Д ей л карнеги сабот ортидаги манзил Сиз излагай китоб

ги, америкалик эканлигини, отаси эса д е П ау универси­
тетининг илк битирувчиларидан бири эканлигини айт- 
ганда аудитория гулдурос қарсаклардан янграб кетган- 
ди. «Сизларни мен оилам изнинг муқаддас анъаналари- 
ни сақлаган ва давом эттирган ҳолда иш онтириб айт- 
моқчиманки, д е П ау университети мен учун ж уда кадр- 
д о н маскан», дея учраш увга жўш қин тус берганди.
Ҳам мани ўзи га қаратувчи яна бир усл у б бор. Залда 
иштирок этаётган маш ҳур ва ҳурматли кишилар номла- 
рини тилга олиб ўтиш ҳам зўр натижа бериш ини бир 
катта зиёф атда англадим. Кечани бошқарувчи турли бур- 
чакларда меҳмондорчиликда иштирок этаётган ҳоким ва 
жаноблар номларини ёрдамчилари воситасида аниқлаб
55

---

олар, уларга мурожаат қилар, ҳаммага таниш тириб, сўзга 
чиқишга таклиф этарди.
«Д ж ен ер ал да й н ем и к с» корпорацияси п р ези ден ти 
Френк П ейс ҳам ш у тариқа Нью-Иоркдаги диний жами- 
ят ҳартиясида ш ундай деган экан: «Б у оқшом мен учун 
ҳар томонлама фахрлансам арзийдиган кундир. Сабаби 
сафимизда муҳтарам Роберт Эпльярд иштирок этмоқда- 
лар. У кишининг йиғилишдаги ҳар бир сўзи, раҳбарлар- 
га хос синчков ва м еҳрибонлиги ҳаммани илҳомлантира- 
ди, қувонч бахш этади. Иккинчидан, жамиятимиз, эъти- 
-қодимиз йўлида жонкуярлик қилиб келаётган фахрли ин- 
сонлар Леви Страус ва Боб Стивенс билан ёнма-ён утир- 
ганим мен учун катта хурсандчилик бахш этаётир...»
Бизнинг б у ерда кичик, айни вақтда масъулиятли эс- 
латмамиз бор. Сиз давраларда, йиғилиш да ўзгалар но- 
мини тилга олиш да жудаям эҳти ёт бўлиш ингиз лозим. 
И см-фамилия ва вазифасини, унвонини тасодиф ан эш и-