Фалсафий антропология -инсон ҳакидаги таълимот

яъни инсон жамулжам ҳолда

аниқ билим предмети бўла

олмаслиги аниқ-равшан бўлиб

қолди. Шунингдек, айрим табиий

фанлар, ҳар бири ўз соҳасида,

вақт ўтиши билан умумийроқ

хулосаларга келишни талаб

этувчи салмоқлиматериал тўплади.

• Бундай умумлаштиришга
• эҳтиёж
• Дарвиннинг эволюцион
• назарияси
• пайдо бўлиши билан айниқса
• бўртиб кўрина бошлади.
• Бу назария инсонга оид
• табиий-илмий тадқиқотларга
• кучли туртки берди,
• шунингдек
• материалистик фалсафий
• концепциялар
• ривожланиши учун қўшимча
• асос бўлиб
• хизмат қилди.

• Инсонннинг биоижтимоий моҳияти.

• Фалсафий антропология ечадиган
• муҳим муаммолар орасида инсон
• биологик ва ижтимоий моҳиятининг
• ўзаро нисбати тўғрисидаги масала
• алоҳида ўрин эгаллайди. Инсон
• жонли табиатнинг бир қисми, шу-
• нингдек биологик эволюция маҳсули
• эканлиги ҳозирги замон табиатшу-
• нослиги фанида нафақат олимлар
• ва мутахассислар, балки маърифат-
• ли одамларнинг кенг доираси учун
• ҳам аниқ-равшан ва деярли шак-
• шубҳасиз далилга айланди. Ҳар
• бир инсон ўз биологик хусусиятлари:
• генетик коди, вазни, бўйи, мижози,
• териси ва сочининг ранги, яшаш
• муддати ва шу кабиларга кўра
• бетакрордир.

• Бироқ айни вақтда инсон ижтимоий
• мавжудот эканлиги, унинг ўзига хос-
• лиги ва бетакрорлиги одамзотнинг
• ижтимоий табиати, у камол топган,
• таълим-тарбия олган, маданий ва
• ахлоқий қадриятлар ва мўлжаллар-
• ни ўзлаштирган ижтимоий муҳит би-
• лан белгиланиши ҳам шак-шубҳа-
• сиздир.
• Айни шу сабабли инсон индивиди
• нафақат биологик, балки ижтимоий
• мавжудот сифатида ҳам ўзига хос
• хусусият касб этади. Бошқача айт-
• ганда, инсоннинг камол топиши жа-
• миятда ва фақат жамиятда
• юз беради.

•