Боҳодир эшов

бош 
тавочи 
деб аталиб, улар туманот (ўн минглик), ҳазоражот (минглик), садажот 
(юзлик), етакчиларидан, вилоят ҳокимларидан қўшинни ўз вақтида, 
белгиланган сон ва сифат, таъминланганликда етказиш бериш тўғрисида 
тилхат олганлар. 
Шунингдек даргоҳда 
бош ҳожиб, ҳожиблар
(расмий тадбирлар 
бошқарувчиси ва ташкилотчилари), 
хазинадор, хонсолар 
(дастурхон 
тузатишга бош-қош бўлувчи), 
жибачи 
(қурол-аслаҳа сақловчи), 
қушчи 
(подшоҳона овлар уюштирилганда махсус ўргатилган ов қушларини олиб 
юрувчи ва парвариш қилувчи) ва мана шу хизматни бошқарувчи 
қушбеги, 
баковулбоши
( сарой ошпазларининг бошлиғи), 
котиблар, битикчилар, 
табиблар, созандалар, ғазалхонлар, фаррошлар
кабилар мавжуд бўлган.

---

235 
Мамлакатдаги ижроя тизими марказдаги вазирликлар фаолиятида 
мужассамлашган. Амир Темур самонийлар, қорахонийлар, ғазнавийлар, 
салжуқийлар, ануштегинлар даврларидаги ижроя ҳокимиятининг вазирликлар 
тизими ўз даврига мослаб, янги асосларда қайтадан йўлга қўйди. Давлат 
бошқарувида қуйидаги вазирликлар мавжуд эди: 
1.
 
Мамлакат ва раиййат вазири – 
бош вазир ҳисобланиб у мамлакатнинг 
муҳим ишлари, кундалик муаммолар, халқ аҳволи, вилоятларда олинадиган 
ҳосил, солиқлар ва уларни тақсимлаш, кирим-чиқимлар, ободончилик 
ишлари, аҳоли фаровонлиги, хазинанинг аҳволи кабиларга масъул бўлган 
ҳамда мазкур масалалар бўйича ҳукмдорга тегишли маълумот ва ҳисоблар 
бериб турган.
 
2.
 
Ҳарбий ишлар вазири – 
ҳарбийларнинг маоши, алоҳида хизматлари 
учун уларга туҳва қилинган ер-сувлар бошқаруви, қурол-аслаҳа таъминоти, 
ҳарбий кўрикларни тайёрлаш, жангларда ярадор бўлиб хизматга яроқсиз 
бўлганларга нафақа тайинлаш. Истеъфога иққан ҳарбийлар тўғрисида 
қайғуриш каби масалалар билан машғул бўлган