(G az.)
85-
topshiriq. Biror qo‘shma korxona yoki mashhur kishi-
lardan intervyu oling.
REPORTAJ
Bilib oling. R eportaj — m u h im va qiziqarli v o q e a ,
•
h o d isa la r ro ‘y b eray otg an jo y d a n m atb u o t, ra d io
yoki te le k o krsatuv o rq ali b e rilad ig a n xabar. B u n -
d a y x a b a r q isq a , lo ‘n d a, v o q e a n in g asosiy m o h iy a tin i
ifodalaydi.
R ep o rtaj o d a td a radio va te le k o 'rs a tu v e sh ittirish la rid a
beriladi.
M u x b i r : M ana biz Qam chiq devoni qurilisbidam iz.
Bepoyon, tekis yo‘l, atrofda lolalar ochilib turgan osmono‘par
toglar... Qurilish boshIig‘ini gapga solamiz.
M u x b i r : Y o‘I qurilishi qayerdan boshlanib, qayerda
tugaydi?
Q u r i l i s h b o s h l i g ‘ i; Yo‘l Angren shafaridan boshla
nib, Qo'qongacha davom etadi. Zamonaviy tfllablarga javob
beradigan bu yoMlardan ikki qator transport bemalol yurish
imkoniyatiga ega. Bir qancha joylarda haydovehilar uchun dam
olish va ovqatlanish binolarini ham qurish rejalashtirilgan.
M u x b i r : H aqiqatdan ham endi qurila boshlagan meh-
monxona va oshxonalarni kolrib ko'zingiz quvonadi. Turli xil
yengil va yuk mashinalari tuma qator bo'lib o‘tib turibdi...
MAQOLA
Bilib oling. M a q o la — adabiy yoki ilmiy m azm unda
•
b o ‘lib, h a jm jih a td a n a n c h a k atta boMadi. M aqola
h ay o tn in g m u h im v a dolzarb m asalasiga b a g ls h la n is h i
yoki ilm -fa n n in g b ir o r sohasini yoritishi m u m k in .
N a m u n a :
FOSH ETUVCHI SAVOL
M umtoz shoirimiz Bobur bir she’rida „Bori elg‘a yaxshilig*
qilglilki, m undan yaxshi yo‘q, kim degaylar dahr aro qoldi
falondin yaxshilig“ 1 deb yozadi. Darhaqiqat shunday. Ammo
yaqinda, aniqrogli, noyabr oyining yigirmanchi kuni yuz ber
gan hodisa menga qattiq ta’sir qildi.
O'sha kuni vaqt ancha kech bolib qolgan edi. Sigaretim tugab
qolgani uchun mashinaga o ‘tirib, shaharga y o l oldim. Qarasam
yo‘1 chetida ikki kishi o'tgan-ketgan mashinaga beto‘xtov, besa-
ranjom qo‘l ko'taryapti. Biron gap bolganligini koknglim sezib,
mashinani to'xtatdim . O'zlarini tanishtirishdi. Toshkent kino-
texnikumida o'qishar ekan.
—
Bir kursdosh qizimizning mazasi boMmay, hushidan ketib
yotibdi. Taksi to'xtam ayapti, to‘xtagani ham kasalxonaga olib
borishga rozi bo'lishm ayapti. Iltimos, aka, yordam bering,—
deyishdi.
Zilolani o ‘ziga keltirib, ikki o ‘rtog‘i bilan kasalxonaga olib
ketdik.
Dunyoda qancha odam bo‘lsa, shuncha fe’l-atvordagi kishi bor
deganlari rost ekan. Fe’l-atvor o ‘z yo‘liga, kishi a w a lo o ‘z
burchini bajarishi kerak. Biroq shifokorlar bemorga yordam
k o ‘rsatishga shoshilishm asdi. B ir-ikki iltim osim izga x o ‘p
deyishdi-yu, o ‘zgarish bo ‘lm adi. O vozim ni biroz k o ‘ta rib
gapirishim ga to ‘g lri keldi. Shunda shifokorlardan b irin in g
javobidan uchalamiz ham dong qotdik, u ikki talabadan ham
ko‘ra ko‘proq menga tekkizib dedi:
—
Bemor hech kimingiz bolm asa, buncha jon kuydirasiz?
Yo o ‘rtada biror gap bormi?..
Men ne deyman-u, qo‘bizim ne deydi, deb shunga aytsalar
kerak. Bu shunchaki savol emas, o ‘z egasining m a’naviyatini,
dunyoqarashini fosh etuvchi savol edi.
Bilishimcha, o‘sha shifokor Boburning yuqoridagi m isra-
larini o ‘qimagan, mabodo o ‘qigan bo‘lsa ham, uqmaganligi aniq.
Do'stlaringiz bilan baham: |