Беҳузур бўлади

Октябрь ойининг бошлари

Казармаларимиз ғалати: девори фанердан ясалган. Икки қават фанер орасига қумми, нима бало солинган. Эллик қадамча нарида офицерлар учун қурилган модул. Бу бино ҳам казармадан фарқ қилмайди... Аскар болаларга разм солиб, бир нарсани англадим. Ҳаммасининг ранги заъфарон. Ҳаммаси бадқовоқ... Қисмда бемалол, ясан-тусан қилиб юрган аёлларни кўриб, кўнглимда таскин уйғонгандек бўлди. Бундан чикди, душманнинг ҳужум қилиш хатари йўқ.

Октябрь ойининг ўнинчи куни

Темур ака «Охотничий» сигарет чекиб ўтирибди. Бир ўзи эмас. Уч киши. Булар биз билан келган «чижик»ларми, аввалдан хизмат қилаётган «қария»ларми, ажратолмадим: ҳаммамиз аралаш-қуралаш бўлиб кетганмиз. Учов бир сигаретни галма-гал чекяпти.

• 
  Тортасанми? — деди Темур ака негадир илжайиб.
  
• 
  Мен сигарет чеккан эмасман, — деган эдим, яна кулди.
  
• 
  Сигарет эмас бу, чарс!
  

Эртаси куни

Дунёда энг қудратли, энг енгилмас, энг иноқ... шонли Армия ҳақида телевизорда ҳафтада бир кўрсатув бўлишини биласиз. Менга қолса ўша томошада «дедовшина» қанақа бўлишини кўрсатган бўлардим. Янги келган «чурик»ларни хўрлашни, миллатчилик қилиб дўппослашларни... Мен-ку, ўзимни ҳимоя Қилиш қўлимдан келади. «Қариялар» Хайриддинни хўрлай бошлашди. Гоҳхалажой тозалатади. Гоҳ«бичок» теришга мажбур Қилади. Темур ака биринчи кунларданоқ «қариялар» билан тил топишиб олгани яхши бўлган экан. Кечқурун Хайриддинга зуғум қилаётганлардан иккитасини чақириб олди-да, «тушунтирди»:

• 
  Эшитиб қўй, земляк! Мен «блатной»ларданман. Биринчи жангдаёқ отиб ташлайман!
  

Иккалангниям!

Октябрь ойининг йигирманчи куни

Олисда юрган одамга юртидан келган ҳар бир хат — битта байрам! Шаҳнозадан хат олдим.

Суратингизни юборинг, соғиндим, дебди.