yetishmayapti
− Nima?
− Ha-ya, bilmaysan-ku, Shokolad Qurbaqalarning ichida kartalar bor, yig`ishga… mashhur jodugar-u sehrgarlarning suratlari deganday. Men besh yuztacha yiqqanman, lekin Agrippa va Ptolomey yetishmayapti-da.
Garri Shokoladli Qurbaqasini ochib kartani oldi. Unda bir kishi tasvirlangan. Yarim oy shaklidagi ko`zoynak taqqan, uzun, qirra burun, kumushrang soch-soqolli biro dam. Surat ostiga Albus Dambldor deb yozilgan.
− Albus Dambldor shu kishi ekan-da! − dedi Garri
− Dambldor haqida eshitmaganman dema, iltimos! Bitta Qurbaqa olsam maylimi? Agrippa topishim kerak… Rahmat.
Garri kartasini o`girib o`qidi:
Do'stlaringiz bilan baham: |