Bolalar adabiyoti o‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi

TOSHBAQA BILAN CHAYON
Òoshbaqa birla bo‘lib o‘rtoq Chayon,
Ahd etishib, do‘st bo‘lishib jonajon.
Bir kuni qilmoqchi bo‘lishdi safar,
Bog‘lashubon chiqdi ikkovi kamar.
Yo‘lda Chayon Òoshbaqaga lof urib,
Dediki: „Boqsam agar o‘ylab turib.
Mencha senga suyguli yo‘q mehribon,
Sen tan-u go‘yo, anga men misli jon“.
Bu orada yo‘l tushib anhorga,
Qoldi Chayon hayrat-u dushvorga,
2
Òoshbaqa bosib dedi: „Ey oshno,
Nega ko‘rundi yuzingda bu jafo?“
Dedi Chayon: „Suzmoqqa yo‘q odatim,
Qolmoqqa ajab yana yo‘q toqatim“.
Òoshbaqa dedi: „Yema g‘am, min meni!
Òo ko‘tarib suvdin o‘tarman seni“.
Òoshbaqani mindi Chayon yotqizib,
Òoshbaqa ketdi suv ichiga suzib.