|
Tadqiqqotning ilmiy – nazariy va amaliy ahamiyati
Mazkur tadqiqot
tarjimashunoslikda kam o`rganilgan soha tarjimada metonimiyani saqlanishiga
bog`lik masalalarga bag`ishlanganligi, bundan keyin yaratiladigan tadqiqotlar
uchun nazariy manba bo’lib xizmat qilishi mumkin.
Tadqiqotning metodologik asosi va metodlari
N. Vladimirova, G`
Salomov, R.Fayzullayeva, Q.Musayevlarning ilmiy fikrlari, nazariy qarashlari
tadqiqotga metdologik asos bo`lib xizmat etdi.
Mavzuning maqsad vazifalaridan kelib chiqqan holda qiyosiy – tipologik,
uslubiy (stilistik), tekstologik, semantik, va statistik tahlil qilish metodlariga
tayanildi.
Tadqiqotning tuzilishi
Tadqiqot kirish, asosiy ikki bob, xulosa, adabiyotlar
ro’yxatida iborat bo’lib 44 saxifani tashkil qiladi.
- 7 -
7
I. METONIMIYANING NAZARIY ASOSLARI
1.1. Metonimiya haqida umumiy tushuncha
Metonimiya tarjimasi doimiy ravishda tadqiq qilishni talab qiluvchi
tajimashunoslikda muhim bo‘lgan masalalardan biri hisoblanadi. Metonimiyada
ikki predmet tashqi ko’rinish yoki ichki xususiyatlari bilan bir-biriga qandaydir
aloqasi bo’lsa ham, umuman bir-biridan farq qiluvchi predmetlar belgilari
chog’ishtiriladi. Metonimiya ancha murakkab ma’no ko‘chish hodisasi hisoblanib,
ayni zamonda ham tilshunoslar, ham adabiyotshunoslar diqqatini o‘ziga jalb etib
keladi. Bu ma’no ko‘chishga tilshunoslar ko‘p ma’noli so‘zlardagi semema va
semalarning xarakterli xususiyatlarini ochish, ko‘chma ma’no hosil qiluvchi
hodisalar tahlili nuqtai nazaridan yondoshsalar, adabiyotshunoslar esa polisemantik
so‘zlardagi tasvirning turli vositalar (o‘xshatish, sifatlash, majoz istoriya)ni yuzaga
keltiruvchi omillar deb biladilar. Har ikkala yo‘nalishda ham maqsad bitta, u ham
bo‘lsa, so‘zning ko‘p ma’noligi va undagi uslubiy imkoniyatlarni o‘rganishdir.
So‘zning ko‘p ma’noliligini o‘rganish, avvalo, leksik uslubiyat uchun
muhim rol o‘ynaydi. Chunki, bir so‘zning o‘zida turli xil ma’noning bo‘lishi uchun
og‘zaki va yozma nutqda qo‘llashda uslubiy bo‘yog‘iga, ma’nosiga e’tibor berishni
talab qiladi. Shu boisdan ma’no ko‘chish ham sinonimiya, omonimiya va boshqa
leksik vositalar singari hazil, mutoyiba, kulgi va turli so‘z o‘yinlarini yuzaga
keltiradi. Bunday paytlarda so‘zning to‘g‘ri va ko‘chma ma’nosi to‘qnashtiriladi,
natijada kutilmagan yangi ma’no hosil bo‘ladi. So‘zlarning ana shu nozik ma’no
ottenkalari badiiy adabiyotda muhim tasviriy vosita sifatida keng qo‘llanadi.
Uslubiyat – nutqning eng yaqin va muvofiq vositasini tavsiya etadi, me’yor
qilib belgilaydi. Nutqning turli uslubiy qatlamlarida qo’llanmalardan vositalarini
belgilab beradi. Shunga ko’ra uslubiyat so’z san’ati ifoda vositalari haqidagi
alohida bir fandir. Hozirgi kunda uslubiyat sohasida tadqiq etilgan tadqiqotlar
bizning e’tiborimizni tortdi. Ayniqsa, metafora, metonimiya va sinekdoxa kabi
tasviriy vositalar va o’xshatishlar ham ijodkor asari tilidagi o’ziga xos
xususiyatlarini ochib berish ham mas’uliyatli va ham qiziqarlidir. Ana shu fan
haqidagi tushunchalarimizning boyib borishida tilshunos olimlarimiz va
- 8 -
8
yozuvchilarimizning xizmati benihoyatdir. Ularning katta mehnati tufayli o’zbek
tilining ko’pgina sohalarida qat’iy me’yorlar belgilaydi, til birikmalarining aloqa
jarayonidagi lisoniy namunalari tavsiya etiladi.
Til taraqqiyotidagi ko’pgina masalalar ilmiy nazariy asosda qo’yildi.
Masalan: dastlab o’zbek tilida tasviriy vositalar, ko’chimlar bo’yicha hal
qilinadigan masalalariga kam e’tibor berilar edi. Keyinchalik bu sohalarda
so’zlarning biriga ko’chirish yoki so’zlarni shu maqsadda, umuman ko’chma
ma’noda (asossiz ma’noga emas), ishlatilishiga troplar (ko’chimlar) deyiladi.
Ko’chimlar ko’proq og’zaki nutq uchun xarakterli hodisadir. Ulardan
zo’rma-zo’raki foydalanib bo’lmaydi, nutqni buzishi mumkin. Ularga yozuvchi
yoki notiq zarurat tug’ilgandagina murojaat qilishi lozim. Aks holda ular badiiy
asar qimmatni oshirish o’rniga salbiy ta’sir ko’rsatishi mumkin. Ko’chim (trop)lar
quydagi asosiy turlarga bo’linadi: Metonimiya, metafora, sinekdoxa, epitet
(sifatlash), o’xshatish, jonlantirish, simvol, allegoriya, giperbola, litota, perifraza,
antifraza, ironiyalaridir. (17;13)
Badiiy tasvir vositalaridan biz kuzatishlarimizni metonimiyaga qaratdik.
Metonimiya – grekcha metonumiya so’zidan olingan bo’lib boshqacha nom
berish degan ma’noni bildiradi. Metaforaga o’xshash tropning asosiy turlaridan biri
bo’lgan metonimiya ham so’zlarning, ko’chma ma’nosiga asoslanadi.
Metofarada bir-birlariga o’xshash predmet va ularning belgilari ko’chirilsa,
metonimiyada bu ikki predmet tashqi ko’rinish yoki ichki xususiyatlari bilan bir-
biriga qandaydir aloqasi bo’lsa ham ammo, umuman bir-biridan farq qiluvchi
predmetlar belgilari chog’ishtiriladi. Masalan: Ra’no Anvarga xat yozib yuboradi
va gapning qolganini Fuzuliydan o’qirsiz, deydi (A.Qodiriy “Mehrobdan chayon”).
Bunda muallifning nomi uning asari o’rniga ko’chgan uni nomi bilan qo’llanadi.
(17;19)
Yoki darsdan so’ng A.Qodiriyni olish uchun do’stimni uyiga bordim gapida
ham asar avtor nomi bilan qo’llanilgan.
Umuman metonimiyada biror narsa ichidagi predmetni ma’nosi, o’sha
narsaga o’tkaziladi. Masalan: Bir piyola ichdim. Bir tovoq tushurdim, “piyola”,
- 9 -
9
“choy” ma’nosida tovoq esa “osh” ma’nosida keltirilgan. Yoki muallif nomi asar
o’rnida qo’llanilishi mumkin: Navoiyni o’qidim, Oybekni o’qidim: yana harakat
natijasi shu harakatni bajaruvchi qurol nomi bilan almashtiriladi. Masalan: mazkur
gaplarning hammasi ustoz S.Ayniy qalamiga tegishli. Yoki yana:
Do'stlaringiz bilan baham: |
