Ғалла уюмини муҳрлаш тўғрисида ҳам ҳужжатлар мав­ жуд. Жумладан, 20-ҳужжатда Убайдуллохоннинг 1702

Д ониш эса, уни халифа Умар билан бир каторга куйиб.
“амирлик гиламнни камбагаллик кийими билан безади,
жаҳон боғидан душманлик ва ёмонлик томири билан
сугуриб ташлади ва адолат ниҳолларини ўтказди”, деб
юксак баҳолайди.1
Мангитлар сулоласининг амирлари изчил туриб, мам­
лакатни бирлаштириш, давлат ҳокимиятини марказлаш-
тириш сиёсатини олиб борган булсалар-да, узбек қабила
ва уруғ бошликушрининг кучайишлари ва мустақилликка
интилишлари сиёсий тарқокушкни тобора чуқурлаштир-
ди. Хонликларниш бир-бирларининг ерларига тез-тез
бостириб кмрншлпри, шаҳар ва қишлок^арни эгаллаб
олишлари улар ўртасидаги ўзаро душманликни авж олди-
риб, бутун Узбекистон доирасида биринчилик учун ку-
рашни \ам кучайтириб юборди. Аввал кўчманчи ёки
ярим кўчманчи бўлган 92 узбек уруғи воҳалардаги туркий
халкутарга қўшилиб ўтрок,лашиб, деҳқончилик, чорвачи-
лик ҳамда ҳунармандчилик блан шугуллана бошладилар.
Ана шу даврларда узбек хонликларида ер эгалигининг
шакллари турлича бўлиб, деярли XVI асрдан XIX аергача
шундай сақланиб қолган. Жумладан, Бухор амирлигида
турли ер эгалиги: давлатга қарашли ерлар, танҳо ерлари,
улуфа маважжиб, робита ерлари ва тархонлик (ер соли-
ғидан озод қилинган) ерлари мавжуд бўлган2.
Мансаблар тизими борасида шуни айтиш мумкинки,
уларнинг юқорида айтиб ўтилган бугинлари, умуман, ўз-
гаришеиз сакланиб келган булса-да, баъзилари уз умрини
тугатди ски ўрнини бошқа мансабларга бўшатиб берди
(масалан, араблар ишлари девони, чиғатой беги ва бош ­
калар). Илгари муайян мансабдаги шахс айнан шунга
мос вазифани бажариши лозим бўлса, энди унвонлар
мансабсиз, яъни фахрий бўла бошлади. Давлат мансаблари