Harakatni tutib olish — bu ishning yagona uch o‘lchovli tasviriga ega bo‘lish uchun, tegishli vaqt mobaynida bir qancha asosiy nuqtalarni kuzatish orqali jonli harakat voqeliklarini yozib borish va ularni foydalaniladigan matematik ifodalarga o‘tkazish jarayoni hisoblanadi. Umuman olganda, bu texnologiya, hayotiy ishlarni raqamli bajarishlarga ko‘chirish jarayonini ta’minlaydi. Harakati tutib olingan predmetlar har qanday obyekt bo‘lishi mumkin, qaysiki, real olamda mavjud va harakatga ega bo‘lishi kerak. Sohalarning asosiy nuqtalari predmetning turli qo‘zg‘aluvchan qismlari harakatini juda yaxshi ifodalaydi. Ushbu nuqtalar tayanch nuqtalar yoki predmetning qattiq sohalari o‘rtasidagi bog‘lanish bo‘lishi kerak. Masalan, inson uchun, bo‘g‘imlarning ba’zi bir asosiy nuqtalari, tayanch nuqtalar va suyaklar uchun bog‘lanishlar sifatida ta’sir ko‘rsatadi. Obyektda joylashgan ushbu nuqtalarning har birining joyi bir yoki bir necha datchiklar, markerlar yoki potensiometrlar (2 nuqta orasidagi potensial farqni o‘lchash asbobi) bilan identifikatsiyalanadi va asosiy to‘plovchi qurilmaga axborotlar kanallari sifatida xizmat qiladi.
Animatsiyani amalga oshirish harakatni tutib olishning aynan o‘zginasi emas, garchi ko‘pchilik ushbu ikkita o‘zaro aloqador tushunchalarni ishlatishsada, harakatni tutib olish harakatlarni to‘plashda ishlatiladigan texnologiyaga tegishli, animatsiyani amalga oshirish foydalaniladigan texnologiyaga bog‘liq bo‘lmagan ravishda, hayotga tavsif berish uchun ishlatiladigan aniq ishlarga tegishli. Bunga erishish uchun, harakatni tutib olishning barcha jarayonlari orqali o‘tish va olingan ma’lumotlarni 3D xarakterda aks ettirish kerak. Qisqacha aytganda, harakatni tutib olish harakatlarni ifodalovchi ma’lumotlar to‘plami, ayni vaqtda, animatsiyalarni amalga oshirish bajaruvchi tomonidan boshqaruv xarakteridagi yakuniy mahsulot hisoblanadi.
Harakatlarni tutib olishning turli usullari mavjud. Ba’zi bir tizimlar ishni turlicha ko‘rinishlardan raqamli ko‘rinishga o‘tkazish uchun kameralardan foydalanadi, keyinchalik bir yoki bir nechta markerlarni aks ettiruvchilar tomonidan ifodalangan har bir asosiy nuqtalar holatini birgalikda joylashtirish uchun ishlatiladi. Boshqalari esa datchiklar guruhini kuzatish uchun elektromagnit maydonlar yoki ultratovushlarni ishlatadi. Qurilish va armaturalarga asoslangan mexanik tizimlar har bir bo‘g‘inning burilishini aniqlovchi potensiometrlardan foydalanadi. Ushbu texnologiyalarning ikki yoki undan ortiq kombinatsiyalari mavjud va nisbatan yangi texnologiyalar ham tekshiruvdan o‘tkaziladi. Barcha maqsadlar bitta natijaga, ya’ni real vaqtda kam sonli xatolik bilan mumkin bo‘lgan eng yuqori chastotada fazoviy cheklanishlarsiz behisob asosiy nuqtalarni kuzatib borishga qaratiladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |