Dinamik tiplashtirilgan

print(“satr”*n).
Bu yerda n – “satr” ni necha marta chiqarish kerakligini koʻrsatuvchi son. Masalan,
print(”Salom “*3)
buyrugʻi bajarilganda ekranda quyidagi matn paydo boʻladi:
Salom Salom Salom
Odatda print() buyrugʻi talab qilingan ma’lumotlarni ekranga chiqarganidan keyin yangi satrga oʻtadi. SHunga koʻra navbatdagi print() da kursatilgan ma’lumotlar yangi satrga chiqariladi. Bu holat xar doim ham bizni qanoatlantirmasligi mumkin. Sodda qilib aytganda bir nechta print() da koʻrsatilgan ma’lumotlarni bitta satrga uzatishga toʻgʻri kelishi mumkin. Buning uchun print() argumentlari roʻyhatini end=’ ‘ bilan tugatish zarur. Aprostroflar oʻrtasida esa ajratuvchi belgi (odatda boʻsh joy belgisi) koʻrsatiladi. Bu holda avval talab qilingan ma’lumot, soʻngra ajratuvchi belgi chiqariladi va kursor satrning navbatdagi pozitsiyasiga oʻtadi. Masalan,
a=’Salom’
b=’bu’
c=’men’
print(a,end=’, ‘)
print(b, end=’ ‘)
print(c)
dasturi ekranga quyidagi ma’lumotlarni chiqaradi:

1.6. Ma’lumotlarni kiritish

Odatda dasturlar qoʻyilgan masalada koʻrsatilgan parametrlarning turli qiymatlari uchun ishlab chiqiladi. Bunday dasturlarni ularning matniga oʻzgartirish kiritmagan holda parametrlarning turli qiymatlari uchun bajarishni tashkil qilish talab qilinadi. Bu holda ma’lumotlarni parametrlarga dialog shaklida oʻzlashtirish mumkin.

Python tilida input() hamda raw_input() funktsiyalari dialogli dasturlarni ishlab chiqish uchun xizmat qiladi. Bu funktsiyalarning argumentlari sifatida qisqa eslatma-matnlardan foydalanish tavsiya qilinadi. Bu eslatmalar dialogda ishtirok etuvchi parametrlarning qanday shakl, ketma-ketlik va mazmunda boʻlishini anglatadi. Ularni qoʻshtirnoq yoki apostroflar orasida koʻrsatish mumkin. Funktsiyalarni umumiy koʻrinishda quyidagicha yozish mumkin: