|
tirik mehnat xarajati me`yorlari (mahsulot biriligiga sarflanuvchi ish vaqti me`yori, vaqt
biriligida ishlab chiqarish me`yori, xizmat ko`rsatish me`yori, miqdor me`yoriyi);
*
moddiy xarajat me`yorlari (xomashyo, material, yoqilg’i, energiya, butlovchi qismlar);
*
ishlab chiqarish jarayonini tashkil etish me`yoriylari (ishlab chiqarish siklining
davomiyligi, tugallanmagan ishlab chiqarish hajmi, ishlab chiqarish zaxiralari va hokazo);
*
mehnat
vositalaridan
foydalanish
me`yorlari
(mashinalar,
asbob-uskunalar,
mexanizmlar, qurilmalar);
*
korxona, sex, asbob-uskunalarning loyiha quvvatiga chiqish vaqti me`yorlari.
Ko`rinib turibdiki, rejalashtirish juda murakkab va mehnat talab qiluvchi jarayon bo`lib,
korxona faoliyatining resurslar xarajatini me`yorlashtirishdan to mahsulot ishlab chiqarish va
realizatsiya qilishgacha barcha ko`rsatkichlarini inobatga oladi. Rejalashtirishning asosiy
vazifalari quyidagilar:
*
maqsadni belgilash;
*
korxona faoliyatining turli xil yo`nalishlari, ayniqsa, xalq xo`jaligi va aholi uchun zarur
bo`lgan mahsulot ishlab chiqarishning iqtisodiy jihatdan maqsadga muvofiqligini asoslab berish;
*
zaruriy moddiy-texnika asosini shakllantirish;
*
moliyalashtirish manbalarini aniqlash;
*
yakuniy natijalarning ijobiy bo`lishiga erishish.
Amaliyotda bu vazifalarni korxona direktori yoki iqtisodiy-rejalash xizmatining o`zi
bajarmaydi yoki bajarishi lozim emas. Bunda butun jamoa, ayniqsa, agar bu korxona
aksiyadorlik jamiyati shaklida faoliyat ko`rsatayotgan bo`lsa, ishtirok etishi zarur. Afsuski,
korxona xodimlari ko`pincha “rahbarga ko`proq narsa ko`rinadi” tamoyili asosida ishlaydilar va
yaxshiroq natijalarga erishish uchun tashabbuskorlik ko`rsatmaydilar. Tajribalar esa korxona
muammolarini hal qilish barcha xodimlar, jumladan, ishchilarga ham bo`lgan holdagina bu
korxonalar gullab-yashnashi mumkinligini ko`rsatadi.
Bugungi kunda bozor iqtisodiyoti korxonaning ishlab chiqarish faoliyatini rejalashtirish
va ratsional boshqarish tizimi hamda maksimal ravishda qulay sharoitlarni yaratmoqda. Bunday
sharoitlarda rejalashtirish bozor iqtisodiyoti va bozor munosabatlarining barcha imkoniyatlaridan
foydalanishga xizmat qilishi lozim. Korxona faoliyatini umuman emas, balki har bir muayyan
holdagi vazifalarni hal qilishga yo`naltirgan holda rejalashtirish zarur. Buning uchun
rejalashtirishning ilmiylik, majmuaviylilik, uzluksizlik, optimallik, moslashuvchanlik kabi
tamoyillariga tayanish zarur.
Korxona, ayniqsa, agar u yirik bo`lsa, asosiy, yordamchi va xizmat ko`rsatuvchi
sexlardan iborat bo`lib, ularning har biri faqat o`ziga xos bo`lgan vazifani bajaradi va shunga
mos holda faoliyatni rejalashtirish va tartibga solishning o`ziga xos xususiyatiga ega bo`ladi.
Shundan kelib chiqqan holda etakchi bo`g’inni ajratib ko`rsatish rejalashtirishning asosiy
tamoyillaridan biri bo`lib xizmat qiladi. Bunda korxonaning asosiy ishlab chiqarish vazifalari
bajarilishini ta`minlovchi bo`linmasini rivojlantirishga ko`proq e`tibor qaratiladi. Masalan,
bunday bo`g’in sifatida mashinasozlik zavodida yig’uv sexi, to`qimachilik kombinatida yigiruv
va to`quv sexlari, qandolatchilik fabrikasida tayyor mahsulot sexini ko`rsatish mumkin.
Etakchi bo`g’inni ajratib ko`rsatish korxonaning barcha bo`linmalarini birgalikda
35
majmuaviy ravishda rivojlantirishni ko`zda tutadi. Chunki busiz rejalashtirish bir tomonlama
bo`lib qolishi hamda ishlab chiqarishni tashkil etishda “tor joylar” va disproportsiyaning vujudga
kelishiga olib kelishi mumkin. Shu sababli korxona faoliyatining iqtisodiy-ishlab chiqarish rejasi
ko`rsatkichlari va bo`limlarining o`zaro aloqada bo`lishini hamda majmuaviy rejalashtirishni
ta`minlash muhim ahamiyat kasb etadi. Bu erda ham rejalashtirishning balans usuli katta
ahamiyatga ega.
Rejalashtirishning yana bir muhim tamoyili ilmiylik bo`lib, u avvalo tayyorlanayotgan
rejalar va ishlab chiqarishni rivojlantirish dasturlariga, shuningdek, fan-texnika taraqqiyoti
talablari, raqobatchilik va bozor talablarini hisobga olishga asoslanadi. Rejalashtirishning
ilmiyligi, jonli mehnat va mahsulotga aylangan mehnat xarajatlarining eng kam miqdorida iloji
boricha yuqori natijalarga erishishga, shuningdek, korxona xodimlari manfaatdorligini oshirishga
ko`maklashadi.
Majmuaviylilik tamoyili ishlab chiqarishni, birinchidan, zamon va makonda, ikkinchidan,
ishlab chiqarishni boshqarishning gorizontal va vertikalida, uchinchidan, ishlab chiqarishning
resurs asoslarini ta`minlashda, to`rtinchidan, ishlab chiqarishdagi “tor joylarni” hisobga olish va
ularni yo`qotish chora-tadbirlarida, beshinchidan, xodimlarning o`z mehnatlari natijasidan
moddiy va ma`naviy qoniqishida, oltinchidan, korxonaning mo`ljallanayotgan daromad yoki
foyda olishini amalga oshirishni ko`zda tutadi.
Do'stlaringiz bilan baham: | 
