Farhod va Shirin” va “Layli va Majnun” dostonlari Reja

Navoiyning “Layli va Majnun” dostonida an’ana va o’ziga xoslik.
Majnun - birinchi navbatda inson. Insonning komillik-poklikka intilishida esa ishqi majoziy imtihon maydoni. Chunki ana shu maydonda inson ishq yo’lidagi dard, kuyish-yonishlar, jonni kuydiruvchi yuzlab sho’`la-yolqinlar ko’rasida toblanadi - har xil xiraliklardan poklanadi va poklikda shuhrat qozonadi ("poklikka mavsuf").
Ul o’tda chu ehtizoz topdi,
Andoqki kerak gudoz topdi.
Har g’ashlig’din erdi noqis
Bo’ldi bu gudoz bila xolis. (9-tom, 294)
Boshqacha aytganda, u "o’zligi" - surati majoziyligidan qutulib, ma`naviy - axloqiy poklik darajasiga, ya`ni komil inson darajasiga erishib, odamlarni maftun


Adabiyotlar:

1. Valixo‘jayev B. O‘zbek adabiyoti tarixi (O‘quv qo‘llanma). II qism. – Sam.: SamDU nashri, 2002.

2. Vohidov R., Eshonqulov H. O’zbek mumtoz adabiyoti tarixi. (O’quv qo’llanma) –T.: Yangi asr, 2006.
3. Valixo`jayev B. Mumtoz siymolar. -T.: A.Qodiriy, 2002.
4. Erkinov S. Navoiy «Farhod va Shirin»i va uning qiyosiy tahlili. - Toshkent: Fan, 1971.
5. Axmedov T. Alisher Navoiyning «Layli va Majnun» dostoni. - T.: Fan, 1970.
6. Komilov N. Tasavvuf yoki komil inson axloqi. – T.: Yozuvchi, 1996.
7. Alisher Navoiy. MAT. 20 tomlik. 8-tom. – T.: Fan, 1993.
8. Alisher Navoiy. MAT. 20 tomlik. 9-tom. – T.: Fan, 1993.