Evolyusion jarayonning o’rganish metodlari. T. I.: «uch parallel uslubi», morfologik, embriologik va paleontologik usullar, biogeografik va sistematik usul, genetik, molekulyar biologik va immunologik usullar

2 Ж бор
3 Ж PZR-amplifikasiyasi metodining asosiy tushunchalari.
Polimeraza zanjir reaksiyasi (PZR) - in vitro amplifikasiya metodi bo’lib, uning yordamida qisqa vaqt mobaynida muayyan sondagi DNK ketma-ketligini odatdagidan 1000 marotaba ko’proq tanlash yoki ko’paytirish mumkin
Metod mohiyati – probirkada muayyan DNK qismlarini qaytalanuvchi temperatura sikllarida ko’p marotabali ko’chirish (amplifikasiya). Amplifikasiyaning har bir siklida yuqorida sintezlangan fragmentlar yana DNK-polimeraza fermenti yordamida ko’chiriladi va DNK fragmentlari o’ziga xos ko’p marotaba kattalashadi.
PZR (PSR) tarixi. 1983 yil- Amerikaning «Gettus» firmasi xodimi Keri Myullis kaytalanuvchi xarorat sikllari yordamida probirkada DKN uchustkasining amplifikasiya kilish metodini yaratdi. 1985 yil-Betta-gemoglobin uchustkasi amplifikasiya kilindi (metodning dastlabki amaliyotda kullanilishi). 1989 yil «Science» jurnali polimeraza fermentini «yil molekulasi deb ta’rifladi. 1993 yil- Keri Myullis Nobel mukofoti bilan takdirlandi.
PZR qo’llanalish sohasi:
1. genom ketma-ketligini yuqori darajali klonlash
2. mitoxondriya va genom DNK larini to’g’ri sekvenerlash
3. nukleotid ketma-ketligi o’zgaruvchanligini tahlil qilish
4. kasallik qo’zg’atuvchilarni aniqlash
PSR bosqichlari:
1. DNK saklovchi namuna denaturasiyaga uchratiladi
2. DNK bir zanjiriga praymerlar «yopishtiriladi» (bu vaktda xarorat pasaytiriladi)
3. DNK-polimeraza ishtirokida elongasiya sodir buladi.
4. DNK yana denaturasiyaga uchratiladi.
5. Yangi praymerlar «yopishtiriladi»
6. Polimeraza paraymerlarni kurib tugatadi.
4-Ж бор
5-Ж бор
Variant 14

1. 
   DNKni Sekvenirlash. T.I.: Sekvinirlash mohiyati, usullari, «Plyus-minus» metodi, Sengerning didezoksi-metodi, Maksam-Gilbert metodi, DNK ni avtomatik sekvenirlash.
   
2. 
   Bo’g’imoyoqlilarning sistematikasi. T.I.: Bo’g’imoyoqlilarning asosiy taksonlari: kenja tip, sinf va kenja sinflar..
   
3. 
   Linney va Kyuve sistemalari. T.I.: Sun’iy sistema, sistematik kategoriyalar, Linney sistemasi, Kyuve sistemasi.
   
4. 
   Xordalilar tipining sistematikasi va filogenetik aloqalari. T.I.: Kenja tiplari, filogenetik daraxti.
   
5. 
   Turosti taksonomik kategoriyalar. T.I.: kenja tur, tur xili, varietet, forma
   

1.