D. O‘rinbayeva m. Rahimova

 
DONO QIZ 
Bahrom  o‘zining  go‘zal  kanizagi  Fitna  bilan  kiyik  oviga  chiqdi.  Ov 
vaqtida Bahrom bir kiyikni shunday ustalik bilan otadiki, bundan o‘zi ham 
bag‘oyat hayratga tushadi. Bahrom kanizagiga ko‘z tashlaydi, ammo uning 
hayratlanmaganligi  Bahromni  darg‘azab  etadi.  U  o‘z  sarkardasiga 
kanizakni o‘ldirishni topshiradi. Qiz sarkardaga ko‘p yolvorib iltijo qiladi, 
shuning  uchun  u  Fitnani  shahardan  tashqaridagi  hovlisiga  eltib  qo‘yadi. 
Fitna  har  kuni  u  yerda  bir  buzoqchani  zinadan  ko‘tarib  boloxonaga 
boqqani  olib  chiqadi.  Oradan  ma’lum  vaqt  o‘tadi  va  haligi  kichik 
buzoqcha  bahaybat  navvosga  aylanadi,  lekin  Fitna  odatdagidek  uni  hech 
qiyinchiliksiz zinalardan ko‘tarib chiqishda davom etaveradi. 
Bir  kuni  sarkarda  ovdan  qaytayotib  Bahromni  o‘z  oromgohiga  taklif 
qiladi.  Yuqorida  aytilgan  voqeani  o‘z  ko‘zi  bilan  ko‘rgan  shoh  hayratga 
keladi va Fitnani topib uzr so‘raydi hamda unga uylanadi (
120 ta so‘z
).