2. Boshqaruv psixologiyasida motivlashtirish va ehtiyoj.
Aytaylik, gavdasi yirik, devqomat kishining ehtiyoji bilan jussasi kichik kishining ehtiyoji bir emas. Eng muhimi xilmaxil ehtiyojni qondirish uchun xilma-xil faoliyat va uni muvofiqlashtiruvchi boshqaruv talab qilinadi.
Ta’lim sohasidagi aksariyat olimlar maqsadli motivatsiyaga faqat toʻgʻri
yoʻnaltiruvchi kuch deb emas, balki motivatsiya qudratini oʻlchovchi koʻrsatkich
sifatida ham qarashadi (Entwistle va Ramsden, 1983). Maqsadli motivatsiyaga ega talaba maqsadsiz motivatsiyasiga ega talabadan tubdan farqlanadi. Ushbu tushunchalar ilgari oʻrganilgan yondashuvlar bilan oʻzaro bogʻliq boʻlib,
ichki va tashqi motivatsiya turkumidagi talabalar maqsadli motivatsiyada yuqori yoki past natijani qayd etishlari ehtimoldan holi emas.
Shuni ta’kidlab oʻtish joizki, talaba axloqiy va ruhiy taraqqiyot borasida ichki
motivatsiyani shakllantirsada, akademik yoʻnalish hisoblanmish insho yozish borasida toʻliq ishonch va kutilgan natijani namoyon eta olmasligi mumkin. Demak, talabalarda yuqori darajadagi maqsadli motivatsiyani
ragʻbatlantirish va qoʻllab quvvatlashda muvofiq baholash tizimini yoʻlga qoʻyish muhim ahamiyat kasb etib, ularning ilm olish harakatlarida ijobiy samarani berishda katta rol oʻynaydi.
Ko`rinib turibdiki motivatsiya jarayoni qandaydir (bilib yoki bilmay orzu
qilinayotgan) ehtiyojga bo`lgan yetishmovchilikdan yoki qoniqishning
yetarli, yohud umuman yo`qligidan boshlanadi. So`ngra shu qoniqishga erishish uchun maqsad sari harakat qilinadi. Ehtiyojning qondirilish darajasi kishini kelajak sari intilishini belgilab beradi. Agar u muayyan narsadan qoniqish hosil qilsa, u holda keyingi motiv uni boshqa yuqoriroq ehtiyojga rag`batlantiradi.
Jahon amaliyotida motivatsiya vositasida unumli mehnatga undovchi turli
nazariyalari mavjud. Bular jumlasiga:
“x” va «y” nazariyasi;
kutish nazariyasi;
boisiy (giglenik) tozalanish nazariyasi;
adolatlilik (haqqoniylik) nazariyasi;
ehtiyojlar ustunligi nazariyasi;
Ehtiyojlar ustunligi nazariyasi negizida kishilar ehtiyojlari va qiziqishlari
orqali ularning mehnatlarini motivlashtirish g`oyasi yotadi. 1,2 va 4
yondashuvlarrahbar bilan xodimlar o`rtasidan qarshi harakatga olib keladi. Natijada rahbar va jamoa, rahbar va ayrim xodimlar ehtiyojlari o`rtasida nomuvofiqlikning paydo bo`lishiga sabab bo`ladi. Shu sababli rahbar motivlashtirishni faqat ehtiyoj va qiziqishlar yordamida amalga oshirishi lozim.
Ehtiyojlar ustunligi nazariyasi ham rahbarlardan boshqarishni faqat ehtiyoj
va qiziqishlar vositasida, ya’ni 3yondashuv orqali amalga oshirishni talab
qiladi.
Chunki boshqa yondashuvlarga qarshi harakat bo`lib, xodimlar va jamoa bilan rahbariyat o`rtasida ixtiloflarga olib kelishi mumkin.
Yuqoridagilardan kelib chiqqan holda, boshqaruvda motivlashtirish
modellari va strategiyalari haqida to`xtalib o`tsak. Motivlashtirish nazariyasiga
asoslanib uning turli modellari ishlab chiqilgan va amaliyotda qo`llanib
kelinmoqda. Ularning asosiylari quyidagilardir:
Bu yerda kishilar uchun moliyaviy dastak mukofot va jazo qo`llaniladi. Bu
“shirin kulcha” va “qamchi” taktikasidir. Ba’zi hollarda bunday yondashish to`g`ri
bo`lishi mumkin, ammo uning samarasi juda qisqa bo`ladi. Boshqa hollarda esa, u kishilar o`rtasidagi munosabatga putur yetkazishi mumkin. Bu modelning
muallifi amerikalik psixolog Emirson Mayo bo`lib, uning negizida quyidagi g`oya yotadi.
Bu - ichki omillar:
shuhrat topish, ijroni yaxshilash va ijtimoiy ehtiyojlarni
qondirish ishdan qoniqishga olib keladi. Ishdan qoniqish esa mehnat
unumdorligini oshiradi. Bunday yondashuv eng muhim tashqi omilni, ya’ni ish haqini inobatga olmaydi. Go`yoki “mamnun, ya’ni - ehtiyoji qondirilgan kishi bu unumli, samarali ishlaydigan kishi” emish. Bunday o`ylash albatta, noto`g`ri va soddalikdir. O`zo`zini mukammallashtirish Maslou va Xouberg yondashuvlarga asoslangan bo`lib, uzoq muddatli motivatsiyani ta’minlovchi omillar sifatida nafaqat ichki omillar, shuningdek tashqi omillar ham muhim deb qaraladi. Ta’lim sohasidagi ayrim ekspertlarning fikriga
qaraganda individual yoki guruhlarda amalga oshiruvchi oʻqituvchilarning motivatsiyaga ta’sirini pessimistiktarzda baholaydilar. Biggsning (1993) ta’kidlashicha universitet ta’limi
tizimning ma’lum bir qismi hisoblanadi va bu tizim oʻzgaruvchanlikka qarshi xususiyatga ega boʻlib, balans holatini qanoatlantirishga moyil emas. Bu shuni anglatadiki, talabalarning oʻqishga yondashuvi hamda motivatsiyasi oliy ta’lim tizimi jihati bilan belgilanib beriladi (Duff, 2004). Talabalarning ilm olishga qiziqishlarini fanlarni takomillashtirish bilan birgalikda amalga oshirilishi samaraliroq natijalarni ta’minlab beradi. Boshqa jihatdagi yondashuvlar oʻzgarishga qarshi sifatida baholanadi. Bu holat, talabalarga ta’lim berish jarayonida turli xil yondashuvlarni qoʻllashga ham taxdid soladi. Norton va Crowley (1995)tomonidan qoʻllanilgan mashgʻulot dasturiga binoan talabalarning oʻrganish jihatlariga ahamiyatsiz ta’sirni ifodaladi. Purdie va Hattielarning (1995) mashgʻulot dasturlari esa boshlangʻich pogʻonada yaxshi natijani qayd etgan boʻlsada, dastur yakuniga kelib talabalarning qiziqishlarini eski holatga qaytarib qoʻydi. Salfor Universitetida oʻtkazilgan tadqiqotlar natijasi ijobiyroq samara berganligini Cassidy va Eachus (2000) oʻz ishlarida qayd etib oʻtganlar. Mazkur tadqiqot davomida koʻproq seminarlardan foydalanilgan boʻlib, oʻzlashtirilgan oqilona yoki ratsional model
insoniy munosabatlarni motivlashtirish modeli kompleks motivlashtirish
modeli bilim topshiriqlar orqali tekshirilib, baholar asosan tyutorlar tomonidan berilgan. Shuningdek, ta’lim jarayonida talabalar hamda tyutorlar aloqasining
chambarchasligi ta’minlanib, mustaqil ta’limga koʻproq e’tibor
berilgan.Talabalarning tadqiqot metodlari samarasi va fanlar boʻyicha olinayotgan muntazam ravishda qayd etib borilgan. Izlanishlar natijasiga koʻra,
tadqiqot metodlarini oʻrgangan talabalar ilm olishda yuqoriroq natijalarni aks ettirganlar.
Do'stlaringiz bilan baham: |