Boshlovchi: Assalom so`z dunyosidan sizga salom

Ogohiy: Xon og`a, man siz yazg`an g`azaldan ilhomlanib, bir g`azal yazg`an adim. Matkarim xofiz shu g`azali qo`shiq qilibdi. Eshitib hursand bo`ldim.

Feruz : Ustoz, iltimos , g`azalingizi o`zingiz o`qib barsangiz.

Ogahiy: Bosh ustina, xon og`a.

Mushkin qoshining hay`ati ul chashmi jallod ustina,

Qatlim uchun nas keltirur nun eltibon sod ustina.
Qig`il tamosho qomati zebosi birla orazin,

Gar ko`rmasang gul bo`lg`onin payvandi shamshod ustina.

Feruz : Barakallo, barakallo ustoz ina she`r, ina o`xshatish. Munnin she`r yazish faqat Ogahiyning qo`linnan galadi.

Ofahiy: Rahmat xon og`a, maqtovlaringizdan ko`nglim dog`din go`tarildi, indi armonim yo`q. jur`at qilib aytqan so`zlarimi do`g`ri tushungangiz uchun rahmat.

Feruz : Ustoz, man sizni Alishher Navoiydin buyuk shoir dab bilaman. Siz qilg`an ishlar adabiyotimizda Navoiy qilgan ishlar bilan bemalol danglashib biladi. (G`aznacnini chaqiradi) ustoz Ogahiy uchun zarli kimhob to`n olib galling. ( To`nni o`z qo`llari bilan kiygizadi) Qutlu bo`lsin , ustoz. Indi xofizdan eshitali.

Matkarim xofiz: Xon o`g`a, bir qashiq qonimnan o`tsangiz, kamchilklarim bor, xali bi qo`shiqi ikki uch martagina aytdim.

Feruz : Matkarim man saning qo`shiqlaringi ko`p eshitganman. Sasing saroya ham eshitilib duradi. Bashla.

Matkarim xofiz: Bash ustina, xon og`a,

Hofiz qo`shiqni boshlaydi, xon maroq bilan ehitadi. Qo`shiq avjiga yetganda xonning yuzida tabassum o`ynay boshlaydi.

Feruz : Barakallo, Matkarim xofiz, barakallo. San Xiva bulbulisan, o`zing shuni bilasanma? San`atinga ofarin, barakat tap. ( G`aznachini chaqiradi) Matkarima zarli kimhob do`n baringlar. ( Tonni o`z qollari bilan kiygizadi) Qutli bo`lsin xofiz.