Buyrak kasalliklari, alomatlari, turlari, tashxislash va davolash usullari

GLOMERULONEFRIT SABABLARI

Glomerulonefrit rivojlanishining sababi odatda o’tkir yoki surunkali streptokokk infektsiyasi (angina, pnevmoniya, tonzillit, skarlatina, streptodermiya) hisoblanadi. Kasallik qizamiq, suvchechak yoki O’RVI asorati sifatida rivojlanishi mumkin. Uzoq vaqt davomida namlik yuqori bo’lgan sovuqda qolib ketishda glomerulonefrit boshlanishi ehtimolligi ortadi, chunki bu tashqi omillarning kombinatsiyasi immunologik reaktsiyalar kechishini o’zgartiradi va buyraklar qon ta’minotini buzadi.

Glomerulonefrit va ayrim viruslar, Toxoplasma gondii, Neisseria meningitidis, Streptococcus pneumoniae va Staphylococcus aureus tomonidan chaqiriladigan kasalliklar bilan bog’liqligiga ishora qiladigan ma’lumotlar mavjud. Juda ko’p hollarda glomerulonefrit streptokokli infektsiyadan 1-3 hafta o’tib rivojlanadi, tadqiqotlar natijasi glomerulonefrit A guruh b-gemolitik streptokokklarning «nefritogen» shtammlari bilan chaqirilganligini tasdiqlaydi.

Bolalar guruhida streptokokkning nefritogen shtammlari tomonidan chaqirilgan infektsiya sodir bo’lganda, o’tkir glomerulonefrit belgilari infektsiyalangan bolalarning 3-15 foizida qayd qilinadi. Laboratoriya tadqiqotlari o’tkazilganda, siydikdagi o’zgarishlar bemor atrofidagi 50% bolalar va kattalarda aniqlanadi, bu esa glomerulonefritning torpid (alomatlarsiz yoki zaif ifodalangan alomatlar bilan) kechishidan dalolat beradi.

Skarlatinadan so’ng, uy sharoitida davolangan bolalarning 3-5 foizida va shifoxonada davolangan bemorlarning 1 foizida o’tkir glomerulonefrit rivojlanadi. Surunkali tonzillit bilan og’rigan yoki teri nefritogen streptokok tashuvchisi bo’lgan bolalarda O’RVI ham glomerulonefritning rivojlanishiga olib kelishi mumkin.