“falsafa” fanidan

ERKINLIK VA ZARURIYAT ham falsafiy kategoriyalar bo‘lib, ular inson faoliyati bilan tabiat va jamiyat taraqqiyoti qonunlari o‘rtasidagi o‘zaro munosabatni belgilaydi. Dialektikaga ko‘ra, erkinlik zaruriyatdan mustaqil emas, balki undan kelib chiqadi, erkinlik tabiat qonunlarini bilishdan shunga asoslangan imkoniyat doirasida tabiat qonunlarini muayyan maqsad, ehtiyoj manfaatni ko‘zlab amal qilishdan iborat. Erkinlik zaruriyatni istisno etmaydi, balki ob’ektiv zaruriyat talablarni ongli ravishda hisobga olish insonga erkin tarzda ishning ko‘zini bilgan holda harakat qilishi imkonini beradi.Erkinlik insoniyatda birdaniga shakllanmagan. U tarixiy jarayonni boshdan kechirgan.
Struktura esa, narsa hodisalar bog‘lanishi, aloqadorligi va munosabatlari tizimining makon va zamondagi birligini ta’minlaydigan sistemaning mavjudlik holatidir. Umuman, struktura (lotin tilida tuzilish, tartib degan ma’noni anglatib), sistemani tashkil qilgan elementlarning nisbatan turg‘un bog‘lanish, aloqadorligi va munosabatidir. Hozirgi mavjud falsafiy qarashlarda strukturani sistemaning aspekti sifatida qarash ustuvordir.
Element sistemani tashkil qilgan strukturaning o‘zaro bog‘lanish, aloqadorlik, munosabat jihatlarini ta’minlaydigan nisbatan mustaqil tarkibiy qismidir. Jamiyatda element ijtimoiy munosabatlarning konkret ko‘rinishlari tarzida namoyon bo‘ladi. Masalan, jamiyatni yaxlit sistema deb oladigan bo‘lsak, undagi element alohida individlar, ijtimoiy qatlamlar, tabaqalarning ongli munosabatlari tarzida ko‘zga tashlanadi. Ya’ni, jamiyatning axloqiy, huquqiy, siyosiy, iqtisodiy va boshqa munosabatlari strukturaviy tuzilishni tashkil qilgan. O‘z navbatida, sistemani to‘laligicha bilish, uning stukturaviy tuzilishidagi har bir elementning funksional faoliyatini alohida tahlil qilishni taqozo etadi.
«MOHIYAT VA HODISA» kategoriyasini olib ko‘raylik. Mohiyat-o‘zida alohidalik, maxsuslik, umumiylikning mazmunini, sababini, zaruriyatini, imkoniyatini, butun, qism, sistema, struktura, element tarzida namoyon qiladi. Hodisa esa, ularning bog‘lanishi, aloqadorlik va munosabatlarining namoyon bo‘lishidir. Mohiyatni alohidalik, maxsuslik, umumiylik, butun, qismga mos kelishiga qarab, turkumlashtirib o‘rganish maqsadga muvofiq. Bundan tashqari, sub’ekt nazarida ahamiyatiga va funksiyasiga ko‘ra, asosiy va asosiy bo‘lmagan, nisbatan barqaror yoki o‘zgaruvchan mohiyatlarga ajratib, ularning rivojlanishi jarayonida o‘rnini almashtirib turishlarini e’tiborga olish zarur.