Qaror qabul qilish – psixologik jarayon sifatida
Qaror qabul qilish jarayonining psixologik jihatini bilish mavjud
bosqichlarni yanada samarali amalga oshirish imkonini beradi. Gap shundaki,
to„g„ri qaror qabul qilish va uni samarali ravishda joriy etish uchun rahbar
psixologik jihatdan ham ma‟lum amallarga rioya qilishi kerak. Bu tadbirning
asosiy mazmuni shundan iboratki, rahbar muammoli vaziyat haqida ma‟lumot
yig„ar ekan, muammo haqida birlamchi tasavvur - informatsion model yarata
boshlaydi. Bu modelning haqiqatga va mavjud vaziyatga qanchalik mosligi
olinayotgan ma‟lumotning to„la-to„kisligi, har tomonlamaligiga bog„liq.
Afsuski, tashqi muhitdagi ko„pgina omillar ta‟sirida rahbar vaziyat
yuzasidan ob‟yektiv bo„lmagan ma‟lumotlar oladi va o„z idroki jarayonida ma‟lum
sub‟yektivliklarga yo„l qo„yadi. Ayniqsa, bunday tavofutga rahbarning jinsi, yoshi
yoki atrofidagi odamlarning ta‟siri kuchli bo„ladi. Shakllanayotgan informatsion
model iloji boricha ob‟yektiv bo„lishi uchun rahbar vaziyat haqida har tomonlama
ma‟lumot yig„ishi, tashqi olamni to„la-to„kis aks ettirishni cheklovchi idrok
stereotip va ustanovkalardan chetlanishi lozim. Informatsion model tahlil etilishi
va qo„shimcha ma‟lumotlar bilan boyitish natijasida rahbar ongida kontseptual
model, ya‟ni vaziyat haqidagi uzil-kesil qarash shakllanadi. Kontseptual model o„z
ichiga informatsion modeldan shakllangan fikr va hissiyotlarni, shuningdek
48
Махмудов И.И. Бошқарув психологияси: Ўқув қўлланма / Масъул муҳаррир: А.Холбеков. – Т.:
ДЖҚА “Раҳбар” маркази; “YUNAKS-PRINT” МЧЖ, 2006. – 230 б.
129
rahbarning o„tmish shaxsiy tajribasi, bilimlarini qamrab oladi. Rahbar mavjud
vaziyatning mohiyatini tushungan paytda kontseptual model shakllandi deyish
mumkin. Eng ajablanarlisi shuki, kontseptual model haqiqiy vaziyatga doimo ham
mos kelavermaydi. Bu mos kelmaslik darajasi har bir shaxsda turlichadir.
Kimdadir bu farq katta bo„lsa, kimdadir juda kichik. Kontseptual model va
ob‟yektiv vaziyat o„rtasidagi farq qanchalik kichik bo„lsa, to„g„ri qaror qabul
qilishga shunchalik zamin yaratiladi.
Shaxs o„zining individual psixologik xususiyatlariga ko„ra olayotgan
ma‟lumotning ba‟zisiga e‟tibor bermasligi, yoki ayrimlarini bo„rttirib aks ettirishi
mumkin. Shuning uchun ham rahbar vaziyat haqidagi o„z tasavvurining qanchalik
ob‟yektivligi, haqqoniyligi haqida kayg„urishi lozim. Aynan shu boradagi
psixologik tavsiya quyidagicha – informatsion model va kontseptual modellardagi
tarkibiy qismlar orasida iloji boricha muvofiqlik ko„proq bo„lgani ma‟qul, ya‟ni
kontseptual model yaratilishi mobaynida qo„llanilayotgan birliklar iloji boricha
informatsion modelda ham ko„p uchrashi kerak. Masalan, vaziyat ishtirokchilari,
muammodagi asosiy masala, yechim vositalari kabilar ikkala modelda uchrashi
mumkin bo„lgan birliklar hisoblanadi. Qaror qabul qilishning uch tarkibiy qismi –
muammo yuzaga kelgan ob‟yektiv borliq, informatsion va kontseptual model
uchburchak shaklida iloji boricha bir-biriga uyg„unlashgan bo„lishi hamda
uchburchakning, aytaylik, bir burchagi ikkitasidan yuqorida yoki pastda
joylashmasligi kerak.
Bu taqqoslashda birlamchi manba sifatida muammoli vaziyat, ya‟ni borliq
qabul qilinadi.
Boshqaruv qarorlarini qabul qilishga oid ko„pgina tadqiqotlarda yechilishi
lozim bo„lgan muammoning aniqlik darajasiga katta e‟tibor beriladi. Shu ma‟noda
aniqlik va noaniqlik vaziyatlarida qabul qilinuvchi qarorlar haqida aytib o„tish
lozim. Bunday vaziyatlardagi qaror qabul qilish tezligi va mazmuni ham bir-
biridan farq qiladi.
Aniqlik vaziyatida qaror qabul qilish avvalgi tajribaga asoslanishni taqozo
etadi. Mazkur sharoitda inson tajribasi hamda bilimlari, vaziyatni hal etish manbai
130
bo„lib hisoblanadi va tabiiyki, qaror qabul qilish holatida ishonch va tezkorlik
hukm suradi.
Noaniqlik vaziyatida esa rahbardan vaziyatga ijodiy yondoshish talab etiladi.
Ma‟lum miqdorda o„z intuitsiyasiga asoslanish izlanuvchan shaxs uchun yangi
imkoniyatlar tug„diradi. Biroq, bunday holda chiqariladigan hukm o„zida ma‟lum
xavf-xatarni ham mujassamlashtirganligi sababli, qaror qabul qilinganda xatoga
yo„l qo„yish ehtimoli oshadi. Demak, rahbar har qanday muammoli vaziyatga
to„qnash kelar ekan, uning aniqlik va noaniqlik darajalarini aniqlab olishi lozim.
Keyingi qadam sifatida rahbar, masala dolzarbligidan kelib chiqib, unga
oydinlik kiritishi, vaziyatdagi noaniq tomonlarini yoritgan holda aniqlik doirasini
kengaytirishi lozim. Yechimda mujassamlanadigan ijodiy ulushlarning asosiy
qismi masalani oydinlashtirish bosqichida saraflangani ma‟qul, deb hisoblanadi.
Asosiy qiyinchilik qabul qilingan qarorni amalga oshirish bosqichida
uchrashi mumkin. Yuqorida aytganimizdek, qaror ijrosiga oid vazifalarning aniq
taqsimlanishi va ijro vaqtini ko„rsatish nazorat samarasini ta‟minlaydi. Lekin qaror
yuzasidan norozi bo„lgan xodim va ayrim o„rta bo„g„in rahbari ham ijro bosqichida
sust harakat etishi mumkin. Bunga sabab bir nechta: birinchidan, ular qaror qabul
qilishda qatnashmagan yoki ushbu qarordan norozi bo„lgan; ikkinchidan, qarorning
hayotga tatbiq etish muvaffaqiyat keltirishiga ishonch yo„q; uchinchi sabab,
xodimning sustkashligi yoki uquvsizligi bo„lishi mumkin. O„ylashimizcha, birinchi
va ikkinchi sabab ijtimoiy-psixologik yechimga ega bo„lib, agar guruhning ahillik
darajasi yuqori bo„lsa, qaror ijrosida xodimlar iloji boricha jadal qatnashadilar.
Uchinchi sababning bartaraf etilishi esa qarorga oid vazifalar taqsimlanishi paytida
hisobga olinishi lozim.
Qaror ijrosidagi tomonlar hamkorligi uni qabul qilish bosqichida
ta‟minlanadi. Qaror qabul qilinishi chog„ida o„zgalar qarshiligini yengish, iloji
boricha tomonlar uchun “beshikast” o„tishi lozim. Oqibatda maqbul deb, topilgan
qaror iloji boricha konsensus (kelishuv) asosida qabul qilinishi kerak. Demak,
rahbar oldida tomonlarni yarashtirish va ziddiyatlarni yumshatish, tadbirdan so„ng
g„ubor qolmasligini ta‟minlash vazifasi turadi. Agar qaror guruhiy tarzda qabul
131
qilinayotgan bo„lsa, va uning ijrosi jamoa a‟zolari ishtiroki orqali ta‟minlansa, har
bir xodim va rahbar quyidagini yodda tutishi maslahat beriladi: “Bugun boshqa
xodim taklif etgan qaror bajarilayapti. Bu jarayonga mening munosabatim va
ishtirokim, ertaga men taklif etgan qarorga nisbatan munosabat va boshqalarning
qanday ishtirok etishini belgilaydi”.
49
Do'stlaringiz bilan baham: |